ਜਦੋਂ ਜਵਾਨੀ ਚੱਲੀ ਸੀ ਵੇ ਜਾਲਮਾ,
ਤੂੰ ਘੁੰਗਰੂ ਮੈ ਟੱਲੀ ਸੀ ਵੇ ਜਾਲਮਾ,
ਤੂੰ ਘੁੰਗਰੂ ………
viah diyan boliyan
ਸਾਡੀ ਗਲੀ ਇੱਕ ਛੜਾ ਸੁਣੀਂਦਾ
ਨਾ ਉਹਦਾ ਜਗਤਾਰੀ
ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੈਥੋਂ ਦਾਲ ਲੈ ਗਿਆ
ਕਹਿੰਦਾ ਬੜੀ ਕਰਾਰੀ
ਚੰਦਰੇ ਨੇ ਹੋਰ ਮੰਗ ਲਈ
ਮੈਂ ਵੀ ਕੜਛੀ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਤੇ ਮਾਰੀ
ਜਾਂ
ਭੁੱਲ ਕੇ ਨਾ ਲਾਇਓ ਕੁੜੀਓ
ਕਦੇ ਨਾਲ ਨੀ ਛੜੇ ਦੇ ਯਾਰੀ ।
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਪੋਲੇ।
ਜਾਂ ਤੇਰਾ ਦਿਲ ਬੋਲੇ,
ਜਾਂ ਦਿਲ ਦਾ ਸੰਸਾ ਬੋਲੇ।
ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਰ ਜਿਗਰਾ,
ਦਿਲ ਆਪਣੇ ਨੇ ਫੋਲੇ।
ਕੂੰਜ ਕੁਆਰੀ ਦਾ……..,
ਦਿਲ ਖਾਵੇ ਹਟਕੋਲੇ।
ਜੋਗੀਆਂ ਦੇ ਕੰਨਾ ਵਿੱਚ ਕੱਚ ਦੀਆਂ ਮੁਦਰਾਂ,
ਮੁਦਰਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਤੇਰਾ ਮੁੰਹ ਦਿਸਦਾ,
ਵੇ ਮੈ ਜਿਹੜੇ ਪਾਸੇ ਦੇਖਾਂ,ਮੈਨੂੰ ਤੂੰ ਦਿਸਦਾ,
ਵੇ ਮੈ ਜਿਹੜੇ …….,
ਛੜਾ ਛੜਾ ਕੀ ਲਾਈ ਏ ਰਕਾਨੇਂ
ਦੇਖ ਛੜੇ ਨਾਲ ਲਾ ਕੇ
ਪਹਿਲਾਂ ਛੜਾ ਤੇਰੇ ਭਾਂਡੇ ਮਾਂਜੂ
ਧੁਰ ਕੜਛੀ ਤੋਂ ਲਾ ਕੇ
ਫੇਰ ਛੜਾ ਤੇਰੀ ਕਰਦਾ ਸੇਵਾ
ਚਿੱਟੇ ਪਲੰਘ ਤੇ ਪਾ ਕੇ
ਹੁਣ ਕਿਉਂ ਮੁੱਕਰ ਗਈ
ਮਿੱਠੇ ਸੰਤਰੇ ਖਾ ਕੇ
ਜਾਂ
ਹੁਣ ਕਿਉਂ ਰੋਨੀ ਐਂ
ਅੜਬ ਛੜੇ ਨਾਲ ਲਾ ਕੇ।
ਥੋਡੀ ਤੂੜੀ ਗਲਦੀ ਸੀ
ਸਾਡੀ ਮੈਸ੍ਹ ਭੁੱਖੀ ਮਰਦੀ ਸੀ
ਬਚੋਲਿਆ ਭਲੇ ਰਲਾਏ ਸਾਕ ਜੀ
ਅਸੀਂ ਤੇਰੇ ਤੇ ਛੱਡੀ ਸੀ
ਪਰ ਤੈਂ ਕੱਚੀ ਵੱਢੀ ਸੀ
ਬਚੋਲਿਆ ਪਾਰੇ ਦੀ ਭਰੀ ਪਰਾਤ ਜੀ
ਸਾਡੇ ਸਾਰੇ ਕਮਾਰੇ ਸੀ
ਧੀ ਵਾਲੇ ਗਰਜਾਂ ਮਾਰੇ ਸੀ
ਦੋਹਾਂ ਪਾਸਿਆਂ ਤੋਂ ਲੈ ਲਈ ਛਾਪ ਜੀ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ ਘੋਲੇ।
ਭਰਮਣ ਮਾਂ ਪੁੱਛਦੀ,
ਕੋਈ ਤਾਂ ਚੁਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਬੋਲੇ।
ਇੱਕ ਤਾਂ ਮੈਂ ਬੋਲਾਂ,
ਇੱਕ ਲੱਠ ਚਰਖੇ ਦੀ ਬੋਲੇ।
ਤੈਨੂੰ ਭਰਮ ਪਿਆ……….,
ਜੋ ਬੋਲੇ ਸੋ ਬੋਲੇ।
ਨੀ ਫੇਰ ਛੜਾ ਰਗਤੂ ਚਟਨੀ,
ਖੱਟੀ ਅੰਬੀ ਪਾ ਕੇ,
ਨੀ ਬਹਿ ਜਾ ਪੀੜੇ ਤੇ,
ਰੇਵ ਪੰਜਾਮੀ ਪਾ ਕੇ,
ਨੀ ਬਹਿ ਜਾ……..,
ਛੜਾ ਛੜੇ ਨੂੰ ਦਵੇ ਦੁਲਾਸਾ
ਮੌਜ ਭਰਾਵੋ ਰਹਿੰਦੀ
ਦੋ ਡੱਕਿਆਂ ਨਾਲ ਅੱਗ ਮੱਚ ਪੈਂਦੀ
ਆਪੇ ਗੁੱਲੀ ਲਹਿੰਦੀ
ਛੜਿਆਂ ਦੀ ਉੱਖਲੀ ਤੇ
ਛਹਿ ਕੇ ਮੋਰਨੀ ਬਹਿੰਦੀ।
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਪੋਹਲੇ।
ਆਉਂਦੀ ਜਾਂਦੀ ਦੀ,
ਗੱਡੀ ਰੁਕ ਜੈ ਵਣਾਂ ਦੇ ਓਹਲੇ।
ਵਿੱਚ ਬੈਠੀ ਮੈਂ ਰੋਵਾਂ,
ਗੋਦੀ ਵਿੱਚ ਰੋਣ ਪਟੋਲੇ।
ਟੁੱਟਗੀ ਯਾਰੀ ਤੋਂ…….,
ਗਾਲ੍ਹ ਬਿਨਾਂ ਨਾ ਬੋਲੇ।
ਜੱਟਾਂ ਦੇ ਪੁੱਤ ਸਾਧੂ ਹੋ ਗੇ,
ਸਿਰ ਪਰ ਜਟਾਂ ਰਖਾਈਆਂ,
ਬਈ ਬਗਲੀਆਂ ਫੜ ਕੇ ਮੰਗਣ ਤੁਰ ਪੇ
ਖੈਰ ਨਾ ਪਾਉਦੀਆਂ ਮਾਈਆਂ,
ਚਿੱਟੇ ਦੰਦ ਮਨਜੀਤ ਦੇ
ਫਿਰ ਮੋਤੀਆਂ ਦੀ ਜੜਤ ਜੜੇ
ਸਹੇਲੀਆ ਸਲੋਚਨਾ ਦੀ
ਫੇਰ ਤੀਰ ਕਮਾਨ ਬਣਾਏ
ਜੰਪਰ ਬੰਤੋ ਦਾ
ਫਿਰ ਘੱਗਰੇ ਦੀ ਛਹਿਬਰ ਲਾਏ
ਰਾਣੀ ਇਉਂ ਤੁਰਦੀ
ਜਿਵੇਂ ਪਾਣੀ ‘ਚ ਤੁਰੇ ਮੁਰਗਾਈ
ਪਾਣੀ ਲੈਣ ਦੋ ਤੁਰੀਆਂ
ਮੂਹਰੇ ਨਣਦ ਮਗਰ ਭਰਜਾਈ
ਲੜ ਗਈ ਭਰਿੰਡ ਬਣਕੇ .
ਮੌਤ ਛੜਿਆਂ ਦੀ ਆਈ।