ਦੁੱਖ ਦੇ ਆਉਣ ਤੇ ਜੋ ਮੁਸਕਰਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ,
ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਦੇ ਸੁਖੀ ਬਣਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ
ਹਰ ਮੋੜ ਤੇ ਦੁੱਖ ਖੜ੍ਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਆਦਮੀ
ਨਹੀਂ ਆਦਮੀ ਦਾ ਵਕਤ ਬੁਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ
ਚੰਗੇ ਕਰਮਾਂ ਦਾ ਫਲ ਸਭ ਦੀਆਂ
ਨਜ਼ਰਾਂ ‘ਚ ਆਵੇ ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ।
ਅਸੀ ਖਾਮੋਸ਼ ਉਦੋਂ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਜਦੋਂ ਸਾਡੇ
ਅੰਦਰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸ਼ੋਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਸੱਚ ਨੂੰ ਤਮੀਜ਼ ਹੈਨੀ ਗੱਲ ਕਰਨ ਦੀ,
ਝੂਠ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕਿੰਨਾ ਮਿੱਠਾ ਬੋਲਦਾ
ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਹੰਕਾਰ ਕਦੇ ਨਾ ਕਰੋ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਪਵੇਗੀ
ਅਤੇ ਇਹ ਵੀ ਵਹਿਮ ਨਾ ਰੱਖੋ ਕਿ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਮੇਰੀ ਲੋੜ ਪੈਣੀ ਹੈ।
ਅਸਲ ਗਲਤੀ ਉਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ
ਜਿਸ ਤੋਂ ਅਸੀਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਸਿੱਖਦੇ
ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਦੁੱਖ ਕਈ ਗੁਣਾਂ ਹੋ ਕੇ ਵਾਪਿਸ ਮੁੜਦਾ ਹੈ।
ਇਹੀ ਨਿਯਮ ਸੁੱਖ ‘ਤੇ ਵੀ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਉਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ,
ਜਿਸ ਦੇ ਘਰ ਸਾਂਤੀ ਹੋਵੇ, ਫਿਰ
ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਰਾਜਾ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਰੰਕ
ਕਦੇ ਨਾ ਕਹਿ ਜੀਅ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਸੁਣ ਕੇ ਵੀ
ਤਸੱਲੀ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਨਾ ਕਿਹਾ ਉਦਾਸੀ ਹੋਰ ਸੰਘਣੀ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ ।
ਮੂਰਖ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣ ਤੋਂ ਬਿਹਤਰ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ
ਉਹੀ ਸਮਾਂ ਆਪਣੀ ਮਿਹਨਤ ‘ਤੇ ਲਗਾਓ, ਫਾਇਦਾ ਹੋਵੇਗਾ ।
ਕਿਸੇ ਮੂਰਖ ਨਾਲ ਵੀ ਤੁਸੀ ਮੂਰਖਤਾ ਭਰਿਆ ਵਰਤਾਉ ਨਾ ਕਰੋ
ਨਹੀ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੀ ਉਹਦੇ ਵਰਗਾ ਹੀ ਸਮਝਿਆ ਜਾਵੇਗਾ ।