sad shayari punjabi

ਸਭੀ ਗੁਲਜ਼ਾਰ ਹੂਆ ਨਹੀਂ ਕਰਤੇ,

ਸਭੀ ਫੂਲ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂਦਾਰ ਹੂਆ ਨਹੀਂ ਕਰਤੇ,

ਸੋਚ ਸਮਝ ਕੇ ਕਰਨਾ ਦੋਸਤੀ ਏ ਦੋਸਤ,

ਸਭੀ ਦੋਸਤ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਹੂਆ ਨਹੀਂ ਕਰਤੇ,

ਜਿਹੜੇ ਹੱਸਦੇ ਨੇ ਬਹੁਤਾ ਦਿਲੋ ਭਰੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ,

ਬਾਹਰੋ ਦਿਸਦੇ ਨੇ ਜਿਉਦੇ ਅੰਦਰੋ ਮਰੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ

ਹਜੇ ਘਰ ਦੇ ਹਲਾਤ ਠੀਕ ਨੀ ਅਵੇ ਮੀਂਹ ਤੇ ਬਰਾਦਾ ਵਗਦਾ,

ਦਿਲ ਕਰਦਾ Sakoda ਲੇ ਲਵਾ ਪਰ ਕਰਜੇ ਤੂੰ ਡਰ ਲੱਗ ਦਾ

ਤੇਰੀ ਦਿੱਤੀ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਮੈਂ ਸਾਂਭ ਕੇ ਰੱਖਿਆ

ਫਿਰ ਚਾਹੇ ਓਹ ਯਾਦਾ ਨੇ ਜਾ ਫਿਰ ਹੰਝੂ

ਹਰ ਆਸ਼ਕਾ ਦੀ ਇਕੋਂ ਜਹੀ ਕਹਾਣੀ

ਮਹੋਬਤ ਕਰ ਬੈਠੇ ਸੀ ਸਜਣ ਨਾਲ ਰੁਹਾਨੀਂ

ਕੋਈ ਮੁੱਲ ਨਹੀਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਅੱਗੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਿਆਰ ਦਾ

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵੀ ਕਿਤਾ ਇਸ਼ਕ ਇਹਣਾ ਨਾਲ ਓਹਣਾ ਨੂੰ ਲੁਟਿਆ ਨਾ ਲੇਕੇ ਪਿਆਰ ਦਾ

ਕਿੱਦਾਂ ਦਸਿਆ ਜਾਵੇ ਅਪਣੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਨੂੰ,

ਕਮਲੇ ਸੱਜਣ Dialogue ਦੱਸਦੇ ਨੇ,

ਸਾਡੇ ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਨੂੰ

ਤੂੰ ਉਂਚਾ ਬਨ ਅਸੀਂ ਨਿਵੇਂ ਠਿਕ ਹਾਂ

ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਦੱਸ ਕਿਵੇਂ ਠਿਕ ਹਾਂ

ਖੁਸਿਆ ਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਿਤਾ ਦੁਖ ਉਮਰਾਂ ਦੇ ਗਏ

ਸਾਡਾ ਝੁਠਾ ਤੇ ਤੇਰਾ ਸੱਚਾ ਕਮਲਿਆ ਨੂੰ ਕੀ ਸਮਝਾਈਏ ਚਲ ਏਹ ਵੀ ਠੀਕ ਹਾਂ

ਇਕ ,ਬੇਵਫ਼ਾ ਮੈਨੂੰ ਲੁਟ ਕੇ ਚਲੀ ਗਈ,

ਕੱਖਾਂ ਵਾਂਗ ਮੇਨੂ ਸੁੱਟ ਕੇ ਚਲੀ ਗਈ

ਸਜਾ ਸੁਨਾ ਹੀ ਚੁਕੇ ਹੋ ਤੋ ਹਾਲ ਮਤ ਪੂਛਨਾਂ,

ਅਗਰ ਹਮ ਬੇਕਸੂਰ ਨਿਕਲੇ ਤੋ ਤੁਮਹੇ ਤਕਲੀਫ ਹੋਗੀ ।

ਅੱਜ-ਕੱਲ੍ਹ ਦੂਰੀਆਂ ਕਿ ਵੱਧ ਗਈਆਂ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚ,

ਸਾਡੇ ਹਾਸੇ ਵੀ ਖਾਮੋਸ਼ ਹੁੰਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ।