sad shayari punjabi

ਕਿਸ ਹੰਢਾਇਆ ਪਿਆਰ ਧੋਖਾ ਸੱਚ ਦਾ
ਸੌਦੇ ਤਨ ਦੇ ਰੋਜ਼ ਕਰਨ ਮਜਬੂਰੀਆਂ

ਪ੍ਰਭਜੋਤ ਕੌਰ

ਰੰਬੇ, ਕੁਹਾੜੇ, ਦਾਤੀਆਂ, ਕਹੀਆਂ ਤਾਂ ਸਾਂਭਦੇ,
ਜੇ ਸਾਂਝ ਚੋਰਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਪਾਉਣੀ ਸੀ ਮਾਲੀਆਂ।

ਸਰਬਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ

ਨੇੜਤਾ ਗੱਲ ਦੀ ਵਧਾਈ ਹੈ ਬੇਸ਼ੱਕ ਮੋਬਾਇਲ ਨੇ,
ਪਰ ਦਿਲਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਦਿਲਾਂ ਦਾ ਵਧ ਗਿਆ ਹੈ ਫ਼ਾਸਲਾ।

ਆਰ. ਬੀ. ਸੋਹਲ

ਭਰ ਦੁਪਹਿਰੇ ਸੇਕ ਸੀ ਇਕ ਸੁਲਘਦਾ
ਢਲ ਗਈਆਂ, ਸ਼ਾਮਾਂ ਹਨੇਰਾ ਪੈ ਗਿਆ
ਚੰਨ ਨੇ ਰਿਸ਼ਮਾਂ ਧਰਤ ਤੋਂ ਚੁੱਕੀਆਂ
ਨੀਲ ਸਾਗਰ ਸਿਸਕਦਾ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ

ਪ੍ਰਭਜੋਤ ਕੌਰ

ਹੁਣ ਇਸ ਦਿਲ ਦੇ ਰੁੱਖ ਦੇ ਉੱਤੇ, ਕੋਈ ਪੰਛੀ ਬਹਿੰਦਾ ਨਾ,
ਰੋਹੀ ਦੀ ਕਿੱਕਰ ’ਤੇ ਜਿੱਦਾਂ ਗਿਰਝਾਂ ਵੀ ਨਾ ਠਹਿਰਦੀਆਂ।

ਰਾਜਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਜਟਾਣਾ

ਅਜ ਮੈਂ ਮੋਈ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਸੇਜ ’ਤੇ
ਯਾਦ ਦੀ ਲੋਈ ਹੈ ਖੱਫਣ ਬਣ ਗਈ
ਦੂਰੀਆਂ ਦੁਮੇਲ ਕੀਤਾ ਰੰਗਲਾ
ਪੀੜ ਦੀ ਚਾਂਘਰ ਗਗਨ ਤਕ ਤਣ ਗਈ

ਪ੍ਰਭਜੋਤ ਕੌਰ

ਤਨ ਦਾ ਸਾਬਤ ਮਨ ਦਾ ਲੀਰੋ ਲੀਰ ਹਾਂ
ਬੇਵਫ਼ਾ ਦੇ ਜ਼ੁਲਮ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਹਾਂ
ਹਿਰਖੇ ਹਰ ਚਿਹਰੇ ਦੀ ਧੁੰਦਲੀ ਲਿਖਤ ਮੈਂ
ਜਰਜਰੇ ਇਕ ਵਰਕ ,ਦੀ ਤਹਿਰੀਰ ਹਾਂ

ਰਮਨਦੀਪ