sad shayari punjabi

ਹੁਣ ਨਾਂ ਦੇਵੀ ਮੁਹੱਬਤ ਦੇ ਵਾਸਤੇ
ਜਾ ਨਹੀਂ ਸੀ

ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਵਾਰ ਪਰਖਣ ਤੇ ਨਹੀਂ ਛੱਡਿਆ ਤੈਨੂੰ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਬੇਵਫ਼ਾ ਨਿਕਲਿਆ ਏ

ਬੜੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਵਿਗਾੜਿਆ ਏ ਖੁਦ ਨੂੰ
ਜਉ ਤੁਸੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਸਿੱਧਾ ਕਰੋ

ਉਹ ਜਿਹੜੇ ਖੁਦ ਨੂੰ ਖ਼ੁਦਾ ਸਮਝੀ ਬੈਠੇ ਨੇ
ਕੌਣ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮੇਰੀ ਇਬਾਦਤ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ

ਭਾਂਵੇ ਹੁੰਝੂਆ ਚ ਰੋਲ ਭਾਂਵੇ ਕਿਹਦੇ ਅਨਮੋਲ
ਨੈਣੋਂ ਹੰਜੂ ਬਣ ਵਗੇ ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ
ਜੇ ਤੂੰ ਸਮਝੇਂ ਤਾਂ ਮੋਤੀ ਜੇ ਤੂੰ ਸਮਝੇਂ ਪਾਣੀ

ਕੋਈ ਜਿੱਤ ਬਾਕੀ ਏ ਕੋਈ ਹਾਰ ਬਾਕੀ ਏ
ਅਜੇ ਤਾਂ ਜਿੰਦਗੀ ਦੀ ਸਾਰ ਬਾਕੀ ਏ
ਏਥੋਂ ਚੱਲੇ ਆਂ ਨਵੀ ਮੰਜਿਲ ਦੇ ਲਈ
ਇਹ ਇੱਕ ਪੰਨਾ ਸੀ ਅਜੇ ਤਾਂ ਕਿਤਾਬ ਬਾਕੀ ਏ

ਤੇਰੀ ਬੇਰੁਖ਼ੀ ਤੋਂ ਡਰ ਲਗਦਾ
ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਅਸੀ ਉਹ ਆਂ ਜੋ
ਆਪਣੀ ਕਲਮ ਨਾਲ ਸਿਰ ਕਲਮ ਕਰ ਦੇਈਏ

ਤੈਨੂੰ ਮੁਬਾਰਕ ਮਜਬੂਰੀਆਂ ਤੇਰੀਆਂ
ਮੇਰੀ ਸੱਚੀ ਮੁਹੱਬਤ ਹਾਰ ਗਈ

ਦਿਲ ਤਾਂ ਕਰਦਾ ਸੀ ਤੈਨੂੰ ਪਾਸਵਰਡ ਬਣਾ ਲਵਾਂ
ਪਰ ਤੇਰੇ ਲੱਛਣ ਹੀ ਓ ਪੀ ਟੀ ਵਰਗੇ ਨਿੱਕਲੇ

ਬੇਸ਼ੱਕ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਨਹੀਂ
ਪਰ ਨਾਂ ਹੁਣ ਦੋਬਾਰਾ ਨਹੀ

ਨਾਕਾਮ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਸਿਆਪੇ ਨੇ ਸੱਜਣਾ!
ਨਹੀਂ ਤਾਂ,
ਅਸੀ ਵੀ ਚੰਨ ਤੇ ਮੱਖਣ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਦੇ

ਰੁੱਖਾਂ ਵਰਗਾ ਸਬਰ, ਖੂਹਾਂ ਜਹੀ ਗਹਿਰਾਈ,
ਕੱਖਾਂ ਵਾਂਗ ਮੁਹੱਬਤ ਰੁਲੀ ਤੇ ਉਮਰਾਂ ਲਈ ਜੁਦਾਈ