sad shayari punjabi

ਜਦੋਂ ਹੱਦ ਪਾਰ ਹੋਊਗੀ ਤਾਂ

ਤੈਨੂੰ ਉਥੋਂ ਚੱਕਾਂਗੇ ਜਿੱਥੇ ਤੇਰਾ ਰਾਜ਼ ਚੱਲਦਾ ਹੋਊ

ਚੰਗਿਆਂ ‘ਚੋਂ ਨਾ ਲੱਭ ਮੈਨੂੰ

ਲੋਕ ਬੁਰਾ ਦੱਸਦੇ ਨੇ ਅੱਜ ਕੱਲ

ਲੱਗਦਾ ਆਉਣਾ ਹੀ ਪੈਣਾ ਮੈਦਾਨ ‘ਚ ਦੋਬਾਰਾ

ਲੋਕ ਭੁੱਲ ਗਏ ਨੇਂ ਅੰਦਾਜ਼ ਸਾਡਾ

ਸਾਡੀ ਅਫਵਾਹ ਦੇ ਧੂਏਂ ਉਥੋਂ ਹੀ ਉੱਠਦੇ ਆ

ਜਿੱਥੇ ਸਾਡੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਅੱਗ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੋਵੇ

ਮੁੱਹਬਤ ਦੀ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਬਣਦੀ

ਕਿਉਂਕਿ ਮੁਹੱਬਤ ਮੰਗਦੀ ਆ ਗੁਲਾਮੀ

ਤੇ ਅਸੀਂ ਜਨਮ ਤੋਂ ਹੀ ਨਵਾਬ ਹਾਂ

ਜਿੱਥੇ ਹਥੌੜਾ ਚੱਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਓਥੇ ਹੱਥ ਥੋੜੇ ਹੀ ਚੱਲੇਗਾ

ਇਕੱਲਾ ਹੀ ਠੀਕ ਆਂ ਸ਼ੇਰ ਹੁਣ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨਾਲ ਥੋੜਾ ਚੱਲੇਗਾ