ਲੱਗਦਾ ਆਉਣਾ ਹੀ ਪੈਣਾ ਮੈਦਾਨ ‘ਚ ਦੋਬਾਰਾ
ਲੋਕ ਭੁੱਲ ਗਏ ਨੇਂ ਅੰਦਾਜ਼ ਸਾਡਾ
punjabi written status
ਨਦਾਂਨ ਨੇ ਓਹ
ਜੋ ਸਾਨੂ ਨਦਾਂਨ ਸਮਝਦੇ ਨੇਂ
ਸਾਂਵਲੇ ਰੰਗ ਨਾਲ ਇਸ਼ਕ ਲਾਜ਼ਮੀ ਆ
ਫੇਰ ਉਹ ਤੇਰਾ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਚਾਹ ਦਾ
ਸਾਡੀ ਅਫਵਾਹ ਦੇ ਧੂਏਂ ਉਥੋਂ ਹੀ ਉੱਠਦੇ ਆ
ਜਿੱਥੇ ਸਾਡੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਅੱਗ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੋਵੇ
ਉਡੀਕ ਦਾ ਘਰ
ਤੇਰੇ ਹੱਥ ਦੀ ਚਾਹ ਹਾਣਦੀਏ
ਮੁੱਹਬਤ ਦੀ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਬਣਦੀ
ਕਿਉਂਕਿ ਮੁਹੱਬਤ ਮੰਗਦੀ ਆ ਗੁਲਾਮੀ
ਤੇ ਅਸੀਂ ਜਨਮ ਤੋਂ ਹੀ ਨਵਾਬ ਹਾਂ
ਮੈਂ ਕਿਸਮਤ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ
ਖ਼ੁਦ ਤੇ ਯਕੀਨ ਰੱਖਦਾ ਵਾ
ਕੌਫੀ ਤਾਂ ਕੱਚੇ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੀ ਨੀਂਹ ਹੁੰਦੀ ਏ
ਪੱਕਿਆ ਲਈ ਤਾਂ ਹਾਲੇ ਵੀ ਲੋਕ ਚਾਹ ਤੇ ਬੁਲਾਉਦੇ ਨੇਂ
ਥੋੜਾ ਬਹੁਤਾ ਇਸ਼ਕ ਤਾਂ ਉਹਨੂੰ ਵੀ ਹੋਣਾ ਏ,
ਸਿਰਫ ਦਿਲ ਤੋੜਨ ਲਈ ਕੋਈ ਐਨਾ ਸਮਾਂ ਨੀ ਖਰਾਬ ਕਰਦਾ
ਜਿੱਥੇ ਹਥੌੜਾ ਚੱਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਓਥੇ ਹੱਥ ਥੋੜੇ ਹੀ ਚੱਲੇਗਾ
ਇਕੱਲਾ ਹੀ ਠੀਕ ਆਂ ਸ਼ੇਰ ਹੁਣ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨਾਲ ਥੋੜਾ ਚੱਲੇਗਾ
ਤਾਨਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਕੋਈ
motivation ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਇਹ ਤਾਂ ਭੁਲੇਖੇ ਹੀ ਨੇ ਸੱਜਣਾ ਜੋ ਜੀਂਦੇ ਜੀਅ
ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਓਹਨੇ ਮਰ ਕੇ ਕੀ ਮਿਲਣਾ