ਚਿੜੀਆਂ ਦਾ ਝੁੰਡ ਅਥਰਾ ਹੋਇਆ ਝਪਟ ਝਪਟ ਕੇ ਮੁੜ ਆਵੇ
ਦੱਸੇ ਜਾਚ ਗੁਰੀਲਾ ਯੁੱਧ ਦੀ ਯੋਧਿਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਣਾਮ ਕਹੇ
ਮੌਸਮ ਨੂੰ ਜੇਲ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਪਾਵੋ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਸਭ ਕੁਝ ਚਲਿਆ
ਜੇ ਤਕੜਾ ਆਖੇ ਤਕੜੇ ਹੋਵੇ ਮੁੜ ਜੂਝਣ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮ ਕਹੇ
ਅੱਖਾਂ ਭਰੀਆਂ, ਜੁਬਾਨ ਚੁੱਪ,
ਤੇ ਰੂਹ ਚੀਕ ਰਹੀ ਹੈ,
ਤੈਨੂੰ ਤੇ ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ
ਮੇਰੇ ਤੇ ਕੀ ਬੀਤ ਰਹੀ ਹੈ ।
ਗ਼ਜ਼ਲ ਅਸਾਡੇ ਬੂਹੇ ਆਈ ਪੁੱਛ ਸਾਡਾ ਸਿਰਨਾਵਾਂ
ਕਿਉਂ ਨਾ ਇਸਦੀ ਝੋਲੀ ਪਾਈਏ ਸਾਰੀ ਪੀੜ ਪਟਾਰੀ
ਇਹ ਜਾਣ ਕੇ ਖੁਸ਼ੀ ਹੁੰਦੀ ਆ
ਕਿ ਸੱਜਣਾ ਨੂੰ ਦਰਦ ਮੇਰੇ ਦਾ
ਇਹਸਾਸ ਆ, ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਜੇ
ਇੰਨਾ ਹੀ ਉਦਾਸ ਰਹਿੰਣਾ ਤਾਂ
ਮਰ ਕਿਉ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ।
ਵਕਤ ਐਸਾ ਵੀ ਨਾ ਦਿਆ ਕਰ ਜੋ ਭੀਖ਼ ਲੱਗੇ
ਬਾਕੀ ਤੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ ਆ ਜੋ ਤੈਨੂੰ ਠੀਕ ਲੱਗੇ
ਧੁਖ ਰਹੇ, ਕੁਝ ਭਖ ਰਹੇ ਅਹਿਸਾਸ ਮੇਰੀ ਉਮਰ ਦੇ।
ਨੰਗੇ ਪੈਰੀਂ ਰੋਜ਼ ਦਿਲ ਦੀ ਰੇਤ ਉੱਤੋਂ ਗੁਜ਼ਰਦੇ।
ਜਵਾਬ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਹਰ ਸਵਾਲ ਦਾ ਸੀ
ਲਾਜਵਾਬ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਤੇਰਾ ਲਹਿਜਾ ਕਰ ਗਿਆ
ਡੁਬਦਾ ਸੂਰਜ ਜਾਂਦਾ ਜਾਂਦਾ ਕੀ ਕੀ ਰੰਗ ਵਿਖਾਲ ਗਿਆ
ਨਿਤਰੇ ਨਿਤਰੇ ਪਾਣੀ ਦਿਲ ਦੇ ਮੁੜ ਕੇ ਹੈ ਹੰਗਾਲ ਗਿਆ
ਪਿਆਰ ਪਾਉਣਾਂ ਤਾ ਰੱਬ ਨਾਲ ਪਾਉ
ਮੈਂ ਸੁਣਿਆ ਕਦੇ(ਬਲੌਕ)BLOCK ਵੀ ਨਹੀ ਕਰਦਾ
ਅਰਸ਼ ਦੇ ਵਰਕੇ `ਤੇ ਇੱਕ ਸੋਨੇ ਦਾ ਫ਼ਿਕਰਾ ਬਣ ਗਈ।
ਟੁੱਟ ਗਏ ਤਾਰੇ ਦੀ ਅੰਤਿਮ ਲੀਕ ਚਰਚਾ ਬਣ ਗਈ।
ਹੋਲੀ-ਹੋਲੀ ਉਹਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨਾ ਛੱਡਨਾ ਆ,
ਕੋਈ ਤਾਂ ਮਦਦ ਕਰੋ ਮੇਰੀ, ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਦਿਲੋਂ ਕੱਡਨਾ ਆ
ਨਵੇਂ ਸਾਲ ਚ ਨਵੀਂ ਮਹੁੱਬਤ ਕਰਾਂਗੇ
ਕਿਸੇ ਦੇ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਦਾ ਇਹ ਆਖਰੀ ਮਹੀਨਾ ਐ