punjabi sithniyan

ਜਾਂਦੀ ਕੁੜੀਏ ਚੱਕ ਲਿਆ ਸੜਕ ਤੋਂ ਡੋਈ
ਨੀ ਪਹਿਲਾਂ ਮੁੰਡਾ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦਾ
ਲਾਵਾਂ ਵਾਲੇ ਦਾ ਉਜਰ ਨਾ ਕੋਈ ਨੀ.

ਬਚੋਲਣ ਫਿਰਦੀ ਰੁੱਸੀ ਰੁੱਸੀ
ਹਾਇ ਬੇ ਮੇਰੀ ਜਾਤ ਨਾ ਪੁੱਛੀ
ਬਚੋਲਾ ਫਿਰਦਾ ਰੁੱਸਿਆ ਰੁੱਸਿਆ
ਹਾਇ ਬੇ ਮੇਰਾ ਹਾਲ ਨਾ ਪੁੱਛਿਆ
ਹਾਇ ਬੇ ਮੇਰਾ ਗੋਤ ਨਾ ਪੁੱਛਿਆ

ਥੋਡੀ ਤੂੜੀ ਗਲਦੀ ਸੀ
ਸਾਡੀ ਮੈਸ੍ਹ ਭੁੱਖੀ ਮਰਦੀ ਸੀ
ਬਚੋਲਿਆ ਭਲੇ ਰਲਾਏ ਸਾਕ ਜੀ
ਅਸੀਂ ਤੇਰੇ ਤੇ ਛੱਡੀ ਸੀ
ਪਰ ਤੈਂ ਕੱਚੀ ਵੱਢੀ ਸੀ
ਬਚੋਲਿਆ ਪਾਰੇ ਦੀ ਭਰੀ ਪਰਾਤ ਜੀ
ਸਾਡੇ ਸਾਰੇ ਕਮਾਰੇ ਸੀ
ਧੀ ਵਾਲੇ ਗਰਜਾਂ ਮਾਰੇ ਸੀ
ਦੋਹਾਂ ਪਾਸਿਆਂ ਤੋਂ ਲੈ ਲਈ ਛਾਪ ਜੀ

“ਆਉਣਾ ਕਿੱਥੇ ਤੇ ਬੀਬੀ ਨੀ ਬੇਬੇ ਬੇਚ ਕੇ ਆਇਆ”
ਫਿਰ ਝਟ ਆਪਣੇ ਮਾਈਕ ਤੇ ਆ ਖਲੋਂਦੀ ਹੈ
“ਕੀ ਕੁਸ ਵੱਟਿਆ ਬੇਬੇ ਦਾ ਕਿੰਨਾ ਨਾਮਾ ਥਿਆਇਆ”
ਇਕਦਮ ਫੇਰ ਲਾੜੇ ਵਾਲਾ ਮਾਈਕ ਕਾਬੂ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਹੈ,
“ਡੂਢ ਰੁਪੱਈਆ ਵੱਟਿਆ ਭੈਣੇ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਏ ਨਾ ਆਇਆ”

ਦੁਹਰੇ ਦਰਬਾਜੇ ਅੰਦਰ ਬਾਸਾ ਜੀਹਦਾ
ਕਿਹੜਾ ਬਿਨ ਹੱਡੀਆਂ ਦਾ ਜੀਵ
ਬੱਤੀ ਜਮਾਂ ਵਿਚ ਬਿਚਰਦੀ
ਬੇ ਦੱਸ ਕੌਣ ਅਜਿਹੀ
ਬੇ ਭੈਣ ਦੇਣਿਆਂ ਲਾੜ੍ਹਿਆ ਬੇ- ਚੀਜ

ਦੂਹਰੇ ਦਰਬਾਜੇ ਅੰਦਰ ਬਾਸਾ ਜੀਹਦਾ
ਜਿਹੜਾ ਬਿਨ ਹੱਡੀਆਂ ਦਾ ਜੀਵ
ਬੱਤੀ ਜਮਾਂ ਵਿਚ ਬਿਚਰਦੀ
ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਦੱਸਦੀ ਲਾੜਿਆ
ਵੇ ਅਨਪੜ੍ਹ ਮੂਰਖਾ ਬੇ- ਜੀਭ

ਜੀਜਾ ਥੋੜਾ ਥੋੜਾ ਖਾਈਂ ਤੇਰਾ ਢਿੱਡ ਦੁਖੂਗਾ
ਐਥੇ ਵੈਦ ਨਾ ਹਕੀਮ ਬੇ ਹਰਾਨ ਹੋਵੇਗਾ
ਐਥੇ ਫੱਕੀ ਨਾ ਚੂਰਨ ਬੇ ਬਰਾਨ ਹੋਵੇਗਾ
ਐਥੇ ਹੱਟੀ ਨਾ ਭੱਠੀ ਬੇ ਹਰਾਨ ਹੋਵੇਗਾ

ਲਾੜ੍ਹਿਆ ਲੜਾਕਿਆ ਬੇ ਤੂੰ ਤਿੱਖਾ
ਤਿੱਖਾ ਬੇ ਦੱਸ ਕਿਸ ਗੁਣੇ
ਮੇਰੀ ਮਾਓਂ ਗਈ ਮਿਰਚਾਂ ਦੇ ਖੇਤ
ਮਹੀਨਾ ਸੀ ਜੇਠ, ਮੈਂ ਮਾਓਂ ਦੇ ਸਾਂ ਪੇਟ
ਬੀਬੀ ਮੈਂ ਤਿੱਖਾ ਏਸ ਗੁਣੇ-ਏ-ਏ

ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਘੜੀਂ ਮੇਰੀ ਚੈਨ ਸਕੁੰਤਲਾ
ਸਨਿਆਰਿਆ ਫੇਰ ਝਾਂਜਰਾਂ ਦੀ ਜੋੜੀ
ਕੁੜਮਾਂ ਜੋਰੋ ਡਮਰੂ ਮੰਗੇ ਜਮੂਰਾ ਮੰਗੇ
ਨਾਲੇ ਬਾਂਦਰ ਬਾਂਦਰੀ ਦੀ ਮੰਗੇ ਜੋੜੀ

ਸਿੱਠਣੀਆਂ ਦੀ ਪੰਡ ਬੰਨ੍ਹ ਦਿਆਂ ਜੀਜਾ
ਬੇ ਕੋਈ ਦੋਹਿਆਂ ਨਾਲ ਭਰ ਦਿਆਂ ਖੂਹ
ਤੂੰ ਬੀ ਕੋਈ ਦੋਹਾ ਜੋੜ ਲੈ
ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਛੱਡ ਜਾ ਪਿੰਡ ਦੀ (ਟੱਪ ਜਾ)
ਬੇ ਸੁਣਦਿਆਂ ਕੰਨ ਕਰੀਂ ਬੇ-ਜੂਹ

ਦੋਹਿਆਂ ਦੀ ਜੀਜਾ ਪੰਡ ਬੰਨ੍ਹ ਦਿਆਂ
ਕੋਈ ਦੋਹੇ ਤੇ ਦੋਹਾ ਸਿੱਟ
ਮੈਂ ਤਾਂ ਸੁਣਾ ਦਿਆਂ ਸੈਂਕੜੇ
ਵੇ ਤੈਥੋਂ ਸੁਣਾਨਾ ਹੋਣਾ
ਵੇ ਪਤੀਲੇ ਦਿਆਂ ਢੱਕਣਾ ਬੇ-ਇਕ

ਮੀਂਹ ਬਰਸੇ ਬੀਂਡੇ ਬੋਲਦੇ
ਕੋਈ ਚੜ੍ਹਿਆ ਮਹੀਨਾ ਸੌਣ
ਮੇਰੇ ਲਾਏ ਦੋਹੇ ਦਾ
ਬੇ ਦੱਸ ਮੋੜ ਕਰੂਗਾ
ਬੇ ਸਮਝ ਗਿਆਨੀਆਂ ਬੇ ਕੌਣ