punjabi shayari

ਖ਼ਤ ਵਿਚ ਹੀ ਕਿਧਰੇ ਲਿਖਿਆ ਕਰ ਕੀ ਹਾਲ ਹੈ ਕੀ ਚਾਲ ਹੈ
ਜਿਸ ਹਿੱਕ ‘ਤੇ ਸੀ ਲਾਕੱਟ ਲਟਕਦਾ ਉਸ ਹਿੱਕ ਦਾ ਹੁਣ ਕੀ ਹਾਲ ਹੈ

ਡਾ. ਗੁਰਚਰਨ ਸਿੰਘ

ਬਾਲਪਨ ਤਾਂ ਕੀ ਜਵਾਨੀ ਵੀ ਗਈ,
ਤੂੰ ਗਿਆ ਤੇਰੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਵੀ ਗਈ
ਰਹਿ ਨਹੀਂ ਸਕਣਾ ਸਲਾਮਤ ਜਾਮ ਹੁਣ,
ਮੈਕਦੇ ‘ਚੋਂ ਮੇਜ਼ਬਾਨੀ ਵੀ ਗਈ

ਗੁਰਚਰਨ ਸਿੰਘ ਔਲਖ

ਕੀ ਪਤਾ ਕਿਸ ਵਕਤ ਕਿੱਧਰੋਂ ਆ ਪਵੇ ਕੋਈ ਬਲਾ।
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੰਗਲ ਦੀ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿ ਰਹੀ ਆਬੋ ਹਵਾ।
ਪੱਤਾ ਪੱਤਾ ਚੀਕਦੈ ਬਚ ਕੇ ਤੂੰ ਏਥੋਂ ਨਿਕਲ ਜਾਹ,
ਕੀ ਪਤਾ ਹੈ ਮੌਸਮਾਂ ਦਾ? ਮੌਸਮਾਂ ਦਾ ਕੀ ਪਤਾ।

ਦਰਸ਼ਨ ਬੇਦੀ

ਖੌਫ਼ ਹੈ ਉਸ ਆਦਮੀ ਤੋਂ ਭੀੜ ਨੂੰ
ਜੋ ਖੜਾ ਹੈ ਦੂਰ ਤੇ ਚੁਪ ਚਾਪ ਹੈ

ਅਮਰਦੀਪ ਸੰਧਾਵਾਲੀਆ

ਦੁੱਖੜਾ ਹਜ਼ੂਰ ਅੱਖੀਆਂ ਦਾ, ਸਾਰਾ ਕਸੂਰ ਅੱਖੀਆਂ ਦਾ।
ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਕਦੀ ਨਾ ਲੱਥੇ ਫਿਰ ਐਸਾ ਸਰੂਰ ਅੱਖੀਆਂ ਦਾ।

ਬਲਵਿੰਦਰ ਬਾਲਮ

ਪੈਰ ਵਿਚ ਕੰਡੇ ਦੀ ਪੀੜਾ ਲੈ ਕੇ ਤੁਰਨਾ ਹੈ ਕਠਿਨ
ਦਿਲ ‘ਚ ਕਿੰਜ ਸਦਮੇ ਲੁਕਾ ਉਮਰਾ ਬਿਤਾਇਆ ਕਰੋਗੇ

ਡਾ. ਸੁਹਿੰਦਰ ਬੀਰ

ਕਿਤੇ ਦੀਵਾ ਜਗੇ ਚਾਨਣ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਲੈ ਲਿਆ ਕਰਨਾ।
ਕਿ ਮੇਰੇ ਵਾਂਗ ਨਾ ਹਰ ਕਿਰਨ ਪਰਖਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਕਰਨਾ।
ਮੇਰੇ ਮਹਿਰਮ ਇਹ ਅੱਥਰੂ ਵਸਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਨੁਮਾਇਸ਼ ਦੀ,
ਜੇ ਦੁਨੀਆ ਹੱਸਦੀ ਵੇਖੋਂ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਹੱਸਿਆ ਕਰਨਾ।

ਤਰਲੋਕ ਜੱਜ

ਪੀ ਲਿਆ ਮੈਂ ਪੀ ਲਿਆ ਗ਼ਮ ਦਾ ਸਮੁੰਦਰ ਪੀ ਲਿਆ।
ਜੀ ਲਿਆ ਮੈਂ ਜੀ ਲਿਆ ਸਾਰੇ ਦਾ ਸਾਰਾ ਜੀ ਲਿਆ।
ਇਹ ਲੜਾਈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਮੈਂ ਲੜਾਂਗੀ ਉਮਰ ਭਰ,
ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਸੁਕਰਾਤ ਜਿਸ ਨੇ ਜ਼ਹਿਰ ਹੱਸ ਕੇ ਪੀ ਲਿਆ।

ਕੁਲਜੀਤ ਕੌਰ ਗਜ਼ਲ