ਜਦੋਂ ਹੱਦ ਪਾਰ ਹੋਊਗੀ ਤਾਂ
ਤੈਨੂੰ ਉਥੋਂ ਚੱਕਾਂਗੇ ਜਿੱਥੇ ਤੇਰਾ ਰਾਜ਼ ਚੱਲਦਾ ਹੋਊ
punjabi shayari
ਜਿਥੋਂ ਲੈਣੇ ਸੀ ਸਾਹ ਉਧਾਰੇ
ਓਥੇ ਜਾ ਕੇ ਮੌਤ ਆ ਗਈ
ਰੱਬਾ ਸਦਾ ਸਲਾਮਤ ਰਹਿਣ ਉਹ ਮਾਪੇ
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਸਾਨੂੰ ਫ਼ਿਕਰ ਨਾ ਫ਼ਾਕੇ
ਚੰਗਿਆਂ ‘ਚੋਂ ਨਾ ਲੱਭ ਮੈਨੂੰ
ਲੋਕ ਬੁਰਾ ਦੱਸਦੇ ਨੇ ਅੱਜ ਕੱਲ
ਲੱਗਦਾ ਆਉਣਾ ਹੀ ਪੈਣਾ ਮੈਦਾਨ ‘ਚ ਦੋਬਾਰਾ
ਲੋਕ ਭੁੱਲ ਗਏ ਨੇਂ ਅੰਦਾਜ਼ ਸਾਡਾ
ਹੁੰਦੀ ਵੇਖ ਕੇ ਕੈਲੰਡਰ ਹੈਰਾਨੀ
ਤੇਰੇ ਪਿੱਛੋਂ ਕਿੰਨੀ ਜੀਅ ਲਈ
ਪਿਓ ਵਰਗਾ ਕੋਈ ਗੁਰੂ ਨੀ
ਮਾਂ ਵਰਗਾ ਕੋਈ ਰੱਬ ਨਹੀਂ
ਸਾਡੀ ਅਫਵਾਹ ਦੇ ਧੂਏਂ ਉਥੋਂ ਹੀ ਉੱਠਦੇ ਆ
ਜਿੱਥੇ ਸਾਡੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਅੱਗ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੋਵੇ
ਦੋ ਦਿਨ ਨਾਲ ਬੈਠ ਕੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਯਾਰ ਨੀ ਬਣਾਈ ਦਾ
ਜੋ ਬੰਦਾ ਭਰੋਸੇ ਦੇ ਲਾਇਕ ਨਾ ਹੋਵੇ
ਉਹਦੇ ਤੋਂ ਫਿਰ ਮਾਨ ਨੀ ਕਹਾਈ ਦਾ
ਜਦੋਂ ਮਾਂ ਛੱਡ ਕੇ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਦੁਆ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਪਿਤਾ ਛੱਡ ਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕੋਈ ਹੌਸਲਾ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਮੁੱਹਬਤ ਦੀ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਬਣਦੀ
ਕਿਉਂਕਿ ਮੁਹੱਬਤ ਮੰਗਦੀ ਆ ਗੁਲਾਮੀ
ਤੇ ਅਸੀਂ ਜਨਮ ਤੋਂ ਹੀ ਨਵਾਬ ਹਾਂ
ਜੇ ਸੱਚ ਕਬੂਲ ਨਹੀਂ
ਤਾਂਹੀ ਬਣਦੀ ਬਹੁਤੀ ਨਹੀਂ