ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਚਲਦਿਆਂ ਮੰਜਿਲ ਭਾਵੇਂ ਨਾ ਮਿਲੇ
ਪਰ ਵਾਅਦਾ ਰਿਹਾ ਸਫ਼ਰ ਯਾਦਗਾਰ ਰਹੂਗਾ
punjabi shayari
ਰਾਹਾਂ ਨੂੰ ਫਰਕ ਨੀ ਪੈਂਦਾ
ਕੌਣ ਲੰਘ ਗਿਆ ਤੇ ਕੀਹਨੇ ਆਉਣਾ
ਮਾਪੇ ਮਰਨ ਤੇ ਹੋਣ ਯਤੀਮ ਬੱਚੇ ਸਿਰੋਂ ਉੱਠ ਜਾਂਦੀ ਐ ਛਾਂ ਲੋਕੋ
ਜੱਗ ਚਾਚੀਆਂ ਲੱਖ ਹੋਵਣ ਕੋਈ ਬਣ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ ਮਾਂ ਲੋਕੋ
ਬੇਚੈਨੀ ਭਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ‘ਚ
ਮੇਰਾ ਸਕੂਨ ਏ ਤੂੰ
ਸ਼ਰੀਫ਼ ਉਹਨੇ ਹੀ ਰਹੋ
ਜਿੰਨੀ ਦੁਨੀਆਂ ਰੱਖੇ
ਰੋਣ ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ ਜੇ ਕੋਈ ਹਸਾਉਣ ਵਾਲਾ ਮਿਲ ਜਾਵੇ
ਟਾਈਮ ਪਾਸ ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ ਜੇ ਕੋਈ ਦਿਲੋਂ ਚਾਹੁਣ ਵਾਲਾ ਮਿਲ ਜਾਵੇ
ਅਸੀਂ ਸਬਰ ਵੇਖੇ ਨਹੀਂ
ਹੰਡਾਏ ਵੀ ਨੇਂ
ਰੱਬ ਵਰਗੀ ਮਾਂ ਮੇਰੀ ਦੇ ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਕਰਜ਼ ਬੜੇ ਨੇ
ਉਹਨੂੰ ਹਰ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿਖਾਵਾਂ ਮੇਰੇ ਵੀ ਫਰਜ਼ ਬੜੇ ਨੇ
ਖਿਆਲ ਰੱਖੀਂ ਸੱਜਣਾ ਖੁਦਾ ਜਦੋਂ ਇਸ਼ਕ ਦੇਂਦਾ ਏ
ਤਾਂ ਅਕਲਾਂ ਖੋਹ ਲੈਂਦਾ
ਮੈਦਾਨ ‘ਚ ਆਕੇ ਨਹੀਂ
ਘਰ ‘ਚ ਵੜ ਕੇ ਮਾਰਾਂਗੇ
ਮੁਹੱਬਤ ਵਿਖਾਈ ਨਹੀਂ
ਨਿਭਾਈ ਜਾਂਦੀ ਏ ਸੱਜਣਾ
ਤੁਹਾਡੀ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਕੁਬੂਲ ਆ ਸਾਨੂੰ
ਤੁਹਾਡੀ ਦੋਸਤੀ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਆਂ