ਮੁਸਾਫਿਰਾਂ ਨਾਲ
ਕਾਹਦੇ ਗਿਲੇ ਸ਼ਿਕਵੇ
punjabi shayari
ਬਾਪੂ ਮੇਰਾ ਨਿੱਤ ਸਮਝਾਵੇ ਘਰੇ ਨਾ ਪੁੱਤਰਾ ਉਲਾਂਭਾ ਆਵੇ
ਕਰਲਾ ਐਸ਼ ਤੂੰ ਹਜੇ ਟੈਨਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਲੈਣੀ ਮੇਰੇ ਸ਼ੇਰਾ
ਬਾਪੂ ਤੇਰਾ ਕੈਮ ਹਾਲੇ ਵਥੇਰਾ
ਹਰ ਰੋਜ਼ ਖੁਆਬਾਂ ‘ਚ ਦੇਖ ਕੇ ਤੈਨੂੰ
ਕਾਗਜ਼ ਤੇ ਲਿਖਦਾ ਰਹਿਨਾਂ
ਅਸੀਂ ਭੁੱਲਦੇ ਨਹੀਂ
ਬੱਸ ਯਾਦ ਕਰਨਾਂ ਛੱਡ ਦਿੰਨੇ ਆਂ
ਪੱਤਝੜ ਦਾ ਆਖਰੀ ਪੱਤਾ ਬਣਕੇ ਲਟਕ ਰਿਹਾ ਹਾਂ
ਤੂੰ ਹਵਾ ਬਣਕੇ ਆ ਕਹਾਣੀ ਖਤਮ ਕਰ
ਟੁੱਟੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ
ਦਿਲਾਸਿਆਂ ਨਾਲ ਕਿੱਥੇ ਜੁੜਦੀਆਂ ਨੇ
ਜਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਹਰ ਦੁੱਖ ਬੰਦਾ ਸਮੇ ਨਾਲ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਪਰ ਪਿਉ ਦਾ ਵਿਛੋੜਾ ਇਕ ਐਸਾ ਵਿਛੋੜਾ ਹੈ
ਜਿਹੜਾ ਹਰ ਸੁੱਖ ਦੁੱਖ ਵਿੱਚ ਨਾਲ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ
ਭਾਵੇਂ ਹੁਣ ਕਦੇ ਵੀ ਨੀ ਮੈਥੋਂ ਜਾਣਾ ਮੁੜਿਆ
ਤਾਂ ਵੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਰਹਿਣਾ ਮੇਰਾ ਨਾਂ ਜੁੜਿਆ
ਘੱਟੀਆ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਇਲਾਜ਼
ਘੱਟੀਆ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਵਾਂ
ਚੈਨ ਦੀ ਨੀਂਦ ਅਸੀਂ ਕਦੇ ਵੀ ਨਾ ਸੁੱਤੇ
ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਨੂੰ ਹੈ ਸਕੂਨ ਵੇ ਯਾਰਾ
ਦਿਲ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਲਾਉਣ ਦਾ
ਸਾਰੀਆਂ ਖੂਬੀਆਂ ਇਕ ਇਨਸਾਨ ‘ਚ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀਆਂ
ਕੋਈ ਸੋਹਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਕੋਈ ਵਫ਼ਾਦਾਰ
ਛੋਟੇ ਹੁੰਦਿਆ ਇੱਕ ਸੁਪਨਾ ਵੇਖਿਆ ਸੀ
ਕਿ ਵੱਡੇ ਹੋਕੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਐਸ਼ ਕਰਵਾਉਣੀ ਆ
ਜਦ ਵੱਡੇ ਹੋਏ ਬਾਪੂ ਹੀ ਸੁਪਨਾ ਬਣ ਗਿਆ