ਬੇਗਾਨੇ ਜੁੜਦੇ ਗਏ ਆਪਣੇ ਛੱਡਦੇ ਗਏ .
ਦੋ ਚਾਰ ਨਾਲ ਖੜੇ ਬਾਕੀ ਮਤਲਬ ਕਢਦੇ ਆ
punjabi shayari
ਕਿਸਮਤ ਦੀ ਗੱਲ ਐ ਸੱਜਣਾ ਕੋਈ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰਕੇ ਵੀ ਪਿਆਰ ਪਾ ਲੈਂਦਾ
ਤੇ ਕੋਈ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰ ਪਿਆਰ ਕਰਕੇ ਵੀ ਇਕੱਲੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਆ
ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਛੱਡ ਗਏ ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਓਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠੇਂ ਹਾਂ
ਜੋ ਕਿਸੇ ਕਿਨਾਰੇ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀਆਂ
ਅਸੀਂ ਓਹ ਹੱਥਾਂ ਦੀਆਂ ਲਕੀਰਾਂ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠੇਂ ਹਾਂ
ਜਿਉਣਾ ਮਰਨਾ ਹੋਵੇ ਨਾਲ ਤੇਰੇ,
ਕਦੀ ਸਾਹ ਨਾ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਵੱਖ ਹੋਵੇ,
ਤੈਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਆਪਣੀ ਆਖ ਸਕਾ ਬੱਸ ਏਨਾਂ ਕੁ ਮੇਰਾ ਹੱਕ ਹੋਵੇ
ਅੱਖੀਆਂ ਚ ਚਿਹਰਾ ਤੇਰਾ ਬੁੱਲਾ ਤੇ ਤੇਰਾਂ ਨਾਂ ਸੋਹਣਿਆ
ਤੂੰ ਐਵੇ ਨਾ ਡਰਿਆ ਕਰ ਕੌਈ ਨੀ ਲੈਂਦਾ ਤੇਰੀ ਥਾਂ ਸੋਹਣਿਆ
ਦਿੱਲ ਤੋਂ ਸੋਚਿਆ ਸੀ ਕਿ ਓਹਨੂੰ ਟੁੱਟਕੇ ਚਾਹਾਂਗੇ,
ਸੌਂਹ ਲੱਗੇ ਟੁੱਟੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਤੇ ਚਾਹਿਆ ਵੀ ਬਹੁਤ
ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਬੁਝੀਏ ਦਿਲਾਂ ਚ ਵੜ ਕੇ
ਹਾਲ ਕਦੇ ਪੁੱਛੀਏ ਨਾ ਦੂਰੋਂ ਖੜ ਕੇ
ਕਿਲੋ ਦੇ ਭਾਅ ਵਿੱਕ ਗਈਆ ਉਹ ਕਾਪੀਆਂ
ਜਿਨਾਂ ਉੱਤੇ ਕਦੇ ਤੇਰਾ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰ ਦੀ ਗੱਲ ਹੋਏ ਆ ਕਰ ਦੀ ਸੀ
ਰੂਹਾ ਨੂੰ ਕੋਈ ਕੈਦ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਤੇ
ਸੁਪਨਿਆ ਤੇ ਕਿਸੇ ਦਾ ਜੋਰ ਨਹੀ ਚਲ ਸਕਦਾ
ਟਾਈਮ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਟਾਈਮ ਦੇਈ ਮੈਨੂ
ਤੈਨੂ ਬੀਤੇ ਹੋਏ ਟਾਈਮ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਚੇਤੇ ਕਰਾਉਣੀਆਂ
ਲੋੜ ਨਹੀ ਮੈਨੂ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਨਜਾਰਿਆਂ ਦੀ
ਮੈਨੂ ਤੇਰੀ ਇਕ ਦੀਦ ਹੀ ਕਾਫੀ ਆ
ਆਖਦੇ ਨੇ ਲੋਕੀ ਕਿ ਗਰੂਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਆਂ,
ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਯਾਰੀ ਦੇ ਸਰੂਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਆਂ।