punjabi shayari love

ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀ ਫ਼ਿਕਰ ਕਰਦੇ ਹੋ ਨਾਂ

ਉਦੋਂ ਮੈਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੰਨਤ ਜਿਹੀ ਲੱਗਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ

ਧੜਕਣਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਰਸਤਾ ਦੇ ਸੱਜਣਾ

ਤੂੰ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਹੀ ਦਿਲ ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰੀਂ ਬੈਠਾ

ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਚਲਦਿਆਂ ਮੰਜਿਲ ਭਾਵੇਂ ਨਾ ਮਿਲੇ

ਪਰ ਵਾਅਦਾ ਰਿਹਾ ਸਫ਼ਰ ਯਾਦਗਾਰ ਰਹੂਗਾ

ਬੇਚੈਨੀ ਭਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ‘ਚ

ਮੇਰਾ ਸਕੂਨ ਏ ਤੂੰ

ਰੋਣ ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ ਜੇ ਕੋਈ ਹਸਾਉਣ ਵਾਲਾ ਮਿਲ ਜਾਵੇ

ਟਾਈਮ ਪਾਸ ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ ਜੇ ਕੋਈ ਦਿਲੋਂ ਚਾਹੁਣ ਵਾਲਾ ਮਿਲ ਜਾਵੇ

ਖਿਆਲ ਰੱਖੀਂ ਸੱਜਣਾ ਖੁਦਾ ਜਦੋਂ ਇਸ਼ਕ ਦੇਂਦਾ ਏ

ਤਾਂ ਅਕਲਾਂ ਖੋਹ ਲੈਂਦਾ

ਮੁਹੱਬਤ ਵਿਖਾਈ ਨਹੀਂ

ਨਿਭਾਈ ਜਾਂਦੀ ਏ ਸੱਜਣਾ

ਜੇ ਮਨ ਪੜ੍ਹੇ ਜਾਣ ਤਾਂ

ਸਭ ਫੜ੍ਹੇ ਜਾਣ

ਤੂੰ ਨਾਲ ਤੁਰਨ ਦੀ ਹਾਮੀ ਤਾਂ ਭਰ ਸੱਜਣਾ

ਮੰਜ਼ਿਲ ਦੀ ਕੀ ਔਕਾਤ ਕੇ ਸਾਨੂੰ ਨਾ ਮਿਲੇ

ਰੱਬਾ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਇੱਕ ਦੁਆ ਕਰਦੇ ਹਾਂ

ਕਦੇ ਉਹਦੇ ਹਾਸੇ ਨਾਂ ਖੋਹੀ

ਜਿਹਦੀ ਅਸੀਂ ਪਰਵਾਹ ਕਰਦੇ ਹਾਂ

ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਫੇਰ ਦਸਾਂਗੇ ਤੈਨੂੰ

ਜੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਬੈਠਣ ਦਾ ਸਬੱਬ ਬਣਿਆ ਕਦੇ

ਮੈਨੂੰ ਇਸ਼ਕ ਹੋ ਗਿਆ ਮੈਂ ਰੱਬਾ ਹੁਣ ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਾਂ

ਨਾਂ ਨੀਂਦ ਆਵੇ ਨਾਂ ਚੈਨ ਆਵੇ ਕਿੱਥੇ ਜਾ ਕੇ ਮਰਾਂ