punjabi sad shayari on life

ਜਿਹੜੇ ਅਪਣੀ ਮਰਜੀ ਦੇ ਰਾਜੇ ਹੋਣ

ਉਹ ਸਦਾ ਰਾਜੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਆ

ਕਭੀ ਫੁਰਸਤ ਮਿਲੀ ਤੋ ਮਿਲੇਂਗੇ ਅਪਨੇ ਆਪ ਸੇ

ਲੋਗੋਂ ਸੇ ਸੁਨਾ ਹੈਂ ਕੇ ਬਹੁਤ ਬੁਰੇ ਹੈਂ ਹਮ

ਰੱਖੇ ਮੁੱਢ ਤੋਂ ਅਸੂਲ ਸਾਰੇ Kaim ਨੇ ਬਹੁਤਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਾਂ ਸਿਰ ਤੇ ਚਾੜਦੇ

ਬੱਸ ਹੁਣ ਉਹਨਾਂ ਉੱਤੋਂ ਜਿੰਦ ਵਾਰੀਏ ਜਿਹੜੇ ਯਾਰੀ ਦਾ ਨੇ ਮੁੱਲ ਤਾਰਦੇ

ਮੁਹੱਬਤ ਵਿੱਚੋ ਹਾਰੇ ਹਾਂ ਹੁਣ ਨਾਮ ਤਾਂ ਬਣਾਉਣਾ ਪਉ

ਕਿੰਨਾ ਸੀ ਪਿਆਰ ਸੱਚਾ ਉਹਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਤਾਂ ਕਰਾਉਣਾ ਪਊ

ਫਰਕ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਆ ਮਿੱਤਰਾ ਤੂੰ ਹਾਲੇ ਸਿਖ ਰਿਹਾ ਆ

ਤੇ ਅਸੀਂ ਖੇਡ ਚੁੱਕੇ ਆ

ਇਕੱਠਿਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਬਥੇਰੇ ਖਾਂਦੇ ਖਾਰ ਆ

ਸਕਿਆਂ ਭਰਾਵਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਕੇ ਪਿਆਰ ਆ