punjabi desi sithniyan

ਇਕ ਗੱਲ ਪੁੱਛਾਂ ਲਾੜਿਆਂ ਇਕ ਗੱਲ ਦੱਸਾਂ ਵੇ
ਮਾਂ ਤੇਰੀ ਤਾਂ ਚੰਬੋਚਾਲੀ ਕੀ ਰੋਵਾਂ ਕੀ ਹੱਸਾਂ ਵੇ
ਕਰਦੀ ਧੀਆਂ ਦੀ ਉਹ ਦਲਾਲੀ ਕੀ ਬੈਠਾਂ ਕੀ ਨੱਸਾਂ ਵੇ
ਧਾੜਵੀਆਂ ਦਾ ਉਹਦਾ ਪਿਛੋਕਾ ਹੋਰ ਮੈਂ ਕੀ ਕੀ ਦੱਸਾਂ ਵੇ

ਕੁੜਤੀ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਜੀਜਾ ਮੋਰਾਕੀਨ ਦੀ
ਵਿਚ ਵਿਚ ਜਰੀ ਦੀਆਂ ਤਾਰਾਂ
ਭੈਣਾਂ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਜੀਜਾ ਜਾਰਨੀ
ਬਿਕਦੀ ਵਿਚ ਬੇ ਬਜਾਰਾਂ
ਗੱਲਾਂ ਤਾਂ ਕਰਦੀ ਜੀਜਾ ਨੌਖੀਆਂ (ਅਨੋਖੀਆਂ)
ਵੇ ਖਸਮ ਮੰਗਦੀ ਬਾਰਾਂ ਬਾਰਾਂ

ਚੰਨ ਤਾਂ ਛੁਪਿਆ ਬੱਦਲੀਂ ਸਈਓ ਤਾਰਾ ਟਾਵਾਂ ਟਾਵਾਂ
ਖਲਕਤ ਸੌਂ ਗਈ ਗਹਿਰੀ ਨੀਂਦੇ ਮੈਂ ਮਿਲਣ ਮਾਹੀ ਨੂੰ ਜਾਵਾਂ
ਰਾਤ ਬੀਤ ਗਈ ਹੋ ਗਿਆ ਤੜਕਾ ਕੂਹਣੀ ਮਾਰ ਜਗਾਵਾਂ
ਛੱਡ ਦੇ ਬਾਂਹ ਮਿੱਤਰਾ ਰਾਤ ਪਈ ਤੇ ਫਿਰ ਆਵਾਂ
ਛੱਡ ਦੇ ਬਾਂਹ ਮਿੱਤਰਾ

ਇਹਨਾਂ ਬੁੱਢਿਆਂ ਨੂੰ ਭੇਜੋ ਸ਼ਹਿਰ ਜਲੰਧਰ
ਇਹਨਾਂ ਬੁੱਢਿਆਂ ਨੂੰ ਡੱਕ ਦੋ ਪਿਛਲੇ ਅੰਦਰ

ਖੂੰਡੀ ਨਾਲ ਤੁਸੀ ਤੁਰਦੇ ਵੇ ਬੁੱਢੜਿਓ
ਅੱਖ ਤਾਂ ਰੱਖਦੇ ਓਂ ਕੈਰੀ
ਐਨਕਾਂ ਦੇ ਸੀਸਿਆਂ ਚੋਂ ਬਿੱਲ ਬਤੌਰੀ ਵਾਗੂੰ
ਝਾਕਦੇ ਓਂ ਚੋਰੀਓ ਚੋਰੀ

ਲਾੜ੍ਹੇ ਭੈਣਾਂ ਤਾਂ ਉੱਧਲ ਚੱਲੀ ਫੜ ਕੇ ਮਸਾਂ ਬਠਾਈ
ਨੀ ਚਰਚਾ ਤੋਂ ਡਰ ਡਾਰੀਏ
ਤੈਨੂੰ ਕਿੱਧਰ ਦੀ ਆਖਰ ਦੱਸ ਆਈ
ਨੀ ਚਰਚਾ ਤੋਂ.

ਨਾਨਕੀਆਂ ਨੂੰ ਖਲ ਕੁੱਟ ਦਿਓ ਵੇ ਜੀਹਨਾਂ ਧੌਣ ਪੱਚੀ ਸਰ ਖਾਣਾ (ਸ਼ੇਰ)
ਸਾਨੂੰ ਲੈਚੀਆਂ ਬੇ ਜਿਹਨਾਂ ਮੁਸ਼ਕ ਲਿਆ ਰੱਜ ਜਾਣਾ

ਬੰਨ੍ਹ ਦਿੱਤੇ ਜਾਨੀ ਬੰਨ੍ਹ ਦਿੱਤੇ
ਕੋਈ ਬੰਨ੍ਹ ਦਿੱਤੇ ਜੱਗ ਦੀ ਰੀਤ
ਬੰਨ੍ਹੀ ਰੋਟੀ ਜੇ ਖਾ ਗਏ
ਥੋਡੇ ਕੋੜਮੇ ਨੂੰ ਲੱਗ ਜੂ
ਬੇ ਜਰਮਾ ਦਿਓ ਭੁੱਖਿਓ ਬੇ-ਲੀਕ

ਚੰਦ ਸਿੰਘ ਕੋਲੋਂ ਜੀਹਨੇ ਸਿਖਿਆ ਸੀ ਸਮੇਧੀ ਜੱਗ
ਕੋਈ ਮੈਨੂੰ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਦਿਖਾਵੇ ਐਸੀ ਜੰਨ ਵੇ

ਸਰਬਾਲੇ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਝੱਗਾ ਪਾਇਆ
ਝੱਗਾ ਪਿਓ ਦੇ ਨਾਪ ਦਾ
ਲਾੜੇ ਨੂੰ ਤਾਂ ਬਹੂ ਜੁੜ ’ਗੀ
ਸਰਬਾਲਾ ਬੈਠਾ ਝਾਕਦਾ

ਸਰਬਾਲਿਆ ਬੂਥਾ ਧੋਤਾ ਰਹਿ ਗਿਆ
ਲਾੜੇ ਨੂੰ ਮਿਲ ’ਗੀ ਨਵੀਂ ਬਹੂ
ਤੂੰ ਖਾਲੀ ਹੱਥੀਂ ਰਹਿ ਗਿਆ

ਲਾੜਾ ਤਾਂ ਬਠਾਉਣਾ ਤਖ਼ਤ ਹਜ਼ਾਰੇ
ਸਰਬਾਲੇ ਦੇ ਪੰਜ ਸੱਤ ਲੱਫੜ ਮਾਰੇ
ਲਾੜਾ ਤਾਂ ਬੈਠਾ ਉੱਚੀ ਅਟਾਰੀ
ਸਰਬਾਲੇ ਦੇ ਢੰਗਣੇ ‘ਚ ਸਲੰਘ ਮਾਰੀ
ਸਰਬਾਲਾ ਮੰਗਦਾ ਬਹੂ ਅਧਾਰੀ
ਤੇਰੇ ਲੈਕ ਹੈ ਨੀ ਭਾਈ ਕੰਨਿਆ ਕਮਾਰੀ
ਲੈਣੀ ਤਾਂ ਲੈ ਜਾ ਫਾਤਾਂ ਘੁਮਿਆਰੀ
ਦੇਖਣੀ ਪਾਖਣੀ ਪਰ ਹੈ ਬੱਜ ਮਾਰੀ