punjabi boliyan written

ਭਾਬੀ, ਭਾਬੀ ਕੀ ਲਾਈ ਆ ਦਿਉਰਾ,
ਕੀ ਭਾਬੀ ਤੋਂ ਲੈਣਾ।
ਬੂਰੀ ਮਹਿ ਨੂੰ ਪੱਠੇ ਪਾ ਦੇ,
ਨਾਲੇ ਘੜਾ ਦੇ ਗਹਿਣਾ।
ਭਾਬੀ ਦਾ ਝਿੜਕਿਆ ਵੇ,
ਕੁਛ ਨੀ ਬੇਸ਼ਰਮਾ ਰਹਿਣਾ।

ਵਿਹੜੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਈ ਆਂ ਭਾਬੀਏ,
ਹਰਾ ਮੂੰਗੀਆ ਤਾਣੀ।
ਵੀਰ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਨੌਕਰ ਉਠ ਗਿਆ,
ਆਪਾਂ ਹਾਣੋ ਹਾਣੀ।
ਮੁੜਕਾ ਲਿਆ ਹੂੰਗਾ,
ਛੋਟਾ ਦਿਉਰ ਨਾ ਜਾਣੀ।

ਵਿਹੜੇ ਦੇ ਵਿਚ ਪਈ ਆਂ ਭਾਬੀਏ,
ਹਰਾ ਮੂੰਗੀਆ ਤਾਣੀ।
ਵੀਰ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਨੌਕਰ ਉੱਠ ਗਿਆ,
ਆਪਾਂ ਹਾਣੋ ਹਾਣੀ।
ਮੱਚ ਗਿਆ ਤੇਰੇ ਤੇ,
ਛਿੜਕ ਭਾਬੀਏ ਪਾਣੀ।

ਲੈ ਦਿਉਰਾ ਤੈਨੂੰ ਅੱਡ ਕਰ ਦਿੰਨੀ ਆਂ
ਦੇ ਕੇ ਸੇਰ ਪੰਜੀਰੀ
ਤੂੰ ਅੱਡ ਹੋ ਗਿਆ ਵੇ
ਮੇਰੇ ਦੁੱਖਾਂ ਦਾ ਸੀਰੀ।

ਵਿਹੜੇ ਦੇ ਵਿਚ ਪਈ ਆਂ ਭਾਬੀਏ,
ਹਰਾ ਮੂੰਗੀਆ ਤਾਣੀ।
ਵੀਰ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਨੌਕਰ ਉੱਠ ਗਿਆ,
ਆਪਾਂ ਹਾਣੋ ਹਾਣੀ।
ਉੱਠ ਕੇ ਨੀ ਭਾਬੋ,
ਭਰ ਦੇ ਦਿਉਰ ਦਾ ਪਾਣੀ।