ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਰਾਵਾਂ।
ਹਾਣੀ ਹਾਣ ਦਿਆ,
ਕੀ ਕਹਿ ਆਖ ਬੁਲਾਵਾਂ।
ਮਿੱਤਰਾ ਬੇਦਰਦਾ,
ਬਣ ਜਾਂ ਤੇਰਾ ਪਰਛਾਵਾਂ।
ਕਾਲੇ ਕਾਵਾਂ ਨੂੰ,
ਚੂਰੀਆਂ ਕੁੱਟ ਕੁੱਟ ਪਾਵਾਂ।
punjabi boliyan written
ਜੇ ਮਾਮੀ ਤੂੰ ਨੱਚਣ ਨੀ ਜਾਣਦੀ,
ਏਥੇ ਕਾਸ ਨੂੰ ਆਈ,
ਨੀ ਭਰਿਆਂ ਪਤੀਲਾ ਪੀ ਗੀ ਦਾਲ ਦਾ,
ਰੋਟੀਆਂ ਦੀ ਥਈ ਮੁਕਾਈ,
ਨੀ ਜਾ ਕੇ ਆਖੇਗੀ, ਛੱਕਾ ਪੂਰ ਕੇ ਆਈ,
ਨੀ ਜਾ ਕੇ …….,
ਆਰੀ-ਆਰੀ-ਆਰੀ
ਬੋਲੀਆਂ ਦੇ ਪੁਲ ਬੰਨ੍ਹ ਦਿਆਂ
ਜਿੱਥੇ ਖਲਕਤ ਲੰਘ ਜੇ ਸਾਰੀ
ਬੋਲੀਆਂ ਦੇ ਹਲ ਜੋੜਾਂ
ਫੇਰ ਆਪ ਕਰਾਂ ਸਰਦਾਰੀ
ਬੋਲੀਆਂ ਦੀ ਨਹਿਰ ਭਰਾਂ
ਕਣਕ ਰਮਾ ਲਾਂ ਸਾਰੀ
ਬੋਲੀਆਂ ਦੀ ਰੇਲ ਭਰਾਂ
ਜਿੱਥੇ ਚੜ੍ਹ ਜਾਵਾਂ ਬਿਨ ਤਾੜੀ
ਲੁਧਿਆਣੇ ਜਾ ਖੜ੍ਹਦੀ
ਫੇਰ ਉਤਰੇ ਬਹੁਤ ਵਪਾਰੀ
ਐਡੋ ਜਾਣੇ ਨੇ
ਡਾਂਗ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਮਾਰੀ।
ਸੂਤ ਦੇ ਲੱਡੂ ਬੱਟਾਂਗੇ
ਬਚੋਲੇ ਦਾ ਜੁੰਡਾ ਪੱਟਾਂਗੇ
ਪੀਰ ਪਖੀਰ ਧਿਆਮਾਂਗੇ
ਬਚੋਲੇ ਨੂੰ ਪੁੱਠਾ ਲਟਕਾਮਾਂਗੇ
ਬੜੇ ਬਡੇਰੋ ਮੰਨਾਂਗੇ (ਬੜੇ ਜਠੇਰੇ ਮੰਨਾਂਗੇ)
ਬਚੋਲਣ ਦੇ ਪਾਸੇ ਭੰਨਾਂਗੇ
ਚੰਨ ਦੀ ਟਿੱਕੀ ਦੇਖਾਂਗੇ
ਬਚੋਲਣ ਦੇ ਪਾਸੇ ਸਕਾਂਗੇ (ਬਚੋਲੇ ਨੂੰ ਪਾਸੇ ਛੇਕਾਂਗੇ)
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਦਾ, ਝਾਵਾਂ।
ਗਿੱਧੇ ਵਿੱਚ ਨੱਚ ਭਾਬੀਏ,
ਲੜੀਦਾਰ ਬੋਲੀਆਂ ਪਾਵਾਂ।
ਨੱਚਦੀ ਭਾਬੀ ਤੋਂ,
ਨੋਟਾਂ ਦਾ ਮੀਂਹ ਵਰਾਵਾਂ।
ਮੁੰਡਾ ਜੰਮ ਭਾਬੀਏ….
ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਸ਼ਰਾਬ ਪਲਾਵਾਂ।
ਜੇ ਮੈਂ ਹੋਵਾਂ ਮੱਲਣੀ,ਮੱਲਾਂ ਵਾਲੇ ਘੋਲ ਕਰਾਂ,
ਜੇ ਮੈ ……,
ਤਾਵੇ-ਤਾਵੇ-ਤਾਵੇ
ਨਾਲ ਦਰਿਆਵਾਂ ਦੇ
ਕਾਹਨੂੰ ਬੰਨ੍ਹਦੀ ਛੱਪੜੀਏ ਦਾਅਵੇ
ਭਲਕੇ ਸੁੱਕਜੇਂਗੀ
ਤੇਰੀ ਕੱਲੀ ਦੀ ਪੇਸ਼ ਨਾ ਜਾਵੇ
ਤੂੜੀ ਵਾਲੇ ਅੱਗ ਲੱਗ ਗਈ
ਬੁੜ੍ਹਾ ਬੁੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਘੜੀਸੀ ਜਾਵੇ
ਮਿੱਡੀਆਂ ਨਾਸਾਂ ਤੇ
ਲੌਂਗ ਚਾਂਭੜਾਂ ਪਾਵੇ।
ਕੀ ਭੱਜਿਆ ਫਿਰੇਂ ਬਚੋਲਿਆ
ਕੀ ਬਣਿਆ ਫਿਰੇਂ ਤੂੰ ਮੁਖਤਿਆਰ
ਚਾਰ ਦਿਨਾਂ ਨੂੰ ਪੈਣਗੇ ਖੌਸੜੇ
ਤੂੰ ਤਾਂ ਚੂਹੀ ਰੱਖੀਂ
ਬੇ ਬੱਡਿਆ ਚੌਧਰੀਆ ਬੇ-ਤਿਆਰ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਪਾਵੇ।
ਬੱਦਲੀਆਂ ਗਰਜਦੀਆਂ,
ਪੈਲ ਮੋਰ ਨੂੰ ਆਵੇ।
ਮੋਰਨੀ ਨੂੰ ਚਾਅ ਚੜ੍ਹਿਆ,
ਹੰਝੂ ਚੁੱਕਣ ਨੂੰ ਆਵੇ।
ਭਾਬੀ ਦਿਓਰ ਬਿਨਾਂ……..,
ਫੁੱਲ ਵਾਂਗੂੰ ਕੁਮਲਾਵੇ।
ਅਸਾਂ ਕੁੜੀਏ ਨਾ ਤੇਰੀ ਤੋਰ ਨੀ ਦੇਖਣੀ,
ਅੱਗ ਲਾਉਣਾ ਗੜਵਾ ਚਾਂਦੀ ਦਾ ਨੀ,
ਲੱਕ ਟੁੱਟ ਜੂ ਹੁਲਾਰੇ ਖਾਂਦੀ ਦਾ ਨੀ,
ਲੱਕ ……..,
ਤਾਵੇ-ਤਾਵੇ-ਤਾਵੇ
ਛੜਿਆਂ ਦੀ ਮਾਂ ਮਰਗੀ
ਕੋਈ ਡਰਦੀ ਰੋਣ ਨਾ ਜਾਵੇ
ਛੜਿਆਂ ਦੇ ਦੋ ਚੱਕੀਆਂ
ਸੁੱਖ ਸੁੱਖਦੇ ਪੀਹਣ ਕੋਈ ਆਵੇ
ਛੜਿਓ ਸੁੱਖ ਸੁੱਖ ਲਓ
ਡਾਰ ਰੰਨਾਂ ਦੀ ਆਵੇ।
ਅੱਜ ਦੀ ਘੜੀ ਬਚੋਲਣੇ ਨੀ
ਤੈਨੂੰ ਸਭ ਦੱਸੀਆਂ ਤੈਨੂੰ ਸਭ ਪੁੱਛੀਆਂ
ਡੋਲਾ ਘਰ ਵਿਚ ਆ ਲੈਣ ਦੇਹ
ਮਗਰੋਂ ਤਾਂ ਬੱਸ ਪੈਣੀਆਂ ਨੇ ਜੁੱਤੀਆਂ