Munde vallo Punjabi boliyan

ਤੱਤਾ ਪਾਣੀ ਕਰਦੇ ਰਕਾਨੇ
ਧਰਦੇ ਬਾਲਟੀ ਭਰ ਕੇ
ਅਟਣ ਬਟਣ ਦੀ ਸਾਬਣ ਧਰ ਦੇ
ਨਾਲੇ ਤੇਲ ਦੀ ਸ਼ੀਸ਼ੀ
ਅੱਜ ਤੂੰ ਹੋ ਤਕੜੀ
ਦਾਰੂ ਭੌਰ ਦੀ ਪੀਤੀ।

ਤੇਰਾ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰ ਰਕਾਨੇ
ਦੰਦ ਵੱਢਦਾ ਸੀ ਵਿਹੜਾ
ਆਪਣੇ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਮਰ ਜਾਵੇ
ਮੁੱਕ ਜੇ ਰੋਜ਼ ਦਾ ਝੇੜਾ
ਰੱਬ ਸੁਰਜੀਤ ਕੁਰੇ
ਦੁੱਖ ਨਾ ਖਾਵੇ ਤੇਰਾ।

ਕੀ ਨੀ ਤੇਰੇ ਬੇਰ ਤੋੜ ਲੇ
ਕੀ ਨੀ ਤੋੜ ਲਈ ਬੇਰੀ
ਰੁੱਗ ਭਰ ਕੇ ਮੇਰਾ
ਕੱਢ ਲਿਆ ਕਾਲਜਾ
ਬਹਿ ਜੇ ਤੇਰੀ ਬੇੜੀ
ਜੱਦੀਏ ਦੇਣ ਦੀਏ
ਨੀਂਦ ਗਵਾ ਤੀ ਮੇਰੀ।

ਤੇਰਾ ਮਾਰਾ ਮੈਂ ਖੜ੍ਹਾ ਮੋੜ ਤੇ
ਲੱਤ ਸਾਇਕਲ ਤੋਂ ਲਾਹ ਕੇ
ਪਾਸਾ ਮਾਰ ਕੇ ਲੰਘ ਗਈ ਕੋਲ ਦੀ
ਝਾਂਜਰ ਨੂੰ ਛਣਕਾ ਕੇ
ਉਹ ਦਿਨ ਭੁੱਲਗੀ ਨੀ
ਮਿੱਠੇ ਮਾਲਟੇ ਖਾ ਕੇ ।

ਨੀ ਤੇਰੇ ਮਾਰੇ ਨੇ ਕਰਿਆ ਫੈਸਲਾ
ਛਾਪ ਕਰਾ ਕੇ ਲਿਆਂਦੀ
ਸੱਜੀ ਉਂਗਲ ਵਿੱਚ ਪਾ ਲੈ ਵੈਰਨੇ
ਕਿਉਂ ਜਾਨ ਤੜਫਾਂਦੀ
ਛੇਤੀ ਕਰ ਕੁੜੀਏ
ਜਾਨ ਨਿੱਕਲਦੀ ਜਾਂਦੀ

ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਸਲਾਣਾ।
ਲਾਟ ਵਾਂਗ ਤੂੰ ਭਖ ਭਖ ਉੱਠਦੀ,
ਗੱਭਰੂ ਮੰਨਗੇ ਭਾਣਾ।
ਝੁੱਕ ਝੁੱਕ ਦੇਖਣ ਗੱਭਰੂ ਸਾਰੇ,
ਕੀ ਰੰਕ ਕੀ ਰਾਣਾ।
ਸੋਭਾ ਆਪਣੀ ਐ..
ਆਪਣਾ ਕੀਤਾ ਪਾਣਾ।

ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ ਰੀਮਾ।
ਕਣਕ ਮੰਨਦੀ ਵੱਧ ਸੁਹਾਗਾ,
ਚਣੇ ਭਾਲਦੇ ਢੀਮਾ।
ਬੋਤਾ ਮੰਗਦਾ ਪੱਤ ਫਲੀ ਦਾ,
ਬੱਕਰੀ ਭਾਲੇ ਰੀਣਾ।
ਲੱਕੀ ਕਬੂਤਰੀਏ………….,
ਪੱਟ-‘ਤਾ ਕਬੂਤਰ ਚੀਨਾ।

ਨਿਆਣੀ ਤਾਂ ਤੂੰ ਕਾਹਤੋਂ ਕੁੜੀਏ
ਬਾਰਾਂ ਸਾਲ ਦੀ ਨਾਰੀ
ਭਰ ਕੇ ਥੱਬਾ ਸਿੱਟ ਲਈ ਗੱਡੀ ਵਿੱਚ
ਤੂੰ ਕੌਲਾਂ ਤੋਂ ਹਾਰੀ
ਲਾ ਕੇ ਦੋਸਤੀਆਂ
ਲੰਮੀ ਮਾਰਗੀ ਡਾਰੀ।

ਟਿੱਬਿਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਘੇਰੀ ਕੁੜੀਏ
ਛੁਟ ਗਈ ਰੌਲਾ ਪਾ ਕੇ
ਮਾਪੇ ਤੇਰੇ ਐਡੇ ਵਹਿਮੀ
ਤੁਰੰਤ ਮਰਨ ਵਿਹੁ ਖਾ ਕੇ
ਤੈਂ ਬਦਨਾਮ ਕਰੇ
ਪਾਲੋ ਨਾਮ ਧਰਾ ਕੇ

ਢੇਰੇ, ਢੇਰੇ, ਢੇਰੇ।
ਗੱਡੀ ਆਈ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦੀ,
ਆ ਕੇ ਰੁਕ ਗੀ ਦੁਆਰੇ ਤੇਰੇ।
ਸਾਧੂ ਦੁਆਰ ਖੜੇ,
ਉੱਚੇ ਮੰਦਰ ਚੁਬਾਰੇ ਤੇਰੇ।
ਲਾਲਚ ਛੱਡ ਦੇ ਨੀ,
ਬੱਚੇ ਜਿਊਣਗੇ ਤੇਰੇ।
ਲਾਡ ਕਰੇਂਦੀ ਦੇ,
ਕੀ ਸੱਪ ਲੜ ਗਿਆ ਤੇਰੇ।

ਚਾਂਦੀ, ਚਾਂਦੀ, ਚਾਂਦੀ,
ਇਕ ਦਿਨ ਐਸਾ ਆ ਜੂ ਕੁੜੀਏ,
ਤੁਰੀ ਜਗਤ ਤੋਂ ਜਾਂਦੀ।
ਗੇੜਾ ਦੇ ਕੇ ਭੰਨ ਦਿਓ ਮੱਘੀ,
ਕੁੱਤੀ ਪਿੰਨਾਂ ਨੂੰ ਖਾਂਦੀ।
ਸਾਕੋਂ ਪਿਆਰੇ, ਲਾਉਂਦੇ ਲਾਂਬੂ,
ਲਾਟ ਗੁਲਾਈਆਂ ਖਾਂਦੀ।
ਸੁਣ ਲੈ ਨੀ ਨਖਰੋ …..
ਸੋਨ ਰੇਤ ਰਲ ਜਾਂਦੀ।

ਸੁਣ ਲੈ ਸੋਹਣੀਏ ਯਾਰ ਤੇਰਾ,
ਅੱਜ ਦਿਲ ਦੀ ਘੁੰਡੀ ਖੋਹਲੇ।
ਲੁੱਟੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਸੁਫਨੇ ਸਾਡੇ,
ਪਿਆਰ ਅਸਾਂ ਦੇ ਰੋਲੇ।
ਇਹ ਸਿਰਫਿਰੇ ਪੁਰਾਣੇ ਬੁੱਢੇ,
ਨੇ ਗੋਲਿਆਂ ਦੇ ਗੋਲੇ।
ਇਹ ਸਾਰ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਕੀ ਜਾਨਣ,
ਮੂੰਹ ਭੈੜੇ ਬੜਬੋਲੇ।
ਪਿਆਰ ਦੀ ਇਹ ਕਰਨ ਨਿਖੇਧੀ,
ਕੁਫ਼ਰ ਬੜੇ ਨੇ ਤੋਲੇ।
ਸਮਝ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨੂੰ,
ਯਾਰ ਤੇਰਾ ਕੀ ਬੋਲੇ।