Jeth Bhabi Punjabi boliyan

ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਕਾਹੇ।
ਮਰਗੇ ਕਮਾਈਆਂ ਕਰਦੇ,
ਹੋਰ ਲੈ ਗਏ ਲਾਹੇ।
ਖੇਤ ਕਿਸ ਨੇ ਵਾਹੇ, ਜੇ ?
ਸਾਂਭੇ ਵੱਢੇ ਰਮਾਏ ?
ਰੋਟੀ ਲੈ ਤੁਰਦੀ.
ਜੇਠ ਬੱਕਰਾ ਹਲ ਵਾਹੇ।

ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਦਾ, ਪਾਰੀ।
ਬੀਹੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਛੜਾ ਸੀ ਰਹਿੰਦਾ,
ਨਾਉਂ ਓਹਦਾ ਗਿਰਧਾਰੀ।
ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੰਰਵੀਂ ਦਾਲ ਲੈ ਗਿਆ,
ਕਹਿੰਦਾ, ਬੜੀ ਕੁਰਾਰੀ।
ਜੇਠ ਨੇ ਦਾਲ ਮੰਗ ਲੀ..
ਭਾਬੀ ਕੜਛੀ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਮਾਰੀ।

ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਪਾਰੇ।
ਪਾਰੇ ਦੇ ਮੁੰਡੇ, ਬੜੇ ਸ਼ੌਕੀ,
ਮੇਲਾ ਦੇਖਣ ਸਾਰੇ।
ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਮੰਦਾ ਬੋਲਣ,
ਨਾ ਹੀ ਲਾਵਣ ਲਾਰੇ।
ਘਰ ਪਰ ਜੇਠ ਦੀ ਪੁੱਗੇ..
ਦਿਓਰ ਬੱਕਰੀਆਂ ਚਾਰੇ।

ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਘਾਰੇ।
ਬਚਪਨ ਦੇ ਵਿਚ ਖੇਡਾਂ ਈ ਖੇਡਾਂ,
ਜੁਆਨੀ ਵਿੱਚ ਪਿਆਰੇ।
ਕਰਮਾਂ ਬਾਝ ਨਾ ਮਿਲਣ ਕਿਸੇ ਨੂੰ,
ਰੱਬ ਤੋਂ ਯਾਰ ਪਿਆਰੇ।
ਜੇਠ ਮੇਰਾ ਬੜਾ ਦਰਦੀ.
ਸੁੱਤੀ ਪਈ ਨੂੰ,
ਪੱਖੇ ਦੀ ਝੱਲ ਮਾਰੇ।

ਮੈਂ ਤੇ ਜਠਾਣੀ ਦੋਵੇਂ ਤੀਰਥਾਂ ਨੂੰ ਚੱਲੀਆਂ
ਜੇਠ ਖੜ੍ਹਾ ਪੁੱਛੇ
ਦੋਵੇਂ ਕੱਲੀਆਂ ਕਿਉਂ ਚੱਲੀਆਂ
ਟੈਮ ਗੱਡੀ ਦਾ ਹੋਣ ਲੱਗਿਆ
ਨੀ ਜੇਠ ਮਾਰ ਕੇ
ਦੁਹੱਥੜਾ ਰੋਣ ਲੱਗਿਆ।

ਪੀ ਕੇ ਸ਼ਰਾਬ ਜੇਠ ਬੋਲਦਾ ਮੰਦਾ
ਖਾਲੀ ਬੋਤਲਾਂ ਕੌਲਿਆਂ
ਦੇ ਨਾਲ ਫੋਟਦਾ ਨੀ
ਸਾਡੇ ਬਿਨਾਂ ਪੁੱਛੇ
ਬੈਠਕ ਖੋਦਾ ਨੀ।

ਜੇਠ ਕੁਲਿਹਣਾ ਟੁੱਟ ਪੈਣਾ
ਮੈਨੂੰ ਗਾਲ੍ਹ ਬਿਨਾਂ ਨਾ ਬੋਲੇ
ਮਾਰ ਦਿੰਦਾ ਉਹ ਜਾਨੋਂ ਮੈਨੂੰ
ਜੇ ਨਾ ਲੁਕਦੀ ਸੰਦੂਕਾਂ ਉਹਲੇ
ਵੀਰ ਹੋਊਗਾ ਤੇਰਾ ਵੇ
ਦੱਸ ਕੀ ਲੱਗਦਾ ਉਹ ਮੇਰਾ ਵੇ
ਮੇਰੀ ਜਾਣਦੀ ਜੁੱਤੀ
ਰਿਹਾ ਕੋਲ ਤੂੰ ਖੜ੍ਹਾ
ਵੇ ਮੈਂ ਜੇਠ ਨੇ ਕੁੱਟੀ
ਜੇ ਤੂੰ ਕੋਲ ਨਾ ਹੁੰਦਾ
ਮੈਂ ਵੀ ਮਾਰਦੀ ਜੁੱਤੀ।

ਪਿੰਡਾਂ ਵਿਚੋਂ ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਦਾ ਟਹਿਣਾ।
ਟਹਿਣੇ ਵਿੱਚ ਕਿਉਂ ਵਿਆਹੀ ਬਾਬਲਾ,
ਉਥੇ ਜੇਠ ਨਰੈਣਾ।
ਬੰਦਿਆਂ ਵਾਂਗੂੰ ਮੈਂ ਸਮਝਾਇਆ,
ਉਹ ਨਹੀਂ ਮੰਨਾ ਕਹਿਣਾ।
ਤੁਰ ਜਾਉਂ ਪੇਕਿਆਂ ਨੂੰ,
ਮੈਂ ਸਹੁਰੀਂ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣਾ।