ਨੇੜੇ ਢੁਕਣਾ ਨਹੀਂ ਜੇ ਕੋਲ ਬੈਠਣਾ ਨਹੀਂ ਜੇ
ਪਿਆ ਕੋਠੇ ਉੱਤੋਂ ਘਲਦੈਂ ਸਲਾਮ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲੋਂ ?
ਤੈਨੂੰ ਤਨੋਂ ਵੀ ਭੁਲਾਇਆ ਤੈਨੂੰ ਮਨੋਂ ਵੀ ਭੁਲਾਇਆ
ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਕਰੇ ਤੰਗ ਸੁਬਹ ਸ਼ਾਮ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲੋਂ?
ਤੈਨੂੰ ਮੁਬਾਰਕ ਮਜਬੂਰੀਆਂ ਤੇਰੀਆਂ
ਮੇਰੀ ਸੱਚੀ ਮੁਹੱਬਤ ਹਾਰ ਗਈ
ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਵੀ ਤੂੰਈਓਂ ਰੱਬ ਏਂ, ਇਹਦਾ ਅੱਜ ਜਵਾਬ ਤਾਂ ਦੇ,
ਈਦਾਂ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਵੀ ਜਿਹੜੇ ਕਰਨ ਦਿਹਾੜੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਜਿਹਨਾਂ ਦੇ ਗਲ ਲੀਰਾਂ ਪਈਆਂ, ਉਹਨਾਂ ਵੱਲੇ ਤੱਕਦੇ ਨਈਂ,
ਕਬਰਾਂ ਉੱਤੇ ਤਿੱਲੇ ਜੜੀਆਂ ਚੱਦਰਾਂ ਚਾੜ੍ਹੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਨਾ ਕੋਈ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਘਰ, ਛਾਂ, ਨਦੀ ਹੁਣ ਰਾਸ ਆਉਣੀ
ਤਲੀ ਤੇ ਹਿਜ਼ਰ ਦਾ ਸੂਰਜ ਉਹ ਐਸਾ ਧਰ ਗਿਆ ਹੈ
ਦਿਲ ਤਾਂ ਕਰਦਾ ਸੀ ਤੈਨੂੰ ਪਾਸਵਰਡ ਬਣਾ ਲਵਾਂ
ਪਰ ਤੇਰੇ ਲੱਛਣ ਹੀ ਓ ਪੀ ਟੀ ਵਰਗੇ ਨਿੱਕਲੇ
ਚੋਰ ਚੌਕੀਦਾਰ ਹੋਏ,
ਖੇਤ ਡਰਨੇ ਚਰ ਗਏ,
ਕੀ ਕਰੇਗਾ ਰਾਮ ਰੱਖਾ,
ਕੀ ਕਰੂ ਕਰਤਾਰ ਹੁਣ।
ਪੰਛੀ ਦਾ ਦਿਲ ਕੰਬੇ ਤੇਰਾ ਹੱਥ ਕੰਬੇ
ਤੈਥੋਂ ਲਗਣਾ ਨਹੀਂ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਛੱਡ ਪਰ੍ਹੇ
ਤੈਥੋਂ ਨਈਂ ਉਠਣੇ ਇਹ ਅੱਖਰ ਹੰਝੂਆਂ ਦੇ
ਰਹਿਣ ਦੇ ਤੂੰ ਵੱਡਿਆ ਵਿਦਵਾਨਾ ਛੱਡ ਪਰ੍ਹੇ
ਬੇਸ਼ੱਕ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਨਹੀਂ
ਪਰ ਨਾਂ ਹੁਣ ਦੋਬਾਰਾ ਨਹੀ
ਰੁੱਤ ਲਹੂ ਪੀਣੀ ਤੇ ਅੰਬਰ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ,
ਇਸ ਮੌਸਮ ਵੀ ਬੁਲਬੁਲ ਤੀਲੇ ਜੋੜ ਰਹੀ।
ਜੇ ਹੈ ਸਬਰ ਧਰਤੀ, ਤਾਂ ਧਰਤੀ ਦੀ ਹਿੱਕ ਵਿਚ
ਹੈ ਇਕ ਜਲਜਲਾ ਵੀ ਜੋ ਵਿਸ ਘੋਲਦਾ ਹੈ
ਜੇ ਉਡਣੈ ਤਾਂ ਫਿਰ ਤੋੜਨਾ ਹੀ ਪਵੇਗਾ
ਭਲਾ ਕੌਣ ਪਿੰਜਰੇ ਦਾ ਦਰ ਖੋਲ੍ਹਦਾ ਹੈ
ਮੋਤ ਵਿਆਹ ਕੇ ਲੈ ਜਾਉ ਅਸੀ ਛੜੇ ਨੀ ਮਰਦੇ
ਧੋਖੇ ਤੋ ਦਿਲ ਡਰਦਾ ਏ ਤਾ ਹੀ ਪਿਆਰ ਨੀ ਕਰਦੇ
ਨਾਕਾਮ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਸਿਆਪੇ ਨੇ ਸੱਜਣਾ!
ਨਹੀਂ ਤਾਂ,
ਅਸੀ ਵੀ ਚੰਨ ਤੇ ਮੱਖਣ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਦੇ