ਤੇਰੇ ਹਰ ਜਨਮ ਦਿਨ ਤੇ ਅੱਜ ਵੀ ਕੇਕ ਮੰਗਾਉਂਦਾ ਮੈਂ
ਆਪੇ ਮੋਮਬੱਤੀਆਂ ਬਾਲਕੇ ਆਪ ਬੁਝਾਉਂਦਾ ਮੈਂ
ਤੇਰੇ ਗਮਾਂ ‘ਚ ਘਿਰ ਕੇ ਦੱਸ ਕਿਉਂ ਮਰਾਂਗਾ ਮੈਂ।
ਤੇਰੇ ਬਗੈਰ ਜੀਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਾਂਗਾ ਮੈਂ।
ਉਹ ਝੂਠੇ ਵਾਅਦੇ ਕਰ ਗਈ ਏ ‘ ਉਹ ਗੈਰਾ ਦੇ ਨਾਲ ਜੁੜ ਗਈ ਏ
ਜੋ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ ਤੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਛੱਡਣਾ ਉਹੀ ਛੱਡਕੇ ਤੈਨੂੰ ਤੁਰ ਗਈ
ਹੈ ਪਿਆਸ ਤਾਂ ਸਾਦੇ ਪਾਣੀ ਦੀ, ਇਸ ਸਾਦ ਮੁਰਾਦੀ ਤ੍ਰਿਪਤੀ ਲਈ
ਤੂੰ ਨਾ ਦੇ ‘ਠੰਡੇ’ ਤੱਤੜੀ ਨੂੰ, ਘੁਟ ਹੰਝੂਆਂ ਦੇ ਹੀ ਭਰ ਲਾਂਗੇ
ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਹੈ ਬਿਲਕੁਲ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਵੀ ਆਪੇ ਅਰਜ਼ਾਂ ਕਰੇ ਆਪੇ ਇਰਸ਼ਾਦ ਵੀ
ਛਡ ਕੇ ਸੁੱਤੀ ਨਾਰ ਜਾਏ ਨਿਰਵਾਣ ਨੂੰ
ਨਿਸ਼ਠੁਰ ਏਡਾ ਨਹੀਂ ਕਦੇ ਭਗਵਾਨ ਹੁੰਦਾ
ਤੇਰੇ ਵਿਚਲਾ ਕੌਰਵ ਜਦ ਤਕ ਜ਼ਿੰਦਾ ਹੈ
ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਝੁਕ ਕੇ ਨਈਂ ਸਲਾਮ ਹੁੰਦਾ
ਗੱਲ ਮੋਹ ਤੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਏ ਸੱਜਣਾ
ਮੈਸੇਜ ਦਾ ਕੀ ਏ ‘ਮੈਸੇਜ’ਤਾਂ ਕੰਪਨੀ ਵਾਲੇ ਵੀ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਨੇਂ
ਚੁੱਪ ਕਰ ਜਾਣਾ ਹਰ ਵਾਰੀ,ਡਰਨਾ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ ,
ਪੱਤਿਆਂ ਦਾ ਝੜ ਜਾਣਾ,ਰੁੱਖ ਦਾ ਮਰਨਾ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ।
ਮੈਂ ਫੁੱਲ ਬਣ ਵਿਛਾਂਗੀ ਸਭ ਰਸਤਿਆਂ ‘ਚ ਤੇਰੇ
ਹੈ ਵਾਸਤਾ ਸਫ਼ਰ ‘ਤੇ ਲੈਂਦਾ ਜਾ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ
ਮੈਥੋਂ ਵਫ਼ਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਵਾਅਦਾ ਉਹ ਰੌਸ਼ਨੀ ਦਾ
ਮੈਂ ਤਿੜਕਿਆ ਹਾਂ ਦੀਵਾ ਮੁੜ ਮੁੜ ਨਾ ਬਾਲ਼ ਮੈਨੂੰ
ਦੱਸ ਮੈਂ ਕਿੱਥੋਂ ਲੈ ਕੇ ਆਵਾਂ ਉਹ ਕਿਸਮਤ
ਜੋ ਤੈਨੂੰ ਮੇਰਾ ਕਰ ਦੇਵੇ
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮਿੱਟੀ ਨੂੰ ਰੌਂਦਿਆ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਿੱਟੀ ’ਤੇ ਜ਼ੁਲਮ ਕੀਤੇ,
ਮੈਂ ਖ਼ਾਕ ਹੁੰਦੇ ਉਹ ਤਾਜ ਵੇਖੇ, ਮੈਂ ਖ਼ਾਕ ਹੁੰਦੇ ਉਹ ਤਖ਼ਤ ਵੇਖੇ।
ਆਖਣਾ ਓਸੇ ਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਚਿਰਾਗ਼
ਖ਼ੁਦ ਬਲਣ ਦੀ ਜਿਸ ਦੀ ਆਦਤ ਹੋ ਗਈ
ਬਣ ਗਿਆ ਚਾਨਣ ਮੁਨਾਰਾ ਸਭ ਲਈ
ਨ੍ਹੇਰ ਤੋਂ ਜਿਸ ਨੂੰ ਵੀ ਨਫ਼ਰਤ ਹੋ ਗਈ