attitude shayari in punjabi

ਜਿਸ ਦਿਨ ਲੁੱਟਿਆ ਤੇਰੀ ਸਾਦਗੀ ਨੇ ਹੀ ਲੁੱਟਣੈ ।

ਲੱਖ ਕਰੀ ਜਾ ਮੇਰੀ ਅਦਾਵਾਂ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਬਣਦੀ ॥

ਹਮ ਅਪਣੀ ਮਿਸਾਲ ਖੁਦ ਹੈ ਕਿਸੀ ਔਰ

ਜੈਸਾ ਬਨਨੇ ਕੀ ਤਮੰਨਾ ਨਹੀ ਰਖਤੇ

ਅਸੀਂ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਚਾਹ ਪਿਲਾ ਦਿੰਦੇ ਆ

ਜੋ ਜਹਿਰਦੇ ਕਾਬਿਲ ਵੀ ਨਹੀ

ਨਾ ਕਿਸੇ ਤੇ ਮਰਦੇ ਆਂ

ਨਾ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਆਂ

ਜਿਹੜਾ ਜਿਵੇਂ ਚੱਲੇ ਆਪਾਂ ਵੀ

ਉਦਾਂ ਹੀ ਚੱਲਦੇ ਆਂ

ਕਦੇ ਚਮਚੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਚਾਂਦੀ ਦੇ

ਅੱਜ ਕਲ ਚਮਚਿਆਂ ਦੀ ਚਾਂਦੀ ਆ

ਨਫਰਤਾਂ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ‘ਚ ਚਲਾਕੀਆਂ ਦੇ ਡੇਰੇ ਨੇ,

ਇੱਥੇ ਉਹ ਲੋਕ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ,

ਜੋ ਤੇਰੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਤੇਰੇ ਤੇ, ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਮੇਰੇ ਨੇ

ਮੈੰ ਤੇਰੀ ਹਰੇਕ ਚਾਲ ਤੋਂ ਵਾਕਿਫ ਆਂ ਉਸਤਾਦ ,

ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਅੱਧਾ ਹਿੱਸਾ ਮੈਂ ਹਰਾਮੀਆਂ ਤੇ ਲੁੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਈ ਗੁਜਾਰਿਆ

ਜੋ ਖੁਦ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਸਮਝਦੇ ਆ ਇੱਥੇ ,,

ਆਪਾਂ ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਕਦੇ ਕੁਝ ਵੀ ਨੀ ਸਮਝਿਆ

ਮੀਂਹ ਪੈਦਾ ਪਰਖਦਾ ਸਾਨੂੰ ਏ, ਕਿੰਨੀ ਕੂੰ ਖਾਰ ਇਹ ਖਾਂ ਸਕਦੇ,

ਹਾਕਮ ਵੇਖਦੇ ਹੌਸਲੇ ਸਾਡੇ ਨੂੰ, ਕਿੰਨਾਂ ਚਿਰ ਮੋਰਚਾ ਲਾ ਸਕਦੇ,

ਮੈਂ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਲੋਕਾਂ ਕੋਲੋਂ ਕਿ ਵਕਤ ਬਦਲਦਾ ਆ..

ਫਿਰ ਵਕਤ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਲੋਕ ਬਦਲਦੇ ਨੇ.

ਕਰੋਨਾ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਹੱਥ ਸਾਫ ਰੱਖੋ।

ਦਿਲ ਮੈਲੇ ਵੀ ਚੱਲਣਗੇ

ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਅੱਗੇ ਖੜਾ ਕਦੇ ਵੇਖੀਂ ਆਪ ਨੂੰ

ਦੇਣੀ ਦੂਜੇ ਬੰਦੇ ਦੀ ਮਸਾਲ ਸੌਖੀ ਆ ।