ਕਦੇ ਚਮਚੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਚਾਂਦੀ ਦੇ
ਅੱਜ ਕਲ ਚਮਚਿਆਂ ਦੀ ਚਾਂਦੀ ਆ
ਪੰਜਾਬੀ ਸਟੇਟਸ attitude
ਨਫਰਤਾਂ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ‘ਚ ਚਲਾਕੀਆਂ ਦੇ ਡੇਰੇ ਨੇ,
ਇੱਥੇ ਉਹ ਲੋਕ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ,
ਜੋ ਤੇਰੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਤੇਰੇ ਤੇ, ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਮੇਰੇ ਨੇ
ਮੈੰ ਤੇਰੀ ਹਰੇਕ ਚਾਲ ਤੋਂ ਵਾਕਿਫ ਆਂ ਉਸਤਾਦ ,
ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਅੱਧਾ ਹਿੱਸਾ ਮੈਂ ਹਰਾਮੀਆਂ ਤੇ ਲੁੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਈ ਗੁਜਾਰਿਆ
ਜੋ ਖੁਦ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਸਮਝਦੇ ਆ ਇੱਥੇ ,,
ਆਪਾਂ ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਕਦੇ ਕੁਝ ਵੀ ਨੀ ਸਮਝਿਆ
ਮੀਂਹ ਪੈਦਾ ਪਰਖਦਾ ਸਾਨੂੰ ਏ, ਕਿੰਨੀ ਕੂੰ ਖਾਰ ਇਹ ਖਾਂ ਸਕਦੇ,
ਹਾਕਮ ਵੇਖਦੇ ਹੌਸਲੇ ਸਾਡੇ ਨੂੰ, ਕਿੰਨਾਂ ਚਿਰ ਮੋਰਚਾ ਲਾ ਸਕਦੇ,
ਮੈਂ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਲੋਕਾਂ ਕੋਲੋਂ ਕਿ ਵਕਤ ਬਦਲਦਾ ਆ..
ਫਿਰ ਵਕਤ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਲੋਕ ਬਦਲਦੇ ਨੇ.
ਕਰੋਨਾ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਹੱਥ ਸਾਫ ਰੱਖੋ।
ਦਿਲ ਮੈਲੇ ਵੀ ਚੱਲਣਗੇ
ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਅੱਗੇ ਖੜਾ ਕਦੇ ਵੇਖੀਂ ਆਪ ਨੂੰ
ਦੇਣੀ ਦੂਜੇ ਬੰਦੇ ਦੀ ਮਸਾਲ ਸੌਖੀ ਆ ।
ਜਿੱਦਣ ਸਾਡੇ ਸਬਰਾ ਦੀ ਹੱਦ ਮੁੱਕ ਗਈ
ਓਦਣ ਤੇਰੇ ਵੀ ਭੁਲੇਖੇ ਪੁੱਤ ਚੱਕ ਦੇਵਾਗੇ
ਸ਼ੇਰ, ਸ਼ੇਰ ਹੀ ਹੁੰਦਾ, ਭੇਡਾਂ ਨੂੰ ਨਾਂ ਤਾਜ ਜੱਚਦੇ ਨੇ
ਉਨੀ ਤਾਂ ਅੱਗ ਨੀ ਮੱਚਦੀ, ਜਿੰਨਾ ਲੋਕ ਸਾਡੇ ਤੋ ਮੱਚਦੇ ਨੇ
ਸੁਭਾਅ ਵਿੱਚ ਸਖਤੀ ਹੋਣੀ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ ਜਨਾਬ
ਸਮੁੁੰਦਰ ਪੀ ਜਾਦੇ ਲੋਕ, ਜੇ ਖਾਰਾ ਨਾ ਹੁੰਦਾ
ਸੁਭਾਅ ਵਿੱਚ ਸਖਤੀ ਹੋਣੀ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ ਜਨਾਬ
ਸਮੁੁੰਦਰ ਪੀ ਜਾਦੇ ਲੋਕ, ਜੇ ਖਾਰਾ ਨਾ ਹੁੰਦਾ