282
ਜਿੰਦਗੀ ਤਾਂ ਸਾਡੀ ਵੀ ਬੀਤ ਹੀ ਜਾਣੀ ਆ,
ਤੇ ਤੇਰਾ ਵੀ ਸਾਡੇ ਬਿੰਨਾਂ ਸੋਹਣਾ ਸਰ ਗਿਆ,
ਪਰ ਜਿਹੜਾ ਤੈਨੂੰ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਫ਼ਸੋਸ਼
ਉ ‘ ਅਰਜਨ ‘ ਤਾਂ ਮਰ ਗਿਆ,
