346
ਝਾਵਾਂ! ਝਾਵਾਂ! ਝਾਵਾਂ!
ਮਿੱਤਰਾ ਹਾਣਦਿਆਂ,
ਤੈਨੂੰ ਦੱਸ ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ ਬੁਲਾਵਾਂ।
ਵੇ ਦਿਲ ਮੇਰਾ ਵੇਖ ਫੋਲ ਕੇ,
ਕਿਵੇਂ ਲੱਗੀਆਂ ਦੇ ਦਰਦ ਸੁਣਾਵਾਂ।
ਮੁੰਡਿਆਂ ਬੇ ਦਰਦਾ,
ਮੈਂ ਬਣਜਾਂ ਤੇਰਾ ਪਰਛਾਵਾਂ।
ਪੱਲੇ ਪਾ ਕੇ ਹੌਕਿਆਂ ਨੂੰ,
ਅੱਥਰੂ ਹਾਸਿਆਂ ਦੇ ਹੇਠ ਲੁਕਾਵਾਂ।
ਵੇ ਖਤ ਇਕ ਵਾਰੀ ਲਿਖ ਦੇ
ਆਹ ਫੜ ਲੈ ਸਰਨਾਵਾਂ।
