397
ਗਹਿਣਾ! ਗਹਿਣਾ! ਗਹਿਣਾ!
ਭਰ-ਭਰ ਵੰਡ ਮੁੱਠੀਆਂ,
ਗੋਰੇ ਰੰਗ ਨੇ ਸਦਾ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣਾ।
ਹੱਸ ਕੇ ਬੋਲ ਬੱਲੀਏ,
ਮੁੱਲ ਲੈ ਲੀਂ ਜੋ ਲੈਣਾ।
ਬੁੱਢੀ ਹੋਈ ਤਰਸੇਂਗੀ,
ਤੈਨੂੰ ਫੇਰ ਕਿਸੇ ਨੀ ਕਹਿਣਾ।
ਜੋਰ ਜੁਆਨੀ ਦਾ,
ਸਦਾ ਨੀ ਕਿਸੇ ਤੇ ਰਹਿਣਾ।
