399
ਬਾਪ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਦੰਮਾਂ ਦਾ ਲੋਭੀ
ਦੰਮ ਕਰਾ ਲਏ ਢੇਰੀ
ਘਰ ਨਾ ਦੇਖਿਆ ਦਰ ਨਾ ਦੇਖਿਆ
ਉਮਰ ਨਾ ਦੇਖੀ ਮੇਰੀ
ਕੰਠਾ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦਾ
ਹੋ ਗਿਆ ਕੱਲਰ ਵਿੱਚ ਢੇਰੀ।
