342
ਪਾਰਸੂ ਝੀਲੇ, ਪਾਰਸੂ ਨਦੀਏ,
ਕਿੱਥੋਂ ਆਇਆ ਐਨਾ ਤਾਣ।
ਪਿਆਸੇ ਖੇਤ ਸੀ, ਪਿਆਸੀਆ ਫਸਲਾਂ,
ਨਿਕਲਦੀ ਸੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਜਾਨ।
ਸੂਰਜ ਤਪਿਆ, ਸਾਗਰ ਤਪਿਆ,
ਮੇਘਲੇ ਉੱਡ ਜਾਣ।
ਪਾਣੀ ਪਾ ਦਿੱਤੀ….
ਮਰਦਿਆਂ ਅੰਦਰ ਜਾਨ।
