358
ਤੇਰਾ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰ ਰਕਾਨੇ
ਦੰਦ ਵੱਢਦਾ ਸੀ ਵਿਹੜਾ
ਆਪਣੇ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਮਰ ਜਾਵੇ
ਮੁੱਕ ਜੇ ਰੋਜ਼ ਦਾ ਝੇੜਾ
ਰੱਬ ਸੁਰਜੀਤ ਕੁਰੇ
ਦੁੱਖ ਨਾ ਖਾਵੇ ਤੇਰਾ।
