378
ਝਾਵਾਂ! ਝਾਵਾਂ! ਝਾਵਾਂ!
ਗੱਡੀ ਵਿਚ ਚੜ੍ਹਦੇ ਨੂੰ,
ਹੱਥੀ ਕੱਢਿਆ ਰੁਮਾਲ ਫੜਾਵਾਂ।
ਦੁਨੀਆਂ ਖੂਹ ’ਚ ਪਵੇ,
ਤੇਰਾ ਦਿਲ ਤੇ ਉਕਰਿਆ ਨਾਵਾਂ।
ਜਿਥੋਂ ਜਿਥੋਂ ਤੂੰ ਲੰਘਦੀ,
ਉਥੇ ਮਹਿਕ ਗਈਆਂ ਨੇ ਰਾਹਵਾਂ।
ਧੂੜ ਤੇਰੇ ਚਰਨਾਂ ਦੀ,
ਚੱਕ ਚੱਕ ਹਿੱਕ ਨੂੰ ਲਾਵਾਂ।
ਸੱਦ ਪਟਵਾਰੀ ਨੂੰ ,
ਜਿੰਦੜੀ ਤੇਰੇ ਨਾਉਂ ਕਰ ਜਾਵਾਂ।
