Two Lines Shayari

ਸੱਚ ਦੇ ਜਿਸਦੇ ਪੱਲੇ ਤੇ ਕਿਰਦਾਰ ਖ਼ਰਾ ਹੈ
ਦੇਣ ਲਈ ਉਹ ਹੋਕਾ ਨਗਰ ਨਗਰ ਜਾਇਗਾ

ਸੁਦਰਸ਼ਨ ਵਾਲੀਆ

ਦਿਲਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਗਰਮ ਜੋਸ਼ੀਆਂ ਵਾਲੇ ਗਏ ਜ਼ਮਾਨੇ
ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਥਾਂ ਲੋਕ ਮਿਲਾਉਂਦੇ ਅਜ ਕਲ ਬਸ ਦਸਤਾਨੇ

ਸੁਦਰਸ਼ਨ ਵਾਲੀਆ

ਵਕਤ ਦੀ ਇਸ ਦਾਲ ‘ਚੋਂ ਕਿਉਂ ਕੁਝ ਕੁ ਕਾਲਾ ਭਾਲਦੈਂ
ਕਾਲ਼ਖਾਂ ਦੇ ਦੌਰ ਵਿਚੋਂ ਰਿਸ਼ਮ ਕੋਈ ਭਾਲ ਤੂੰ

ਮਿਸਿਜ਼ ਖਾਵਰ ਰਾਜਾ (ਲਾਹੌਰ)

ਗੀਤ ਗਾ ਨਾ ਬੁਲਬੁਲੇ ਤੂੰ ਸਾਜਗਰ ਨਾ ਹੈ ਸਮਾਂ,
ਘੂਕ ਸੁੱਤੇ ਬਾਗ ਮੇਰੇ, ਜਾਗਦਾ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ ਹੈ।
ਪੇਟ ਖਾਤਰ ਜੋਗ ਲੈ ਕੇ, ਜਾ ਰਹੇ ਪੂਰਨ ਘਰੋਂ
ਦੇਸ਼ ਵੱਲ ਨੂੰ ਲੈਣ ਲੂਣਾ, ਜਾ ਰਿਹਾ ਸਲਵਾਨ ਹੈ।

ਆਤਮਾ ਰਾਮ ਰੰਜਨ

ਬਾਪ ਹੋਣ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਹੈ ਸ਼ਾਇਦ ਮੇਰੇ `ਤੇ
ਪੁਤਰ ਸਾਹਵੇਂ ਉੱਚੀ ਸਾਹ ਨਾ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ

ਪ੍ਰਿੰ. ਸੁਲੱਖਣ ਮੀਤ

ਹੇਠਾਂ ਨਦੀ ਤਿਰਹਾਈ ਮਰ ਰਹੀ ਹੈ
ਉਤੋਂ ਪਾਣੀ ਦਹਾਨਾ ਲੋਚਦਾ ਹੈ

ਡਾ. ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਰਾਹੀ

ਲੜਕੀ ਇਕ ਵਸਤੂ ਦਾ ਨਾਂ ਹੈ ਵਸਤੂ ਵਾਂਗ ਸਜਾਈ ਜਾਵੇ
ਲੋੜਵੰਦ ਨੂੰ ਘਰੇ ਬੁਲਾ ਕੇ ਨਿਰਸੰਕੋਚ ਵਿਖਾਈ ਜਾਵੇ

ਗੁਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਨੂਰ

ਜੰਗਲ ਦੇ ਰੁੱਖ ਪਏ ਉਦਾਸੇ ਫੁੱਲ ਕਲੀਆਂ ਮੁਰਝਾਏ
ਚਹੁੰ ਕੂਟਾਂ ਵਿਚ ਅੱਗ ਲੱਗੀ ਹੈ ਇਸ ਨੂੰ ਕੌਣ ਬੁਝਾਏ
ਸੂਰਜ ਦੀ ਧੁੱਪ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਧਰਤੀ ਧੁਆਂਖੀ ਧੁਆਂਖੀ
ਰਖ ਲੈ ਜਗਤ ਜਲੰਦਾ ਅਪਣਾ ਸਾਨੂੰ ਮੂਲ ਨਾ ਭਾਏ

ਡਾ. ਅਮਰ ਕੋਮਲ

ਨਾ ਕੋਈ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਘਰ, ਛਾਂ, ਨਦੀ ਹੁਣ ਰਾਸ ਆਉਣੀ
ਤਲੀ ਤੇ ਹਿਜ਼ਰ ਦਾ ਸੂਰਜ ਉਹ ਐਸਾ ਧਰ ਗਿਆ ਹੈ

ਸੁਰਜੀਤ ਪਾਤਰ