Sithniyan

ਕਿੱਥੋਂ ਦੋਹਾ ਸਿੱਖਿਆ ਮੇਲਣੇ
ਕੋਈ ਕਿੱਥੋਂ ਚੜਾਇਆ ਨੀ ਅਗਾਸ
ਕੌਣ ਦੋਹੇ ਦੀ ਮਾਈ ਐ
ਨੀ ਕੋਈ ਕੌਣ ਦੋਹੇ ਦਾ
ਨੀ ਸੁਣਦੀਏ ਕੰਨ ਕਰੀਂ ਨੀ- ਬਾਪ

ਕੁੜਤਾ ਲਿਆਇਆ ਜੀਜਾ ਮਾਂਗਮਾ
ਬੇ ਤੇਰੇ ਆਉਂਦਾ ਗੋਡਿਉ ਥੱਲੇ
ਨਾ ਤੇਰੇ ਇਹਦਾ ਗਲਮਾ ਮੇਚ ਦਾ
ਬਟਣ ਗੋਗੜ ਤੋਂ ਥੱਲੇ

ਲੱਕ ਦਾ ਨਾਪ ਲੈਂਦੀਏ ਭੈਣੇ
ਨੀ ਹੱਥ ਦਾ ਮਿਣਦੀਏ ਗੁੱਟ
ਤੈਨੂੰ ਤਾਂ ਦੱਸਾਂ ਵਿਚਾਰ ਕੇ
ਨੀ ਇਹ ਦੋਹਾ ਧਰਮ ਦਾ
ਨੀ ਅਨਪੜ੍ਹ ਮੂਰਖੇ ਨੀ- ਪੁੱਤ

ਦਾਦਕੀਆਂ ਦੀ ਪੰਡ ਬੰਨ੍ਹ ਦਿਓ ਬੇ
ਅਸੀਂ ਸਿੱਟ ਛੱਪੜ ਵਿਚ ਆਈਏ
ਬਚਦੀਆਂ ਖੁਚਦੀਆਂ ਨੂੰ
ਅਸੀਂ ਗੋਡੇ ਘੁੱਟਣ ਲਾਈਏ

ਲੱਕ ਤੇਰੇ ਨੂੰ ਨਾਪ ਲਾਂ
ਹੱਥ ਦਾ ਮਿਣ ਲਾਂ ਗੁੱਟ
ਜੇ ਤੂੰ ਐਡੀ ਚਤਰ ਐ
ਮੈਨੂੰ ਦੱਸੀਂ ਦੋਹਾ ਕੀਹਦਾ
ਨੀ ਗੁਣੀ ਗਿਆਨੀਏ ਨੀ- ਪੁੱਤ

ਖੰਡ ਬੂਰਾ ਖਾ ਕੇ
ਮਾਮੀ ਫਿਰਦੀ ਰੁੱਸੀ ਕੁੜੇ
ਫੜ ਕੇ ਸਾਲੀ ਨੂੰ ਟੰਗਾਂ ਤੋਂ
ਕਰ ਦਿਓ ਜਮ੍ਹਾਂ ਈ ਪੁੱਠੀ ਕੁੜੇ

ਮੂੰਹ ਚੋਂ ਦੋਹਾ ਜਰਮਿਆ ਭੈਣੇ
ਮੈਂ ਤਾਂ ਬਣਾਇਆ ਏਹਨੂੰ ਆਪ
ਜੀਭ ਤਾਂ ਏਹਦੀ ਮਾਈ ਐ
ਕੋਈ ਬੋਲ ਨੀ ਏਹਦਾ
ਨੀ ਜਾਨੋ ਪਿਆਰੀਏ ਨੀ-ਬਾਪ

ਅੱਖਾਂ ਤਾਂ ਟੀਰਮ ਟੀਰੀਆਂ
ਨੀ ਲਾੜਾ ਝਾਕੇ ਟੇਢਾ ਟੇਢਾ
ਉਹਦਾ ਬੂਥਾ ਤਾਂ ਚੱਪਣੀ ਬਰਗਾ
ਨੀ ਅੱਖ ਬੋਤੀ ਦਾ ਲੇਡਾ
ਗੋਡੇ ਭਨਾ ਲਏ ਤੁਰਦੇ ਨੇ
ਨੀ ਖਾ ਲਿਆ ਖੁਰਲੀ ਨਾਲ ਠੇਡਾ
ਨੀ ਵੱਜਿਆ ਖੁਰਲੀ ਨਾਲ ਠੇਡਾ

ਕਿੱਥੋਂ ਦੋਹਾ ਜਰਮਿਆ ਭੈਣੇ
ਨੀ ਕੋਈ ਕਿੱਥੋਂ ਲਿਆ ਨੀ ਬਣਾ
ਕੌਣ ਦੋਹੇ ਦਾ ਪਿਤਾ ਹੈ
ਕੌਣ ਜੁ ਏਹਦੀ
ਨੀ ਸਖੀਏ ਪਿਆਰੀਏ ਨੀ-ਮਾਂ

ਜੀਜਾ ਨਾ ਤੇਰੇ ਦਾਹੜੀ ਚੱਜ ਦੀ
ਨਾ ਮੂੰਹ ਤੇ ਕੋਈ ਨੂਰ
ਅੱਖਾਂ ਤਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਚੁੰਨ੍ਹ ਮਚੁੰਨ੍ਹੀਆਂ
ਬੇ ਤੇਰੀ ਬੂਥੀ ਵਾਂਗ ਲੰਗੂਰ

ਜੈਸੀ ਬਿੰਦੀ ਜੱਥੇਦਾਰ ਵੈਸਾ ਟਿੱਕਾ ਨਾ ਘੜਿਆ
ਜੈਸੀ ਦੁਲਹਨ ਸਲੀਕੇਦਾਰ ਵੈਸਾ ਦੁਲਹਾ ਨਾ ਜੁੜਿਆ

ਲਾੜੇ ਭੈਣਾਂ ਨੇ ਕੁੜਤੀ ਸੰਮਾਈ
ਗਲਮਾ ਰਖਾ ਲਿਆ ਤੰਗ ਕੁੜੇ
ਜਦ ਕੁੜਤੀ ਨੂੰ ਪਹਿਨਣ ਲੱਗੀ
ਕੁੜਤੀ ਨੇ ਦੁਖਾਏ ਰੰਗ ਕੁੜੇ
ਨਾ ਇਹ ਫਸਦੀ ਨਾ ਉਤਰਦੀ
ਬੈਤਲ ਕੱਢਦੀ ਦੰਦ ਕੁੜੇ
ਖਿਚ ਕੇ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੇ ਕੁੜਤੀ ਲਾਹੀ
ਹੋ ਗਈ ਨੰਗ ਮਨੰਗ ਕੁੜੇ
ਇਹ ਤਾਂ ਡਾਰੀ ਬੜੀਓ ਬਸ਼ਰਮੀ
ਧੇਲੇ ਦੀ ਨਾ ਸੰਗ ਕੁੜੇ