ਸੱਜਣ ਤਾਂ ਦਰਿਆਵਾਂ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ।
ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਸਾਹਵਾਂ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ।
Punjabi Shayari
ਸੀਨੇ ‘ਚ ਕੋਈ ਅੱਗ ਸੀ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਧੁਖ ਰਹੀ
ਇਕੋ ਅਦਾ ਦੇ ਨਾਲ ਉਹ ਭਾਂਬੜ ਮਚਾ ਗਿਆਕਿਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਯੋਗੀ
ਨੱਚਦੀ-ਟੱਪਦੀ ਪੱਛਮ ਵੱਲੋਂ, ਆਈ ਤੇਜ਼ ਹਨੇਰੀ, ਖ਼ਲਕਤ ਘੇਰੀ,
ਟੁੱਟਦੇ ਜਾਂਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਾਤੇ, ਭੱਜਣ ਸੱਜੀਆਂ ਬਾਹਵਾਂ, ਕਿੰਜ ਬਚਾਵਾਂ।ਆਤਮਾ ਰਾਮ ਰੰਜਨ
ਯਾਰਾ ਮੌਤ ਵਰਗਿਆ ਲੱਭੇਂਗਾ ਮੈਨੂੰ ਫੇਰ ਤੂੰ
ਮਿਟ ਗਏ ਜਦ ਮੇਰੇ ਤੇ ਤਾਬੂਤ ਵਿਚਲੇ ਫ਼ਾਸਲੇਰਮਨਦੀਪ
ਕਿਹੜਾ ਧੀਰ ਬੰਨ੍ਹਾਵੇ ਕਣਕਾਂ ਨੂੰ ਸਹਿਮ ਬੜੇ,
ਚੋਰ-ਲੁਟੇਰੇ ਨਿੱਤ ਵੇਖਣ ਜਦ ਚਾਰ-ਚੁਫੇਰੇ।ਤਰਲੋਚਨ ਮੀਰ
ਇਹ ਕੈਕਟਸ ਹੀ ਜੇਠ ਹਾੜ ਦੀਆਂ ਧੁੱਪਾਂ ਵਿਚ ਫੁੱਲ ਦੇਵੇਗਾ
ਗੁਲਦਾਉਦੀ ਨੇ ਖਿੜਨਾ ਹੁੰਦੈ ਜਾ ਕੇ ਸਬਜ ਬਹਾਰਾਂ ਵਿਚਦੇਵ ਦਰਦ
ਮੈਂ ਕਹਿਨਾ ਵਾਂ ਇਸ ਦੀ ਨੀਂਹ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰੋ,
ਆਗੂ ਕਹਿੰਦੇ ਮੱਥਾ ਬਦਲਣ ਵਾਲਾ ਏ।
ਬੁਜ਼ਦਿਲ ਨੇ ਉਹ ‘ਬਾਬਾ’ ਜਿਹੜੇ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ,
ਤਕਦੀਰਾਂ ਨੂੰ ਅੱਲ੍ਹਾ ਬਦਲਣ ਵਾਲਾ ਏ।ਬਾਬਾ ਨਜ਼ਮੀ
ਮਰਮਰੀ ਜੰਗਲ ‘ਚ ਸ਼ਾਇਦ ਹੋ ਗਿਆ ਉਹ ਲਾ-ਪਤਾ
ਨਿੱਤ ਜ੍ਹਿਦੀ ਖ਼ਾਤਿਰ ਤੂੰ ਦੀਵੇ ਬਾਲਦਾ ਹੈਂ ਦੋਸਤਾਹਰਚਰਨ
ਕੋਈ ਦਰਿਆ ਜੋ ਮੇਰੀ ਪਿਆਸ ਨੂੰ ਵੀ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਬਸ।
ਕੋਈ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਜੋ ਮੇਰੇ ਅਕਸ ਦੇ ਹੀ ਹਾਣ ਦਾ ਸੀ ਬਸ।
ਮੇਰੀ ਤੇ ਓਸ ਦੀ ਸੀ ਸਾਂਝ ਕਿੰਨੀ ਕੁ ਮੈਂ ਕੀ ਆਖਾਂ,
ਕਿ ਮੋਹਲੇਧਾਰ `ਚੋਂ ਵੀ ਹੰਝ ਨੂੰ ਪਹਿਚਾਣਦਾ ਸੀ ਬਸ।ਸਿਮਰਨ ਅਕਸ
ਚੁੰਮ ਕੇ ਖ਼ਤ ਓਸ ਨੇ ਜਦ ਡਾਕੇ ਪਾਇਆ ਹੋਇਗਾ
ਮਹਿਕਿਆ ਹਰ ਲਫ਼ਜ਼ ਹੋਊ ਮੁਸਕ੍ਰਾਇਆ ਹੋਇਗਾਪ੍ਰੀਤਮ ਪੰਧੇਰ
ਮੇਰੇ ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਜੇਕਰ ਜਾਨ ਬਹੁਤ ਹੈ।
ਇਸੇ ਲਈ ਤਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਬਹੁਤ ਹੈ।ਤਰਸਪਾਲ ਕੌਰ (ਪ੍ਰੋ.).
ਹੋਰ ਉੱਚੀ ਹੋ ਗਈ ਹਰ ਇਕ ਇਮਾਰਤ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ
ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਹਰ ਆਦਮੀ ਕੁਝ ਹੋਰ ਬੌਣਾ ਹੋ ਗਿਆਹਰਦਿਆਲ ਸਾਗਰ