ਬਾਰੀ-ਬਾਰੀ ਬਰਸੀ ਖੱਟਣ ਗਈ ਸੀ,
ਬਾਰੀ-ਬਾਰੀ ਬਰਸੀ ਖੱਟਣ ਗਈ ਸੀ,
ਖੱਟ ਕੇ ਲਿਆਂਦਾ ਫੀਤਾ…
ਮਾਮਾ ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ,
ਮਾਮੀ ਨੇ ਖਿੱਚ ਕੇ ਬਰਾਬਰ ਕੀਤਾ…
ਮਾਮਾ ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ,
ਮਾਮੀ ਨੇ ਖਿੱਚ ਕੇ ਬਰਾਬਰ ਕੀਤਾ
ਊਠਾਂ ਵਾਲਿਓ ਵੇ
ਊਠ ਲੱਦੇ ਨੇ ਗੰਗਾ ਨੂੰ
ਜੱਟ ਬੇਈਮਾਨ
ਪੈਸੇ ਦੇਂਦਾ ਨਾ ਵੰਗਾਂ ਨੂੰ।
ਰੱਬਾ ਉਸ ਦੇ ਸਭ ਸੁਪਨੇ ਸਾਕਾਰ ਕਰੀਂ,
ਜਿਸ ਨੇ ਮੇਰੇ ਸੁਪਨੇ ਸੂਲੀ ਟੰਗੇ ਨੇ।
ਕੋਈ ਨਾਜ਼ੁਕ ਜਿਹੀ ਤਿਤਲੀ ਮਸਲ ਕੇ ਧਰ ਗਿਆ ਉਏ ਹੁਏ
ਕਿ ਇਕ ਹਮਦਰਦ ਬਣ ਕੇ ਜ਼ੁਲਮ ਦੀ ਹਦ ਕਰ ਗਿਆ ਉਏ ਹੁਏ
ਸੁਣ ਵੇ ਸੁਨਿਆਰਿਆ ਗੱਲ ਸੁਣਾਵਾਂ,
ਐਥੇ ਲਾ ਫੁਹਾਰਾ।
ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਲੌਂਗ ਤੂੰ ਘੜ ਦੇ,
ਲੌਂਗ ਬੁਰਜੀਆਂ ਵਾਲਾ।
ਫੇਰ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਘੜ ਦੇ ਤੀਲੀ,
ਨਾਭਾ ਤੇ ਪਟਿਆਲਾ।
ਏਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੇਰੀ ਘੜ ਦੇ ਮਛਲੀ,
ਕੱਲਰ ਪਵੇ ਚਮਕਾਰਾ।
ਚੰਦ ਵਾਂਗੂੰ ਛਿਪ ਜੇਂਗਾ,
ਦਾਤਣ ਵਰਗਿਆ ਯਾਰਾ।
ਰੜਕੇ ਰੜਕੇ ਰੜਕੇ
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨੀ
ਜਰਾ ਸੁਣਲੈ ਮੋੜ ਤੇ ਖੜਕੇ
ਊਠਾਂ ਵਾਲਿਓ ਵੇ
ਊਠ ਲੱਦੇ ਨੇ ਥਲੀ ਨੂੰ
ਲੈਗੇ ਕੱਢ ਕੇ
ਵੇ ਨਣਦ ਪਰੀ ਨੂੰ।
ਘਰ ਦੇ ਆਖਣ ਰੋਟੀ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰੋ,
ਪੇਟ ਅਸਾਡਾ ਭਰਨਾ ਨਹੀਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਨਾਲ।
ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ‘ਤੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਹੱਕਾਂ ਲਈ ਜਿੰਨਾ ਹੋ ਸਕੇ ਲੜਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ।
ਮੁਹੱਬਤ ਨੂੰ ਜੋ ਭੰਡਦੇ ਨੇ ਤੇ ਖ਼ੁਦ ਆਸ਼ਕ ਨੇ ਹੂਰਾਂ ਦੇ
ਅਜੇਹੇ ਅਕਲ ਦੇ ਅੰਨ੍ਹਿਆਂ ਨੂੰ ਕੀ ਸਮਝਾ ਕੇ ਵੇਖਾਂਗੇ
ਆ ਵਣਜਾਰਿਆ ਬਹਿ ਵਣਜਾਰਿਆ,
ਆਈਂ ਹਮਾਰੇ ਘਰ ਵੇ।
ਚਾਰ ਕੁ ਕੁੜੀਆਂ ਕਰ ਲੂੰ ਕੰਠੀਆਂ,
ਕਿਉਂ ਫਿਰਦਾ ਏਂ ਦਰ ਦਰ ਵੇ।
ਝਿੜਕਾਂ ਰੋਜ਼ ਦੀਆਂ,
ਮੈਂ ਜਾਊਂਗੀ ਮਰ ਵੇ।
ਬਾਰੀ ਬਰਸੀ ਖੱਟਣ ਗਿਆ ਸੀ ਖੱਟਕੇ ਲਿਆਦਾ ਮੰਜਾ..
ਜਿਹੜੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਨਖਰੇ ਕਰਦਿਆਂ
ਰੱਬ ਕਰੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਹੋਵੇ ਗੰਜਾ