ਤਾਰਾਂ ਤਾਰਾਂ ਤਾਰਾਂ ਨੀ,
ਚੁੱਪ ਚੁੱਪ ਕਿਉ ਫਿਰਨ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੀ,
ਚੁੱਪ ਚੁੱਪ ………,
ਇੱਕ ਕੋਟਰਾ ਦੇ ਕਟੋਰੇ
ਤੀਜਾ ਕਟੋਰਾ ਦਾਲ ਦਾ
ਰੰਨਾਂ ਦਾ ਖਹਿੜਾ ਛੱਡ ਦੇ
ਕੱਲ੍ਹ ਕੁੱਟਿਆ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਦਾ।
ਹਰ ਇਕ ਸਾਇਆ ਸਿਰ ‘ਤੇ ਪੱਥਰ ਬਣ ਬੈਠਾ,
ਕਰੀਏ ਕੀ ਇਤਬਾਰ ਭਲਾਂ ਹੁਣ ਛਾਵਾਂ ਦਾ।
ਮੁੱਲਾਂ,ਵਾਇਜ਼,ਹਾਜੀ,ਕਾਜੀ ਲਾਲਚ ਦੇ ਹਨ ਪੁਤਲੇ ਸਾਰੇ
ਛੱਡ ਬਾਬਾ, ਦੇ ਮਤ ਨਸੀਹਤ ਗਲ ਇਕ ਦਸ ਮੁਹੱਬਤ ਬਾਰੇ
ਤੇਰੇ ਤਾਈਂ ਮੈਂ ਆਈ ਵੀਰਨਾ,
ਲੰਮਾ ਧਾਵਾ ਧਰਕੇ।
ਸਾਕ ਇਦੋ ਦਾ ਦੇ ਦੇ ਵੀਰਨਾ,
ਆਪਾਂ ਬਹਿ ਜਾਈਏ ਰਲਕੇ।
ਚੰਗਾ ਮੁੰਡਾ ਨਰਮ ਸੁਭਾਅ ਦਾ,
ਅੱਖਾਂ ਚ ਪਾਇਆ ਨਾ ਰੜਕੇ।
ਸਾਕ ਭਤੀਜੀ ਦਾ।
ਭੂਆ ਲੈ ਗਈ ਅੜਕੇ।
ਤੂੰ ਨੱਚ,ਤੂੰ ਨੱਚ,ਕੁੜੀ ਦੀ ਮਾਸੀ,
ਲਗੀਆਂ ਦਾ ਲਾਗ ਦੁਆ ਦੇ,
ਜੇ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਪੈਸਾ ਹੈ ਨੀ,
ਘੱਗਰੀ ਦੀ ਵੇਲ ਕਰਾ ਦੇ,
ਆਮ ਬੰਦਾ ਚੁਣ ਕੇ ਖ਼ੁਦ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ,
ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕਿਉਂ ਬੇਸਹਾਰਾ ਹੋ ਗਿਆ।
ਇੱਕ ਕਟੋਰਾ ਦੇ ਕਟੋਰਾ
ਤੀਜਾ ਕਟੋਰਾ ਲੱਸੀ ਦਾ
ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਫਿਰਨਾ ਛੱਡ ਦੇ
ਕੋਈ ਅਫਸਰ ਆਇਆ ਦੱਸੀ ਦਾ।
ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਸਾਡੀ ਪੁੰਨਿਆ ਤੇਰੀ ਪੁੰਨਿਆ ਚਾਨਣ ਮਾਣੇਂ
ਪਿਆਰਾਂ ਦੇ ਪਲ ਇਕ ਦੋ ਹੁੰਦੇ ਗ਼ਮ ਵਿਚ ਪੈਂਦੇ ਸਾਲ ਲੰਘਾਣੇ
ਜੰਡੀਆਂ ਦੀ ਜੰਨ ਢੁੱਕੀ ਰਕਾਨੇ,
ਢੁੱਕੀ ਲੜ ਵਣਜਾਰੇ।
ਲੜ ਵਜਣਾਰੇ ਪਾਉਣ ਬੋਲੀਆਂ,
ਗੱਭਰੂ ਹੋ ਗਏ ਸਾਰੇ।
ਘੁੰਡ ਵਾਲੀ ਦੇ ਨੇਤਰ ਸੋਹਣੇ,
ਜਿਉਂ ਬੱਦਲਾਂ ਵਿੱਚ ਤਾਰੇ।
ਹੇਠਲੀ ਬਰੇਤੀ ਦਾ,
ਮੁੱਲ ਦੱਸ ਦੇ ਮੁਟਿਆਰੇ।
ਧੇਲੇ ਦੀ ਮੈ ਰੂੰ ਕਰਾਈ,
ਉਹ ਵੀ ਚੜਗੀ ਛੱਤੇ,
ਦੇਖੋ ਨੀ ਮੇਰੇ ਹਾਣ ਦੀਓ,
ਮੇਰਾ ਜੇਠ ਪੂਣੀਆਂ ਵੱਟੇ,
ਦੇਖੋ ਨੀ ਮੇਰੇ …….,
ਵਾਫ਼ਰ ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਕੁਝ ਵੀ ਮੰਗਦਾ ਮੈਨੂੰ ਮੇਰਾ ਹੱਕ ਮਿਲੇ।
ਭੰਗ ਭੁਜਦੀ ਤਾਂ ਭੰਗ ਮਿਲੇ ਤੇ ਟੱਕ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਟੱਕ ਮਿਲੇ।