ਵਿਖਾਵੇ ਵਾਸਤੇ ਹੀ ਰੰਗ ਠੋਸੇ ਹੋਣ ਜਿਸ ਅੰਦਰ,
ਖ਼ਿਮਾ ਕਰਨਾ ਮੈਂ ਐਸੇ ਸ਼ਿਅਰ ਹਰਗਿਜ਼ ਕਹਿ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ।
ਮੈਂ ਤਾਂ ਜੇਠ ਨੂੰ ਜੀ ਜੀ ਕਹਿੰਦੀ
ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਕੁੱਤੀ ,
ਜੇਠ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲੱਗਜੇ
ਸਣੇ ਪਜਾਮੇ ਜੁੱਤੀ।
ਮੈਂ ਤਾਂ ਪਿਆ ਸਾਂ ਸਿਵੇ ਦੀ ਸਵਾਹ ਬਣ ਕੇ
ਤੂੰ ਆ ਉੱਲਰੀ ਲੰਮੀ ਜੇਹੀ ਆਹ ਬਣ ਕੇ
ਵਿਹੜੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਈ ਆਂ ਭਾਬੀਏ,
ਹਰਾ ਮੂੰਗੀਆ ਤਾਣੀ।
ਵੀਰ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਨੌਕਰ ਉਠ ਗਿਆ,
ਆਪਾਂ ਹਾਣੋ ਹਾਣੀ।
ਮੁੜਕਾ ਲਿਆ ਹੂੰਗਾ,
ਛੋਟਾ ਦਿਉਰ ਨਾ ਜਾਣੀ।
ਟੁੱਟੀ ਮੰਜੀ ਜੇਠ ਦੇ,
ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਪੈਰ ਧਰਿਆ,
ਨੀ ਮਾਂ ਮੇਰੇ ਏਥੇ,
ਏਥੇ ਹੀ ਨੂੰਹਾਂ ਲੜਿਆਂ,
ਨੀ ਮਾਂ ਮੇਰੇ ……
ਜ਼ਾਲਿਮ ਕਹਿਣ ਬਲਾਵਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ।
ਕੁੜੀਆਂ ਤਾਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ।
ਇੱਕ ਲੱਡੂਆ ਕੋਈ ਦੋ ਲੱਡੂਆ
ਲੱਡੂਆਂ ਦੀ ਭਰੀ ਪਰਾਂਤ
ਤੈਨੂੰ ਪੁੰਨ ਕਰ ਦਿਆਂ
ਵੇ ਦੀਵਾਲੀ ਵਾਲੀ ਰਾਤ।
ਪੀਰੋ ਪੀਆ ਪਾਇ ਕੇ ਸੁਹਾਗਣਿ ਹੋਈ
ਨਿਮਾਜਾ ਰੋਜ਼ੇ ਛੁਟਿ ਗਏ ਮਸਤਾਨੀ ਹੋਈ
ਵਿਹੜੇ ਦੇ ਵਿਚ ਪਈ ਆਂ ਭਾਬੀਏ,
ਹਰਾ ਮੂੰਗੀਆ ਤਾਣੀ।
ਵੀਰ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਨੌਕਰ ਉੱਠ ਗਿਆ,
ਆਪਾਂ ਹਾਣੋ ਹਾਣੀ।
ਮੱਚ ਗਿਆ ਤੇਰੇ ਤੇ,
ਛਿੜਕ ਭਾਬੀਏ ਪਾਣੀ।
ਤਿੱਖਾ ਨੰਕ ਲਹੋਰੀ ਕੋਕਾ,
ਝੁਮਕੇ ਲੈਣ ਹੁਲਾਰੇ,
ਨੱਚਦੀ ਮੇਲਣ ਦੇ,
ਪੈਦੇ ਨੇ ਚਮਕਾਰੇ,
ਨੱਚਦੀ …….,
ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੀ ਬਾਣੀ ਸੁਣ ਕੇ ਤਨ ਮਨ ਖੀਵਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ,
ਗੁਰੂ ਮਿਲੇ ਜੇ ਨਾਨਕ ਵਰਗਾ ਤਾਂ ਸੋਝੀ ਪਰਪੱਕ ਮਿਲੇ।
ਲੈ ਦਿਉਰਾ ਤੈਨੂੰ ਅੱਡ ਕਰ ਦਿੰਨੀ ਆਂ
ਦੇ ਕੇ ਸੇਰ ਪੰਜੀਰੀ
ਤੂੰ ਅੱਡ ਹੋ ਗਿਆ ਵੇ
ਮੇਰੇ ਦੁੱਖਾਂ ਦਾ ਸੀਰੀ।