ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਏ ਆਦਤ ਪੂੰਝ ਪੂੰਝ ਸੁੱਟਣਾ,,
ਸਾਡੀ ਆਦਤ ਹੈ ਸੱਚੀ ਯਾਰੀ ਲਾਉਣ ਦੀ..
ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਦੇ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾਂ,,
ਦੁਨੀਆ ਹੋਵੇ ਸ਼ੌਂਕੀ ਭਾਵੇ ਨਿੱਤ ਨਵੇ ਯਾਰ ਬਨਾਉਣ ਦੀ.
ਅੱਖ਼ ਮੇਰੀ ਤੋਂ ਅੱਖ਼ ਤੇਰੀ ਵਕਤ ਪਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਗਈ,
ਤਾਂਵੀ ਨਜ਼ਰ ‘ ਅਰਜਨ ‘ ਦੀ ਤੈਨੂੰ ਲੱਭਦੀ ਕਿੰਨਾਂ ਚਿਰ ਰਹੀ,
ਅਕਸਰ ਤਾਂ ਪੈਣੀ ਮੋੜਣੀ ਜੋ ਭਾਜੀ ਤੇਰੇ ਸਿਰ ਰਹੀ,
ਇਸ ਜਨਮ ਜੇ ਨਾ ਮੁੜੀ ਤੇ ਅਗਲੇ ਜਨਮ ਫੇਰ ਸਹੀ,
ਇੱਕ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਹੀ ਆ ਜੋ ਮੇਰਾ ਪੱਕਾ ਦੋਸਤ ਹੈ
ਕਿਉਂਕਿ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਰੋਂਦਾ ਹਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਕਦੇ ਨਹੀ ਹਸਦਾ
ਮੇਰੇ ਹੱਥਾਂ ‘ਚ ਜਦੋਂ ਤੇਰਾ ਹੱਥ ਆ ਜਾਵੇਗਾ
ਉਮਰ ਭਰ ਦਾ ਸਫ਼ਰ ਦੋ ਪਲ ‘ ਚ ਕਟ ਜਾਵੇਗਾ|
ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਗੱਲ ਯਾਦ ਰੱਖਿਉ
ਕਦੇ ਵੀ ਦੋਸਤੀ ਤੇ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਨੀਅਤ ਸਾਫ ਰੱਖਿਉ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਚਾਹੇ ਕਿੰਨੇ ਵੀ ਜ਼ੁਲਮ ਕਰਦੀ ਰਵ੍ਹੇ ਜੀਊਣ ਦਾ ਮਕਸਦ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲੀਦਾ, ਹੀਰਿਆਂ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਵਿੱਚ ਨਿਕਲੇ ਹੋਈਏ ਤਾਂ ਮੋਤੀਆਂ ਤੇ ਨਹੀਂ ਡੁੱਲ੍ਹੀਦਾ
ਹੱਸ ਕੇ ਸਦਾ ਹੀ ਸਹਿਨੇ ਆ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਮਿਲੀਆਂ ਹਾਰਾਂ ਨੂੰ ਜੌਹਰੀ ਪਰਖਣ ਸੋਨੇ ਨੂੰ ਤੇ ਸਮਾਂ ਪਰਖ ਦਾ ਯਾਰਾਂ ਨੂੰ
ਗੱਲਾ ਦੋ ਹੀ ਕਰੋ
ਇੱਕ ਚੰਗੀਆਂ ਤੇ ਦੂਜਾ ਸਿਆਂਣੀਆ
ਯਾਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਯਾਰ ਮੇਰਾ ,,,,
ਯਾਰ ਮੇਰਾ ਦਿਲਦਾਰ।।
ਮੇਰਾ ਹਰ ਦੁੱਖ ਖੁਦ ਤੇ ਲੇ ਲੈਂਦਾ
ਖੁਦ ਤੋਂ ਵਧ ਕੇ ਕਰਦਾ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ
ਪੈਂਦਾ ਆਪਣੇ ਮੁਕਦਰਾਂ ਨਾਲ ਭਿੜਣਾ
ਸੋਖੀਆਂ ਨੀ ਪਾਉਣੀਆਂ ਬੁੰਲਦੀਆਂ
ਜਿੰਦਗੀ ਤਾਂ ਸਾਡੀ ਵੀ ਬੀਤ ਹੀ ਜਾਣੀ ਆ,
ਤੇ ਤੇਰਾ ਵੀ ਸਾਡੇ ਬਿੰਨਾਂ ਸੋਹਣਾ ਸਰ ਗਿਆ,
ਪਰ ਜਿਹੜਾ ਤੈਨੂੰ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਫ਼ਸੋਸ਼
ਉ ‘ ਅਰਜਨ ‘ ਤਾਂ ਮਰ ਗਿਆ,
ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਵੀ ਇੱਕ ਨੇਕ ਕੰਮ ਕਰ ਆਏ
ਦਿਲ ਦੀ ਵਸੀਅਤ ਕਿਸੇ ਦੇ ਨਾਮ ਕਰ ਆਏ |