ਆਪਣਾ ਜ਼ਨਾਜ਼ਾ ਮੈਂ ਖੁਦ ਪੜ ਲੈਣਾ
ਮੈਨੂੰ ਮੌਤ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸ਼ਕ ਮਾਰ ਗਿਆ
Author
Sandeep Kaur
ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਝਿੜਕਾਂ ਖਾਣ ਨੂੰ ਦਿੱਲ ਕਰਦਾ ਏ
ਬਾਪੂ ਕਹਿਣ ਨੂੰ ਬੜਾ ਦਿੱਲ ਕਰਦਾ ਏ
ਹਾਏ ਉਏ ਰੱਬਾ ਭੇਜਦੇ ਮੇਰੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਵਾਪਿਸ
ਮੇਰਾ ਬਾਪੂ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਨੂੰ ਬੜਾ ਦਿੱਲ ਕਰਦਾ ਏ
ਊਠਾਂਗੇ ਮਿਸਾਲ ਵੱਡੀ ਬਣਕੇ
ਇਕ ਵਾਰ ਤਾਂ ਇਹ ਦੁਨੀਆ ਹਲਾਉਣੀ ਆ
ਚਾਹ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਰਿਸ਼ਤੇ
ਦੋਵਾਂ ‘ਚ ਸਵਾਦ ਮਾਇਨੇ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਰੰਗ ਨਹੀਂ
ਨੀਂਦ ਵੀ ਨਿਲਾਮ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਦਿਲਾਂ ਦੀ ਮਹਿਫ਼ਲ ਵਿੱਚ
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਕੇ ਸੌਂ ਜਾਣਾ ਐਨਾ ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਮੇਰੇ ਫਿਕਰਾਂ ਵਿਚ ਸੌਂਦੀ ਏ
ਮੇਰੀ ਬੇਬੇ ਓਏ ਰੱਬਾ
ਹੰਕਾਰ ਨੀਂ ਹੈਗਾ ਮੇਰੇ ‘ਚ
ਪਰ ਹਾਂ ਜ਼ਿੱਦੀ ਕਮਾਲ ਦਾ ਵਾਂ ਮੈਂ
ਕਰਨਾ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਕੁੱਝ ਆ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ‘ਚ
ਫਿਲਹਾਲ ਅਸੀਂ ਚਾਹ ‘ਚ ਹੀ ਖੁਸ਼ ਆਂ
ਮਿਲ ਕੇ ਕਦੇ ਤੂੰ ਮੁੱਲ ਤਾਰਦੇ
ਸੁਪਨਾ ਮੈਂ ਵੇਖਿਆ ਉਧਾਰ ਸੋਹਣਿਆ
ਧੁੱਪਾਂ ਦਾ ਨੀ ਡਰ ਮੈਂਨੂੰ ਛਾਵਾਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਨੇ
ਲੋਕੋ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦੀਆਂ ਦੁਆਵਾਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਨੇ
ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦਾ ਕਲੇਜਾ ਵੀ ਕੰਬ ਗਿਆ
ਦੇਖ ਆ ਕੇ ਤੇਰਾ ਪਿਉ ਆਇਆ
ਕਦੇ ਚਾਹ ਦੀ ਆਗੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਆਕੇ ਦੇਖਿਓ
ਸ਼ਰਾਬ ਵੀ ਸ਼ਰੀਫ਼ ਨਜ਼ਰ ਆਉਗੀ