ਉਸ ਪੱਥਰ ਤੋਂ ਠੋਕਰ ਲੱਗੀ ਆ ਮੈਨੂੰ
ਜਿਨੂੰ ਦੋਸਤ ਬਣਾ ਕੇ ਦਿਲ ‘ਚ ਖਾਸ ਥਾਂ ਦਿਤੀ ਸੀ
ਬੜੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਿਭਾ ਲਏ ਪੈਰੀ ਗਿਰ ਗਿਰ ਕੇ
ਹੁਣ ਦੱਸਣਾ ਕਈਆਂ ਨੂੰ ਐਟੀਟਿਊਡ ਕਿਹਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ
ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਨਾ ਉਡਾਓ
ਕੀ ਪਤਾ ਕੋਈ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਕਿਹੜੀ ਜੰਗ ਲੜ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਦੁੱਖ ਬੇਸ਼ੱਕ ਮੇਰੇ ਨੇ ਪਰ
ਇਕ ਗੱਲ ਮੇਰੀ ਸਦਾ ਯਾਦ ਰੱਖੀ
ਇਹ ਦਿੱਤੇ ਹੋਏ ਤੇਰੇ ਨੇ
ਜਿਸ ਦਿਨ ਪਿਤਾ ਦੇ ਤਿਆਗ ਅਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਨੂੰ ਸਮਝ ਜਾਉਗੇ
ਉਸ ਦਿਨ ਪਿਆਰ ਮੁਹੱਬਤ ਸਭ ਭੁੱਲ ਜਾਉਗੇ
ਕਈ ਲੋਕ ਹੱਥਾਂ ਤੇ ਤਕਦੀਰ ਦੀਆਂ ਲਕੀਰਾਂ ਲੱਭਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ
ਉਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਕਿ ਹੱਥ ਆਪ ਤਕਦੀਰ ਦੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ
ਹਰ ਇਕ ਨੂੰ ਗੁਲਾਬ ਨਹੀਂ ਨਸੀਬ ਹੁੰਦਾ
ਕਈਆਂ ਹਿੱਸੇ ਕੰਡੇ ਵੀ ਆਉਂਦੇ ਆ
ਛੱਡ ਦਿਉ ਉਸਨੂੰ
ਜੋ ਨਾਲ ਰਹਿਕੇ ਵੀ ਖੁਸ਼ ਨਹੀਂ
ਚਲਾਕੀਆਂ ਕਰਨਾ ਸਮਝਦਾਰੀ ਦੀਆਂ ਨਹੀਂ
ਮਾੜੀ ਕਿਸਮਤ ਦੀਆਂ ਨਿਸ਼ਾਨੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ
ਇੱਕਲੇ ਚੱਲਣ ਦਾ ਸ਼ੌਕ ਰੱਖਦੇ ਹਾਂ
ਕਿਸੇ ਦੇ ਪਿਛੇ ਚੱਲਣ ਦਾ ਨੀ
ਸਮਾਂ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਸਫਲ ਨਹੀਂ ਬਣਾਉਂਦਾ ਬਲਕਿ
ਸਮੇਂ ਦਾ ਸਹੀ ਇਸਤੇਮਾਲ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਸਫਲ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ
ਕਿੱਥੋਂ ਭੁੱਲਦੇ ਜੋ ਦਿੱਲਾਂ ਉੱਤੇ ਛਾਪ ਛੱਡਦੇ
ਪਹਿਲਾਂ ਜਾਣ ਬਣਦੇ ਤੇ ਫਿਰ ਜਾਨ ਕੱਡਦੇ