ਆ ਕੇ ਵਤਨੋਂ ਦੂਰ ਵੀ ਓਹੀ ਸਾਡਾ ਹਾਲ
ਓਹੀ ਸਾਡੀ ਸੋਚਣੀ ਓਹੀ ਰੋਟੀ-ਦਾਲ
ਹੀਰਿਆ ਹਰਨਾ, ਬਾਗਾਂ ਚਰਨਾ,
ਬਾਗਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਮਾਲੀ।
ਬੂਟੇ-ਬੂਟੇ ਪਾਣੀ ਦਿੰਦਾ
ਰੁਮਕੇ ਡਾਲੀ-ਡਾਲੀ।
ਹਰਨੀ ਆਈ ਝਾਂਜਰਾਂ ਵਾਲੀ,
ਪਤਲੋ ਹਮੇਲਾਂ ਵਾਲੀ,
ਰੂਪ ਕੁਆਰੀ ਦਾ…..
ਦਿਨ ਚੜ੍ਹਦੇ ਦੀ ਲਾਲੀ।
ਇੱਕ ਤਾਂ ਨਣਦੇ ਤੂੰ ਨੀ ਪਿਆਰੀ,
ਦੂਜਾ ਪਿਆਰਾ ਤੇਰਾ ਵੀਰ,
ਨੀ ਜਦ ਰੋਦਾ ਨਣਦੇ,
ਅੱਖਾਂ ਚੋ ਵਗਦਾ ਨੀਰ,
ਨੀ ਜਦ
ਮੈਂ ਉਹਣਾ ਨੂੰ ਸਮਿਆਂ ਚ ਅੱਤ ਕਰਵਾਤੀ ਬੱਲਿਆ
ਜਿਹੜੇ ਸਮੇ ਵਿੱਚ ਬੱਸ ਨੂੰ ਤੂੰ #Pee ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ ਚੱਠੇ
ਚੱਠੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਨੌਂ ਦਰਵਾਜ਼ੇ
ਨੌ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਕੱਠੇ
ਇੱਕ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਚੰਦ ਬਾਹਮਣੀ
ਲੱਪ-ਲੱਪ ਸੁਰਮਾ ਰੱਖੇ
ਗੱਭਰੂਆਂ ਨੂੰ ਭੱਜ ਗਲ ਲਾਉਂਦੀ
ਬੁੜ੍ਹਿਆਂ ਨੂੰ ਦਿੰਦੀ ਧੱਕੇ
ਇੱਕ ਬੁੜ੍ਹੇ ਦੇ ਉੱਠੀ ਕਚੀਚੀ
ਖੜ੍ਹਾ ਢਾਬ ਤੇ ਨੱਚੇ
ਏਸ ਢਾਬ ਦਾ ਗਾਰਾ ਕਢਾ ਦਿਓ
ਬਲਦ ਜੜਾ ਕੇ ਚੱਪੇ
ਜੁਆਨੀ ਕੋਈ ਦਿਨ ਦੀ
ਫੇਰ ਮਿਲਣਗੇ ਧੱਕੇ
ਜਾਂ
ਝੂਠ ਨਾ ਬੋਲੀਂ ਨੀ
ਸੂਰਜ ਲੱਗਦਾ ਮੱਥੇ।
ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਵਾਰ ਜਿਸ ਨੇ ਦਿਲ ਮੇਰਾ ਬਰਬਾਦ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਉਸੇ ਨੂੰ ਫੇਰ ਅੱਜ ਇਸ ਸਿਰਫਿਰੇ ਨੇ ਯਾਦ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਨਦੀ ਨੇ ਝਰਨੇ ਤੋਂ ਪੁੱਛਿਆ ਤੋਂ ਸਾਗਰ ਨਹੀ ਬਣਨਾ,
ਝਰਨੇ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਖਾਰਾ ਬਣ ਕੇ ਵੱਡਾ ਹੋਣ ਨਾਲੋਂ ਚੰਗਾ ਹੈ
ਛੋਟਾ ਰਹਿ ਤੇ ਮਿੱਠਾ ਬਣਿਆ ਰਹਾਂ…
ਰੱਬ ਵਰਗੀ ਉਹ ਅਸਮਾਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਖੁਲ੍ਹਾ ਪਿਆਰ ਉਹਦਾ ,
ਚੰਨ ਵਰਗੀ ਉਹ ਤੇ ਮੈਂ ਸਾਰਾ ਸੰਸਾਰ ਉਹਦਾ
ਛੰਦ ਪਰਾਗੇ ਆਈਏ ਜਾਈਏ
ਛੰਦੇ ਪਰਾਗੇ ਬੈਗੀ
ਸਾਲਾ ਮੇਰਾ ਹੀਰੋ ਜਾਪੇ,
ਸਾਲੇਹਾਰ ਏ ਭੈਂਗੀ
ਲਹਿ ਗਈ ਇਕ ਨਦੀ ਦੇ ਸੀਨੇ ਵਿਚ,
ਬਣ ਕੇ ਖੰਜਰ ਇਕ ਅਜਨਬੀ ਕਿਸ਼ਤੀ
ਪੀੜ ਏਨੀ ਕਿ ਰੇਤ ਵੀ ਤੜਪੀ,
ਜ਼ਬਤ ਏਨਾ ਕਿ ਚੀਕਿਆ ਨਾ ਗਿਆ
ਵਾਹ ਵਾਹ ਕਿ ਚਰਖਾ ਧਮਕਦਾ
ਹੋਰ ਤਾਂ ਲਾੜਾ ਚੰਗਾ ਭਲਾ
ਪਰ ਨਾਲਾ ਰਹਿੰਦਾ ਲਮਕਦਾ
ਵਾਹ ਵਾਹ ਕਿ ਚਿਣਗਾਂ ਦਗਦੀਆਂ
ਹੋਰ ਤਾਂ ਲਾੜਾ ਦੇਖਣਾ ਪਾਖਣਾ
ਪਰ ਨਲੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਵਗਦੀਆਂ
ਹੀਰਿਆਂ ਹਰਨਾ, ਬਾਗੀਂ ਚਰਨਾਂ,
ਬਾਗੀਂ ਹੋ ਗਈ ਚੋਰੀ।
ਪਹਿਲਾਂ ਲੰਘ ਗਿਆ ਕੈਂਠੇ ਵਾਲਾ,
ਮਗਰੇ ਲੰਘ ਗਈ ਗੋਰੀ।
ਲੁਕ-ਲੁਕ ਰੋਂਦੀ ਹੀਰ ਨਿਮਾਣੀ,
ਜਿੰਦ ਗਮਾਂ ਨੇ ਖੋਰੀ।
ਕੂਕਾਂ ਪੈਣਗੀਆਂ..
ਨਿਹੁੰ ਨਾ ਲਗਦੇ ਜ਼ੋਰੀਂ।