ਮਾਣ ਤਾਣ ਪਤਾ ਲੱਗਜੂ
ਕਦੇ ਦੇਖਲੀ ਬਰਾਬਰ ਅੜਕ
ਗੁਜ਼ਰਦੀ ਉਮਰ ਦੀ ਤਾਸੀਰ ਰੇਤੇ ਨਾਲ ਰਲਦੀ ਹੈ।
ਮੈਂ ਜਿੰਨਾ ਮੁੱਠੀਆਂ ਘੁੱਟਾਂ, ਇਹ ਓਨੀ ਹੀ ਫਿਸਲਦੀ ਹੈ।
ਸੁਣ ਵੇ ਸੁਨਿਆਰਿਆ ਗੱਲ ਸੁਣਾਵਾਂ
ਐਥੇ ਲਾ ਫੁਹਾਰਾ
ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਲੌਂਗ ਨੂੰ ਘੜ ਦੇ
ਲੌਂਗ ਬੁਰਜੀਆਂ ਵਾਲਾ
ਫੇਰ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਘੜ ਦੇ ਤੀਲੀ
ਨਾਭਾ ਤੇ ਪਟਿਆਲਾ
ਏਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੇਰੀ ਘੜ ਦੇ ਮਛਲੀ
ਕੱਲਰ ਪਵੇ ਚਮਕਾਰਾ
ਚੰਦ ਵਾਂਗੂੰ ਛਿਪ ਜੱਗਾ
ਦਾਤਣ ਵਰਗਿਆ ਯਾਰਾ।
ਪੱਕੀ ਮੁਆਫ਼ੀ ਮੰਗ ਲਓ, ਉਹਨਾਂ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਤੋਂ,
ਜਿਹਨਾਂ ਦਾ ਮਕਸਦ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਖਿੱਚਣਾ
ਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨੀਚਾ ਦਿਖਾਉਣਾ ਹੀ ਹੈ।
ਛੰਦ ਪਰਾਗੇ ਆਈਏ ਜਾਈਏ
ਛੰਦ ਸੁਣਕੇ ਹੱਸ
ਸਹੁਰਾ ਮੇਰਾ ਟਰੱਕ ਵਰਗਾ
ਤੇ ਸੱਸ ਲੋਕਲ ਬੱਸ
ਇਕ ਤਬਦੀਲੀ ਨੱਸੀ ਆਉਂਦੀ ਲੱਗਦੀ ਏ
ਬਾਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਮਮੋਲੇ ਖਹਿੰਦੇ ਲਗਦੇ ਨੇ
ਕਲ੍ਹ ਤਕ ਜੋ ਵੇਲੇ ਦੇ ਥੰਮ ਸਨ ਅਜ ਕਲ੍ਹ ਉਹ
ਪੱਤਾ ਹਿੱਲਣ ਨਾਲ ਤ੍ਰਹਿੰਦੇ ਲਗਦੇ ਨੇ
ਕਾਲੇ ‘ਜੇ ਤੰਬੇ ਵਾਲਿਆ
ਤੇਰੇ ਤੰਬੇ ਤੋਂ ਡਰ ਲਗਦਾ
ਤੰਬਾ ਤਾਂ ਦਿਆਂ ਉਤਾਰ
ਬਾਪ ਦੇ ਡੰਡੇ ਤੋਂ ਡਰ ਲਗਦਾ
ਸੱਸੇ ਨੀ ਸਮਝਾ ਲੈ ਪੁੱਤ ਨੂੰ,
ਘਰ ਨੀ ਬਿਗਾਨੇ ਜਾਂਦਾ,
ਨੀ ਘਰ ਦੀ ਸ਼ੱਕਰ ਬੂਰੇ ਵਰਗੀ,
ਗੁੜ ਚੋਰੀ ਦਾ ਖਾਂਦਾ,
ਨੀ ਚੰਦਰੇ ਨੂੰ ਇਸ਼ਕ ਬੂਰਾ,
ਬਿਨ ਪੌੜੀ ਚੜ੍ਹ ਜਾਂਦਾ,
ਨੀ ਚੰਦਰੇ
ਮੇਰੇ ਮੌਲਣ ਦੀ ਚਰਚਾ ਸੁਣ, ਉਹ ਥਾਏਂ ਹੋ ਗਿਆ ਪੱਥਰ,
ਜੋ ਸੁਣਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਇਹ ਕਿ ਮੈਂ ਪਥਰਾਉਣ ਲੱਗਾ ਹਾਂ।
ਆ ਵਣਜਾਰਿਆ ਬਹਿ ਵਣਜਾਰਿਆ
ਆਈਂ ਹਮਾਰੇ ਘਰ ਵੇ
ਚਾਰ ਕੁ ਕੁੜੀਆਂ ਕਰ ਲੂ ਕੱਠੀਆਂ
ਕਿਉਂ ਫਿਰਦਾ ਏਂ ਦਰ ਦਰ ਵੇ
ਝਿੜਕਾਂ ਰੋਜ਼ ਦੀਆਂ
ਮੈਂ ਜਾਊਂ-ਗੀ ਮਰ ਵੇ।
ਕਿਸੇ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ‘ਤੇ ਡਿਗ ਕੇ ਕਾਮਯਾਬੀ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ
ਚੰਗਾ ਹੈ, ਨੇ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ‘ਤੇ ਚੱਲ ਕੇ ਕੁਝ ਬਣਨ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਰੱਖੋ।
ਸਾਰੀ ਕਾਇਨਾਤ ਨੂੰ ਤੇਰੇ ਬਰਾਬਰ ਰੱਖਾਂ..
ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਵੀ ਤੇਰੀ ਸੀਰਤ ਤੋਂ ਘੱਟ ਸੋਹਣੀ ਹੋਵੇ..!