ਪਿੰਡਾਂ ਵਿਚੋਂ ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਦਾ ਲੱਲੀਆ।
ਲੱਲੀਆਂ ਦੇ ਦੋ ਬਲਦ ਸੁਣੀਂਦੇ,
ਗਲ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਟੱਲੀਆਂ।
ਭੱਜ-ਭੱਜ ਉਹ ਲਾਉਂਦੇ ਗੇੜੇ,
ਹੱਥ ਹੱਥ ਲਗਦੀਆਂ ਛੱਲੀਆਂ।
ਮੇਲੇ ਮੁਖਸਰ ਦੇ,
ਸਕੀਆਂ ਨਨਾਣਾ ਚੱਲੀਆਂ।
ਸੱਸ ਮੇਰੀ ਨੇ ਮੁੰਡੇ ਜੰਮੇ,
ਜੰਮੇ ਪੂਰੇ ਬਾਈ,
ਕਿਹੜਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਪ ਕਰਾਵੇ,
ਕਿਹੜਾ ਦੇਵੇ ਦਵਾਈ,
ਸੌਂ ਜੋ ਚੁੱਪ ਕਰ ਕੇ,
ਮਾਣੋ ਬਿੱਲੀ ਆਈ,
ਸੌ ਜੋ
ਕਾਲਜ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦਾ ਮੁੰਡਿਆ
ਖਾਨੈਂ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਮੇਵੇ
ਆਉਂਦੀ ਜਾਂਦੀ ਨੂੰ ਨਿੱਤ ਵੇ ਛੇੜਦਾ
ਮਨ ਵਿੱਚ ਬਹਿ ਗਿਆ ਮੇਰੇ
ਖੜ੍ਹ ਕੇ ਗੱਲ ਸੁਣ , ਨਾਲ ਚੱਲੂੰਗੀ ਤੇਰੇ ।
ਤੂੰ ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹ, ਫ਼ਰਿਸ਼ਤਾ,
ਵਚਨਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜ ਕੇ ਵੀ,
ਮੈਂ ਬੋਲ ਪਾਲ ਕੇ ਵੀ,
ਬੰਦਾ ਗੰਵਾਰ ਹੋਇਆ।
ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਤੇ ਪਛਤਾਵਾ ਨਹੀ ਕਰਨਾ ਪੈਦਾਂ
ਜਿੰਨਾ ਬੋਲਣ ਤੇ ਕਰਨਾ ਪੈਦਾ ਹੈ ।
ਰੱਖੀ ਨਾ ਭੁਲੇਖਾ ਪਾ ਲੀ ਟੈਮ
ਮੰਗੇ ਗਾ ਮਾਫੀਆ ਅਸੀ ਕਰਨਾ
ਨੀ ਰੈਮ……..
ਸੰਸਾਰ ਦੀਆਂ ਸਮੂਹਿਕ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ, ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।
ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਲਾ ਕੇ ਮਹਿੰਦੀ ਮੇਰੀ ਕਬਰ ’ਤੇ ਕੋਈ
ਕਲੀਆਂ ਚੜਾਉਣ ਆਇਆ ਪਰ ਅਗ ਲਗਾ ਗਿਆ ਹੈ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿਚੋਂ ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ ਦੀਨਾ।
ਦੀਨੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਡਾਂਗ ਖੜਕਦੀ,
ਵਿਕਦੀਆਂ ਜਾਣ ਜ਼ਮੀਨਾਂ।
ਮੁੰਡੇ ਖੁੰਡੇ ਵੜਗੇ ਕਾਲਜੀਂ,
ਬਾਪੂ ਲੱਗ ਗੇ ਫੀਮਾਂ।
ਕੰਮ ਕਾਰ ਨੂੰ ਕੋਈ ਨਾ ਜਾਵੇ,
ਲੰਘ ਗੀ ਵੱਤ ਜ਼ਮੀਨਾਂ।
ਕੱਠੇ ਹੋ ਕੇ ਕੀਤਾ ਮਸ਼ਵਰਾ,
ਪਿੰਡ ਦਿਆਂ ਮਸਕੀਨਾਂ।
ਜੇ ਮੁੰਡਿਓ ਤੁਸੀਂ ਹਲ ਨਾ ਜੋੜਿਆ,
ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋ ਜੂ ਜੀਣਾ।
ਮੁੜ ਪੈ ਖੇਤਾਂ ਨੂੰ,
ਕਾਲਜ ਦਿਆ ਸ਼ੁਕੀਨਾਂ।
ਸੱਸ ਮੇਰੀ ਨੇ ਜੌੜੇ ਜੰਮੇ,
ਇਕ ਅੰਨਾ ਇੱਕ ਕਾਣਾ,
ਨੀ ਕਹਿੰਦੇ ਕੌਡੀ ਖੇਡਣ ਜਾਣਾ,
ਨੀ ਕਹਿੰਦੇ
ਹਾਲੇ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਬਦਲੇ ਆਂ .
ਬਦਲੇ ਤਾਂ ਹਾਲੇ ਬਾਕੀ ਨੇ….
ਯਾਰੀ-ਯਾਰੀ ਕੀ ਲਾਈ ਆ ਮੁੰਡਿਆ
ਕੀ ਯਾਰੀ ਤੋਂ ਲੈਣਾ
ਪਹਿਲਾਂ ਯਾਰੀ ਲੱਡੂ ਮੰਗੇ
ਫੇਰ ਮੰਗੂ ਦੁੱਧ ਪੇੜੇ
ਆਸ਼ਕ ਲੋਕਾਂ ਦੇ
ਮੂੰਹ ਤੇ ਪੈਣ ਚਪੇੜੇ।