ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ਡਰ ਕੇ ਜਿਊਂਇਆ।
ਜਿਊਂਦੇ ਜੀਅ ਵੀ ਮਰ ਕੇ ਜਿਊਂਇਆ।
ਮੌਤ ਨੇ ਫਿਰ ਫੁੰਕਾਰੇ ਮਾਰੇ,
ਖ਼ੁਦ ਸੰਗ ਵਾਅਦਾ ਕਰ ਕੇ ਜਿਊਂਇਆ।
ਸੱਪ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਕਾਹਤੋਂ ਲੜਜੇ
ਮੈਂ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰੀ
ਮਾਂ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਦਾਜ ਜੋੜਦੀ
ਸਣੇ ਬਾਗ ਫੁਲਕਾਰੀ
ਹਟ ਕੇ ਬਹਿ ਮਿੱਤਰਾ
ਸਭ ਨੂੰ ਜਵਾਨੀ ਪਿਆਰੀ
ਸੱਸ ਮੇਰੀ ਨੇ ਮੁੰਡੇ ਜੰਮੇ
ਜੰਮ-ਜੰਮ ਭਰੀ ਰਸੋਈ
ਸਾਰੇ ਮਾਂ ਵਰਗੇ
ਪਿਓ ਤੇ ਗਿਆ ਨਾ ਕੋਈ।
ਲੋਕ ਨਖੇਧੀ ਕਰਨ ਤਾਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ‘ ਹੋ ਕੇ ਆਪਣਾ ਰਾਹ ਨਾ ਬਦਲੋ।
ਕਿਉਂ ਕਿ ਸਫਲਤਾ ਘਰ ਅੰਦਰ ਵੜ ਕੇ ਨਹੀਂ ਮੈਦਾਨ ‘ਚ ਉਤਰ ਕੇ ਮਿਲਦੀ ਹੈ।
ਅਜੇ ਤਕ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ ਇਕ ਵੀ ਬੰਦਾ ਪਸੀਨੇ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਡੁੱਬਿਆ।
ਨੇੜੇ ਢੁਕਣਾ ਨਹੀਂ ਜੇ ਕੋਲ ਬੈਠਣਾ ਨਹੀਂ ਜੇ
ਪਿਆ ਕੋਠੇ ਉੱਤੋਂ ਘਲਦੈਂ ਸਲਾਮ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲੋਂ ?
ਤੈਨੂੰ ਤਨੋਂ ਵੀ ਭੁਲਾਇਆ ਤੈਨੂੰ ਮਨੋਂ ਵੀ ਭੁਲਾਇਆ
ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਕਰੇ ਤੰਗ ਸੁਬਹ ਸ਼ਾਮ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲੋਂ?
ਆਰੀ! ਆਰੀ! ਆਰੀ!
ਹੇਠ ਬਰੋਟੇ ਦੇ,
ਦਾਤਣ ਕਰੇ ਕੁਆਰੀ।
ਦਾਤਣ ਕਿਉਂ ਕਰਦੀ,
ਦੰਦ ਚਿੱਟੇ ਕਰਨ ਦੀ ਮਾਰੀ।
ਦੰਦ ਚਿੱਟੇ ਕਿਉਂ ਕਰਦੀ,
ਸੋਹਣੀ ਲੱਗਣ ਦੀ ਮਾਰੀ।
ਸੋਹਣੀ ਕਿਉਂ ਲੱਗਦੀ,
ਮੁੰਡੇ ਪੱਟਣ ਦੀ ਮਾਰੀ।
ਕੁੜੀਏ ਹਾਣ ਦੀਏ,
ਲਾ ਮਿੱਤਰਾਂ ਨਾਲ ਯਾਰੀ।
ਬੰਦਾ ਖੁਦ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਵਿਚ ਸਹੀ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ
ਦੁਨੀਆ ਤਾ ਰੱਬ ਤੋਂ ਵੀ ਦੁਖੀ ਐ
ਹੋਰ ਤੇ ਹੋਰ ਤੇ ਨੀ,
ਸੱਸ ਲੜਦੀ ਪੁੱਤਾਂ ਦੇ ਜੋਰ ਤੇ ਨੀ,
ਸੱਸ ਲੜਦੀ
ਸੱਸ ਮੇਰੀ ਦੇ ਮੁੰਡਾ ਹੋਇਆ
ਲੋਕੀਂ ਦੇਣ ਵਧਾਈ
ਨੀ ਸ਼ਰੀਕ ਜੰਮਿਆ
ਜਾਨ ਮੁੱਠੀ ਵਿੱਚ ਆਈ।
ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਵੀ ਤੂੰਈਓਂ ਰੱਬ ਏਂ, ਇਹਦਾ ਅੱਜ ਜਵਾਬ ਤਾਂ ਦੇ,
ਈਦਾਂ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਵੀ ਜਿਹੜੇ ਕਰਨ ਦਿਹਾੜੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਜਿਹਨਾਂ ਦੇ ਗਲ ਲੀਰਾਂ ਪਈਆਂ, ਉਹਨਾਂ ਵੱਲੇ ਤੱਕਦੇ ਨਈਂ,
ਕਬਰਾਂ ਉੱਤੇ ਤਿੱਲੇ ਜੜੀਆਂ ਚੱਦਰਾਂ ਚਾੜ੍ਹੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਢੇਰ-ਢੇਰ-ਢੇਰ
ਦਾਰੂ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਲਾ ਕੇ
ਮੁੰਡਾ ਦੱਸ ਤਖਤੇ ਕਿਉਂ ਭੇੜੇ
ਮੈਂ ਕਿਹੜਾ ਨਿਆਣੀ ਸੀ
ਮੈਂ ਜਾਣਾ ਢੰਗ ਬਥੇਰੇ
ਨਿਕਲ ਫਰੰਟ ਗਈ
ਆਈ ਨਾ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ
ਜਾਂ
ਪਾਟੀ ਜੀ ਕੱਛ ਵਾਲਾ
ਸੌ ਸੌ ਮਾਰਦਾ ਗੇੜੇ।