ਕਾਲਿਆ ਹਰਨਾ ਬਾਗਾਂ ਚਰਨਾ
ਤੇਰੇ ਸਿੰਗਾਂ ਤੇ ਕੀ ਕੁਛ ਲਿਖਿਆ
ਤਿੱਤਰ ਤੇ ਮੁਰਗਾਈਆਂ ,
ਅੱਗੇ ਤਾਂ ਟੱਪਦਾ ਕੰਧਾਂ ਕੋਠੇ
ਹੁਣ ਨਾ ਟੱਪਦਾ ਖਾਈਆਂ
ਖਾਈ ਟੱਪਦੇ ਦੇ ਵੱਜਿਆ ਕੰਡਾ
ਦੇਮੇ ਰਾਮ ਦੁਹਾਈਆਂ
ਮਾਸ ਮਾਸ ਤੇਰਾ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੇ ਖਾਧਾ
ਹੱਡੀਆਂ ਦਾ ਮਹਿਲ ਬਣਾਇਆ
ਵਿੱਚ ਮਹਿਲ ਦੇ ਮੋਰੀ
ਕਾਕਾ ਚੰਦ ਵਰਗਾ,
ਦੇ ਵੇ ਆਸ਼ਕਾ ਲੋਰੀ।
ਰਿਸ਼ਤੇ ਤੋੜ ਦੇਣ ਨਾਲ ਕਿੱਥੇ ਮੁਹੱਬਤ ਖਤਮ ਹੁੰਦੀ ਏ,
ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਉਹ ਵੀ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ,ਜੋ ਦੁਨੀਆਂ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ ਨੇ
ਮਾਮੀਏ ਬੇਅਕਲੇ ਨੀ ਤੇਰੇ ਪੱਲੇ ਨਾ ਪੈਣੀ
ਗਿਆਨੀ ਨੂੰ ਤਾਂ ਸਮਝ ਲਈਏ ਨੀ
ਰਸਤੇ ਪਾ ਲਈਏ ਨੀ
ਤੈਨੂੰ ਮੂਰਖ ਨੂੰ ਕੀ ਸੁਣਨੀ ਕੀ ਕੈਹਣੀ (ਕਹਿਣੀ)
ਮੈਂ ਉਦਾਸੀ ਪੌਣ ਦਾ ਇਕ ਸਫ਼ਰ ਹਾਂ
ਮਹਿਕ ਬਣ ਕੇ ਪੌਣ ਵਿਚ ਵਸਦੇ ਰਹੇ
ਰਾਈ! ਰਾਈ! ਰਾਈ!
ਅੱਖੀਆਂ ‘ਚ ਨੀਂਦ ਨਾ ਪਵੇ,
ਐਵੇਂ ਕੁੜੀ ਨਾਲ ਅੱਖ ਲੜਾਈ।
ਕਲੀਆਂ ‘ਚੋਂ ਫੁੱਲ ਚੁਣਿਆ,
ਨਹੀਂ ਭੁੱਲ ਕੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਲਾਈ।
ਨਿੱਠ ਕੇ ਨਾ ਬੈਠ ਕੁੜੀਏ,
ਮੰਜੀ ਵਾਣ ਦੀ ਛੜੇ ਨੇ ਡਾਹੀ।
ਆਪੇ ਕੱਢ ਕੁੜੀਏ,
ਆਪਣੀ ਨਰਮ ਕਲਾਈ।
ਹਰ ਪਲ ਮਿਲੇ ਤੈਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦ ਵਿੱਚ ਪਿਆਰ ਹੀ ਪਿਆਰ,
ਜਨਮ ਦਿਨ ਮੁਬਾਰਕ ਮੇਰੇ ਸੋਹਣੇ ਯਾਰ
ਕਦੇ ਨਾ ਖਾਧੇ ਤੇਰੇ ਰਸ ਪੇੜੇ,
ਤੂੰਬਾ ਵੱਜਦਾ ਜਾਲਮਾ ਵਿੱਚ ਵੇਹੜੇ,
ਤੂੰਬਾ …….,
ਅਗਰ ਹਾਦਸੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਨਾ ਆਉਂਦੇ,
ਸ਼ੁਦਾ ਮੈਨੂੰ ਏਦਾਂ ਨਾ ਹੁੰਦਾ ਗ਼ਜ਼ਲ ਦਾ।
ਕੋਰਾ ਕਾਗਜ਼ ਨੀਲੀ ਸਿਆਹੀ
ਗੂੜ੍ਹੇ ਅੱਖਰ ਪਾਵਾਂ
ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਗੱਭਰੂਆ ਆ ਜਾ ਘਰ ਨੂੰ
ਲੈ ਆ ਕਟਾ ਕੇ ਨਾਮਾ ।
ਭਰੀ ਜਵਾਨੀ ਇਉਂ ਢਲ ਜਾਂਦੀ
ਜਿਉਂ ਬਿਰਛਾਂ ਦੀਆਂ ਛਾਵਾਂ
ਏਸ ਜਵਾਨੀ ਨੂੰ ।
ਕਿਹੜੇ ਖੂਹ ਵਿੱਚ ਪਾਵਾਂ
ਜਾਂ .
ਸੱਸੀਏ ਮੋੜ ਪੁੱਤ ਨੂੰ
ਹੱਥ ਜੋੜ ਵਾਸਤੇ ਪਾਵਾਂ
ਅਸੀਂ ਵੱਡੀ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਦੂਰੀ ਨੂੰ ਤਾਂ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਲਿਆ,
ਪਰ ਮਨਾਂ ਵਿਚਲੀ ਦੂਰੀ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕੇ!
ਹਰ ਸਮਾਜ ਅਤੇ ਹਰ ਵਰਗ ਦੀਆਂ ਰਸਮਾਂ, ਰੀਤੀਆਂ ਅਤੇ ਕੁਰੀਤੀਆਂ ਦੀ ਕਿਸਮ ਵੱਖਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਬਾਪ ਹੋਣ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਹੈ ਸ਼ਾਇਦ ਮੇਰੇ `ਤੇ
ਪੁਤਰ ਸਾਹਵੇਂ ਉੱਚੀ ਸਾਹ ਨਾ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ