ਭੀਖ਼ ਤਰਸ ਦੀ ਮੰਗੀਏ ਨਾ ਜਖ਼ਮ ਦਿਖਾ ਕੇ ‘
ਅਸੀਂ ਮਹਿਫ਼ਲਾਂ ਚ’ ਹੱਸੀਏ ਤੇ ਰੋਈਏ ਕੰਡੇ ਲਾ ਕੇ
Sandeep Kaur
ਵਕਤ ਦੀ ਇਸ ਦਾਲ ‘ਚੋਂ ਕਿਉਂ ਕੁਝ ਕੁ ਕਾਲਾ ਭਾਲਦੈਂ
ਕਾਲ਼ਖਾਂ ਦੇ ਦੌਰ ਵਿਚੋਂ ਰਿਸ਼ਮ ਕੋਈ ਭਾਲ ਤੂੰਮਿਸਿਜ਼ ਖਾਵਰ ਰਾਜਾ (ਲਾਹੌਰ)
ਭਾਵੇ ਗੱਡੀਆ ਤੇ ਲੋਗੋ ਲਾ ਮੰਡੀਰ ਰਖਦੀ
ਮੂੱਛ ਕਾਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਮਰਦਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹਤੇ ਜੱਚਦੀ !!
ਗੋਰੀ ਗੋਰੀ ਗਾਂ, ਧੜੀ ਦਾ ਲੇਵਾ,
ਮਾਪੇ ਵੇ,ਕਰੁੱਤ ਦਾ ਮੇਵਾ,
ਮਾਪੇ ਵੇ ……,
ਗੀਤ ਗਾ ਨਾ ਬੁਲਬੁਲੇ ਤੂੰ ਸਾਜਗਰ ਨਾ ਹੈ ਸਮਾਂ,
ਘੂਕ ਸੁੱਤੇ ਬਾਗ ਮੇਰੇ, ਜਾਗਦਾ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ ਹੈ।
ਪੇਟ ਖਾਤਰ ਜੋਗ ਲੈ ਕੇ, ਜਾ ਰਹੇ ਪੂਰਨ ਘਰੋਂ
ਦੇਸ਼ ਵੱਲ ਨੂੰ ਲੈਣ ਲੂਣਾ, ਜਾ ਰਿਹਾ ਸਲਵਾਨ ਹੈ।ਆਤਮਾ ਰਾਮ ਰੰਜਨ
ਨੀ ਤੇਰੇ ਮਾਰੇ ਨੇ ਕਰਿਆ ਫੈਸਲਾ
ਛਾਪ ਕਰਾ ਕੇ ਲਿਆਂਦੀ
ਸੱਜੀ ਉਂਗਲ ਵਿੱਚ ਪਾ ਲੈ ਵੈਰਨੇ
ਕਿਉਂ ਜਾਨ ਤੜਫਾਂਦੀ
ਛੇਤੀ ਕਰ ਕੁੜੀਏ
ਜਾਨ ਨਿੱਕਲਦੀ ਜਾਂਦੀ
ਤੁਸੀਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਉਹੀ ਕੁਝ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋਗੇ
ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਣ ਦੀ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚ ਹਿੰਮਤ ਹੈ।
ਓਪਰਾ ਵਿਨਫ੍ਰੀ
ਟੁਟਿਆ ਫਿਰੇ ਦਰਦੀ ਹੁਣ ਅੰਦਰੋਂ ਅੰਦਰ
ਸੋਚ ਕਿਉਂ ਬੇਈਮਾਨਾਂ ਲਈ ਅਸੀਂ ਮਰਦੇ ਰਹੇ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ , ਸੁਰੈਣ।
ਮਾਂ ਦੀ ਮਮਤਾ, ਸਭ ਜੱਗ ਜਾਣੇ,
ਨਹੀਂ ਮਮਤਾ, ਤਾਂ ਡੈਣ।
ਵਰਤਦਿਆਂ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਾਤੇ,
ਕੀ ਭਾਈ, ਕੀ ਭੈਣ ?
ਪੈਸਾ ਪਿਓ ਹੈ ਸਭ ਦਾ..
ਨਾ ਭਾਈ, ਨਾ ਭੈਣ॥
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ ਸੰਘੋਲ।
ਸਾਹਨੇ ਕੋਲੋ, ਸਾਹਨੀ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਜਰਗ ਦੇ ਕੋਲੇ ਹੋਲ।
ਪਿੰਡ ਪਿੰਡ ਯੋਧੇ ਤੇ ਬਲਕਾਰੀ,
ਨਾ ਫੋਲਣੇ ਢੋਲ।
ਚਮਦਿਆਂ ਦੀ ਪਰ ਹੁੰਦੀ ਚਰਚਾ,
ਨਾਲੇ ਵੱਜਦੇ ਢੋਲ।
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਸਲਾਣਾ।
ਲਾਟ ਵਾਂਗ ਤੂੰ ਭਖ ਭਖ ਉੱਠਦੀ,
ਗੱਭਰੂ ਮੰਨਗੇ ਭਾਣਾ।
ਝੁੱਕ ਝੁੱਕ ਦੇਖਣ ਗੱਭਰੂ ਸਾਰੇ,
ਕੀ ਰੰਕ ਕੀ ਰਾਣਾ।
ਸੋਭਾ ਆਪਣੀ ਐ..
ਆਪਣਾ ਕੀਤਾ ਪਾਣਾ।
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਬੋਝਲਾ।
ਮੀਆਂ ਦਾ ਹੈ, ਮਲੇਰ ਕੋਟਲਾ,
ਸਿੰਘਾ ਦਾ ਬੁੱਝਲਾ ਕੋਟਲਾ।
ਸਬਰ ਸਦਾ ਰੱਖੇ ਪੋਟਲੀ,
ਭੁੱਖੜ ਰੱਖਦੇ ਪੋਟਲਾ।
ਖਾਂਦੇ ਪੰਗਤ ਦਾ…….,
ਕੀ ਹੋਟਲਾ ਕੀ ਮੋਟਲਾ ?