ਉੱਚਾ ਬੁਰਜ ਲਾਹੌਰ ਦਾ
ਬੇ ਦੀਬਾ ਮਮਟੀ ਬੇ ਧਰੀਏ
ਲਾੜਿਆ ਬੇ ਤੇਰੇ ਦੋ ਦੋ ਬਾਪੂ
ਬੇ ਮਿਲਣੀ ਕੀਹਦੀ ਬੇ ਕਰੀਏ
ਭੈਣੇ ਜਿਹੜਾ ਮੇਰੀ ਬੇਬੇ ਦਾ ਯਾਰ
ਮਿਲਣੀ ਉਹਦੀ ਨੀ ਕਰੀਏ
ਵੱਖਰੀ ਧਰਤ ਮੰਗਦੀ ਹਾਂ ਤੇ ਨਾ ਅਸਮਾਨ ਮੰਗਦੀ ਹਾਂ
ਮੈਂ ਮੰਗਦੀ ਹਾਂ ਤਾਂ ਬਸ ਇਕ ਵੱਖਰੀ ਪਹਿਚਾਨ ਮੰਗਦੀ ਹਾਂ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਦਾ, ਢਾਹੇ।
ਗੋਰਾ ਰੰਗ, ਸ਼ਰਬਤੀ ਅੱਖੀਆਂ,
ਉੱਡਦੇ ਪੰਛੀ ਫਾਹੇ।
ਨੈਣ ਨੈਣਾਂ ‘ਚੋਂ ਘੁੱਟ ਭਰ ਲੈਂਦੇ,
ਲੈਣ ਜੁੱਗਾਂ ਦੇ ਲਾਹੇ।
ਰੋਟੀ (ਭੱਤਾ) ਲੈ ਕੇ ਖੇਤ ਨੂੰ ਚੱਲੀ..
ਮੂਹਰੇ ਜੇਠ ਬੱਕਰਾ ਹਲ ਵਾਹੇ।
ਗੱਡੇ ਭਰੇ ਲਾਹਣ ਦੇ,
ਗੱਡੀਰੇ ਭਰੇ ਲਾਹਣ ਦੇ,
ਤੇਰੀ ਵੇ ਮਜਾਜ ਮੇਰੇ ਪੇਕੇ ਨਹੀਓ ਜਾਣਦੇ,
ਤੇਰੀ ਵੇ
ਆਪਣੀ ਜੇ ਪਹਿਚਾਣ ਕਰਾਉਣੀ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ,
ਉੱਡ ਜਰਾ ਜਿਆ ਵੱਖਰਾ ਹੋ ਕੇ ਡਾਰਾਂ ਤੋਂ।
ਆ ਵੇ ਯਾਰਾ
ਜਾਹ ਵੇ ਯਾਰਾ
ਤੇਰੀਆਂ ਉਡੀਕਾਂ ਬੜੀਆਂ
ਜਿਸ ਦਿਨ ਤੇਰਾ ਦੀਦ ਨਾ ਹੋਵੇ
ਅੱਖੀਆਂ ਉਡੀਕਣ ਖੜ੍ਹੀਆਂ
ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਹੋ ਗਈ
ਅੱਖਾਂ ਜਦੋਂ ਦੀਆਂ ਲੜੀਆਂ
ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਗਈ
ਹੁਣ ਤਾਂ ਛੱਡਦੇ ਅੜੀਆਂ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਖੂਬਸੂਰਤ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸਮੇਂ ਦੀ
ਕੈਨਵਸ ‘ਤੇ ਮਿਹਨਤ ਦੇ ਰੰਗ ਭਰਨੇ ਪੈਂਦੇ ਨੇ…
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸਬਕ ਸਿਖਾਉਣ ਦੀ ਜਿੱਦ ਨਾ ਕਰੋ, ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸਿਖਦਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਸਬਕ ਸਿਖਾਏ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੇ, ਸਿਖੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਜੇ ਤੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੁੰਦਾ ਨਾ
ਤਾਂ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨਾਲ ਨਾ ਹੁੰਦਾ
ਤਰਸ ਰਹੇ ਘਰ ਬਣਨ ਨੂੰ ਕਿਲ੍ਹਿਆਂ ਜਿਹੇ ਮਕਾਨ
ਚਿੜੀਆਂ ਦਾ ਘਰ ਬਣ ਗਿਆ ਇਕੋ ਰੌਸ਼ਨਦਾਨ
ਐਵੇਂ ਸੈਨਿਕ ਬਣ ਨੀ ਜਾਂਦਾ,
ਜਾਨ ਤਲ੍ਹੀ ਤੇ ਧਰਦਾ।
ਜੀਮਲ ਪਰਬਤ ਸਾਰੇ ਗਾਹ ਗਾਹ,
ਦੁੱਖ-ਦੁਰੇਡੇ ਜਰਦਾ।
ਬਰਫ-ਬਾਰੀ ਚੱਤੇ ਪਹਿਰ,
ਡਿਉਟੀ ਪੂਰੀ ਕਰਦਾ।
ਸੈਨਿਕ ਮਰ ਜਾਂਦੈ..
ਫਰਜ਼ ਪੂਰੇ ਪਰ ਕਰਦਾ।
ਗੱਡੇ ਭਰੇ ਲਾਹਣ ਦੇ,
ਗੱਡੀਰੇ ਭਰੇ ਲਾਹਣ ਦੇ,
ਹਾਏ ਨੀ ਸੱਸੇ ਹੋਣੀਏ,
ਜੋੜੀ ਨੂੰ ਮੇਲੇ ਜਾਣ ਦੇ,
ਹਾਏ ਨੀ ……,