ਆਰੀ-ਆਰੀ-ਆਰੀ
ਸਿਖਰ ਚੁਬਾਰੇ ਤੇ, ਦਾਤਣ ਕਰੇ ਕਵਾਰੀ
ਲੱਕੀ ਕੁੜੀ ਤੂਤ ਦੀ ਛਟੀ
ਲੱਕ ਪਤਲਾ ਪੱਟਾਂ ਦੀ ਭਾਰੀ
ਨੰਦ ਲਾਲ ਪਲਟਣੀਏਂ
ਅੱਖ ਛੱਬੀਆਂ ਕੋਹਾਂ ਤੋਂ ਮਾਰੀ
ਗੋਲੀ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨਚੀ ਨੇ
ਘੁੱਗੀ ਫੁੱਡ ਲਈ ਚੁਬਾਰੇ ਵਾਲੀ
ਅੱਖ ਨਾਲ ਅੱਖ ਲੜਗੀ
ਪੱਕੀ ਲੱਗ ਗੀ ਦੋਹਾਂ ਦੀ ਯਾਰੀ
ਲੱਗੀਆਂ ਦਾ ਚਾਅ ਨਾ ਲੱਥਾ
ਛੁੱਟੀ ਮੁੱਕਗੀ ਮਿੱਤਰ ਦੀ ਸਾਰੀ
ਭੁੱਲ ਕੇ ਨਾ ਲਾਇਓ
ਫੌਜੀ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਯਾਰੀ।
ਕਿਸੇ ਦੀ ਸਲਾਹ ਨਾਲ ਰਸਤੇ ਜਰੂਰ ਮਿਲਦੇ ਨੇ |
ਪਰ ਮੰਜਿਲ ਆਪਣੀ ਮਿਹਨਤ ਅਤੇ ਹੌਸਲੇ
ਨਾਲ ਹੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਜੀ ।
ਜਿੰਦਗੀ ਸਾਨੂੰ ਵਕਤ ਦਿੰਦੀ ਹੈ,
ਉਸ ਨੂੰ ਵਰਤਣਾ ਕਿਵੇਂ ਹੈ
ਇਹ ਸਾਡੀ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ ਹੈ।
ਜੇ ਕਿਸੇ ਤੇ ਹੱਸਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦੀ।
ਮੈ ਜੇ ਦਸਿਆ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ, ਤੈਥੋਂ ਸੁਣੀ ਜਾਣੀ ਨਹੀਂ,
ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਇੱਕ ਹਾਦਸਾ, ਕੋਈ ਕਹਾਣੀ ਨਹੀਂ
ਆਪਣੀ ਧੀ ਪਰਦੇ ਅੰਦਰ ਕੈਦ ਕਰ
ਗਾ ਰਹੇ ਨੇ ਸੋਹਲੇ ਲੋਕੀਂ ਹੀਰ ਦੇ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਜੱਲੀ।
ਕੰਤ ਨੂੰ ਨਾ ਮਾਰ ਕਿਸੇ ਦੀ,
ਰਹਿੰਦਾ ਹਰ ਦਮ ਟੱਲੀ।
ਦਿਓਰ ਮੇਰਾ ਬੜਾ ਨਿਆਣਾ,
ਰੱਖੇ ਸਰਾਣਾ ਮੱਲੀ।
ਡੋਰੀਆ ਗੰਢੇ ਦੀ ਛਿੱਲ ਵਰਗਾ.
ਰੋਟੀ ਲੈ ਕੇ ਜੇਠ ਦੀ ਚੱਲੀ।
ਗੋਰੀਆਂ ਬਾਂਹਾ ਚ ਮੇਰੇ ਕੱਚ ਦੀਆਂ ਚੂੜੀਆਂ,
ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵੇ ਪੰਜੇਬ ਛਣਕੇ,
ਅੱਜ ਨੱਚਣਾ ਮੈ ਗਿੱਧੇ ਚ ਪਟੋਲਾ ਬਣ ਕੇ,
ਅੱਜ …….
,
ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਲਫ਼ਜ਼ ਜਿਉਂਦੇ ਨੇ,
ਸੁਖਨਵਰ ਜਿਊਣ ਮਰ ਕੇ ਵੀ,
ਉਹ ਕੇਵਲ ਜਿਸਮ ਹੁੰਦੇ ਨੇ,
ਜੋ ਸਿਵਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸੁਆਹ ਬਣਦੇ।
ਆ ਵਣਜਾਰਿਆ ਜਾਹ ਵਣਜਾਰਿਆ
ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਭਾਂਬੜ ਭੜਕੇ
ਮਾਹੀ ਮੇਰਾ ਗਿਆ ਨੌਕਰੀ
ਸੱਸ ਵੀ ਤੁਰ ਗਈ ਲੜ ਕੇ
ਵੰਗਾਂ ਚੜ੍ਹਦੇ ਵੇ
ਨਰਮ ਕਲਾਈ ਫੜ ਕੇ।
ਬੇਸ਼ੱਕ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਬੀਜਿਆ ਹਰ ਬੀਜ ਨਾ ਉੱਗੇ ਪਰ ਬੀਜਿਆ ਹੋਇਆ
ਕੋਈ ਵੀ ਚੰਗਾ ਕਰਮ ਕਦੇ ਵਿਅਰਥ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ
ਇੱਕ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਸਹਾਰੇ ਕੱਟ ਰਹੇ,ਹੁਣ ਜਿਉਣ ਦਾ ਮਕਸਦ ਕੁਝ ਖਾਸ ਨੀ,
ਆ ਸਾਲ ਤਾਂ ਲੰਘ ਹੀ ਚੱਲਾ, ਪਰ ਅਗਲੇ ਦੀ ਕੋਈ ਆਸ ਨੀ