ਜੋਗੀ ਆ ਨੀ ਗਿਆ,
ਫੇਰਾ ਪਾ ਨੀ ਗਿਆ,
ਕੋਈ ਵਿਸ਼ੇਅਰ ਨਾਗ,
ਲੜਾ ਨੀ ਗਿਆ,
ਕੋਈ …….,
ਤ੍ਰੇਲ ‘ਚ ਭਿੱਜੇ ਫੁੱਲ ਇਹ ਕਿੰਨੇ ਸੋਹਣੇ ਲੱਗਦੇ ਨੇ।
ਪੱਤਿਆਂ ਉੱਤੇ ਜਿਉਂ ਪਾਣੀ ਦੇ ਦੀਵੇ ਜਗਦੇ ਨੇ।
ਨਿੱਕੇ ਹੁੰਦੇ ਦੇ ਮਰ ਗਏ ਮਾਪੇ
ਪਲਿਆ ਨਾਨਕੀਂ ਰਹਿ ਕੇ
ਸੱਤ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਲਾ ਤਾ ਪੜ੍ਹਨੇ
ਪੜ੍ਹ ਗਿਆ ਨੰਬਰ ਲੈ ਕੇ
ਬਈ ਵਾਂਗ ਹਨੇਰੀ ਆਈ ਜਵਾਨੀ
ਲੋਕੀ ਤੱਕਦੇ ਬਹਿ ਕੇ
ਪੱਟਤੀ ਹੂਰ ਪਰੀ ।
ਤੋਂ ਵੀ ਨਾਨਕੀਂ ਰਹਿ ਕੇ
ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਵਿਚਾਰ, ਤਬਦੀਲੀ ਜਾਂ ਇਨਕਲਾਬ ਦਾ ਸਮਾਂ
ਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਫੌਜਾਂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਰੋਕ ਸਕਦੀਆਂ।
ਨਾ ਆਵਾਜ਼ ਹੋਈ ਨਾ ਤਮਾਸ਼ਾ ਹੋਇਆ
ਬੜੀ ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਨਾਲ ਟੁੱਟ ਗਿਆ ।
ਇੱਕ ਭਰੋਸਾ ਜੋ ਤੇਰੇ ਉੱਪਰ ਸੀ।
ਲੈ ਕੇ ਗਠੜੀ ਅਮਲ ਦੀ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਜੀ ਚਲ ਤੁਰੇ
ਸੁਰਗਾਂ ਨਰਕਾਂ ਤੋਂ ਨਿਆਰਾ ਇਕ ਚੁਬਾਰਾ ਮਿਲ ਗਿਆ
ਨਾਨਕੀਆਂ ਨੂੰ ਖਲ ਕੁੱਟ ਦਿਓ ਜੀ
ਜੀਹਨਾਂ ਧੌਣ ਪੱਚੀ ਸਰ ਖਾਣਾ (ਸੇਰ)
ਸਾਨੂੰ ਪੂਰੀਆਂ ਜੀ
ਜੀਹਨਾਂ ਮੁਸ਼ਕ ਲਿਆਂ ਰੱਜ ਜਾਣਾ
ਮੇਰੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਦੇਖ ਲਓ,
ਜਿਉਂ ਲੋਹੇ ਦੀਆਂ ਸਰੀਆਂ।
ਕੱਠੇ ਹੋ ਕੇ ਜਾਂਦੇ ਮੇਲੇ,
ਡਾਂਗਾਂ ਰੱਖਦੇ ਖੜ੍ਹੀਆਂ।
ਜਿਦ ਜਿਦ ਕੇ ਓਹ ਪਾਉਣ ਬੋਲੀਆਂ,
ਸਹਿੰਦੇ ਨਾਹੀਂ ਤੜੀਆਂ।
ਢਾਣੀ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦੀ..
ਕੱਢ ਦੂ ਤੜੀਆਂ ਅੜੀਆਂ।
ਜਦ ਘਰ ਜਨਮੀ ਧੀ ਵੇ ਨਰੰਜਣਾ,
ਸੋਚੀਂ ਪੈ ਗਏ ਜੀ ਵੇ ਨਰੰਜਣਾ,
ਸੋਚੀਂ ……,
ਉੱਡੀ ਜੋ ਬਾਹਰ ਧੂੜ ਤਾਂ ਮੂੰਹ-ਸਿਰ ਨੂੰ ਢਕ ਲਿਆ,
ਉਸ ਦਾ ਕਰੋਗੇ ਕੀ ਕਿ ਜੋ ਅੰਦਰ ਭੂਚਾਲ ਹੈ।
ਆਰੀ-ਆਰੀ-ਆਰੀ
ਲੰਘਿਆ ਮੈਂ ਬੀਹੀ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ
ਜਦੋਂ ਤੂੰ ਖੋਲ੍ਹੀ ਸੀ ਬਾਰੀ
ਬਾਪੂ ਤੇਰੇ ਨੇ
ਮੇਰੇ ਵੱਗਵੀਂ ਗੰਧਲੀ ਮਾਰੀ
ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਸ਼ਰਾਬ ਛੱਡ ਤੀ
ਨਾਲੇ ਛੱਡ ਤੀ ਮੁਨਾਉਣੀ ਦਾੜ੍ਹੀ
ਅੰਦਰੇ ਸੜਜੇਂਗੀ
ਇਹ ਚਸਕੇ ਦੀ ਮਾਰੀ।
ਜੇ ਅਸੀਂ ਸਮੱਸਿਆ ਨੂੰ ਸੱਚਮੁੱਚ ਸਮਝ ਸਕਦੇ ਹਾਂ
ਤਾਂ ਜਵਾਬ ਖੁਦ ਹੀ ਮਿਲ ਜਾਵੇਗਾ,
ਕਿਉਂਕਿ ਜਵਾਬ ਸਮੱਸਿਆ ਤੋਂ ਵੱਖ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ